Sen Varken | Tamamlandı

Bölüm.4

Herkese merhaba millet!

Ağlatmak istediğim bir bölümle geldim ama, bakalım nasıl olacak🙈

Yani ben yazarken çok kötü oldum😾 Hatta dorğusunu söylemek gerekirse,ara vererek hıçkırıklara boğuldum😿Fazla duygusalım be🙀 Cidden Bahar'ı iliklerime kadar hissettim bu bölümde🙁

⤴Şimdi bir tavsiyede bulunacağım. Yukarıdaki şarkıyı açarak yavaş yavaş, sindire sindire okuyun. Etkili olacaktır⤵

📲SEZEN AKSU; GERI DÖN📲

Bayağa zor bölüm oldu okurCanlarım🙈Hadi okuyalım ama onda önce;

3833 kelime✔

-1-

Bahar kan ter içinde bir o tarafa, bir bu tarafa dönüp dururken, alarmın çalması ile yatakta dik atıldı. Ter yüzünden saçları şakaklarına yapışmıştı ve dudakları kurumuştu. Sertçe yutkunup komidindeki saate baktı. Gecenin 00:00'da  alarmın çalmasının tek bir nedeni ola bilirdi Bahar için;Geçmişi, Arda, Efsun..

Gözlerini silmek için ellerini kaldırdığında durakladı. Dizlerini kendine çekip yüzünü bacaklarına gömdü ve ağlamaya başladı. Bütün bu geçmişin izleri zihnine sanki ucu kızgın bir demirle kazınmıştı. Bir türlü, dahası tam olarak 6 senedir silip atamıyordu bu geçmişini.. Hıçkırıkları odayı doldurdu. Nazlı'nın salondaki kanepede uyuyor oluşunu umursamadı. O an sadeece ağlamak istedi. İlk kez birinin onu fark etmesinden dolayı korkmadı. Güven sorunu ilk kez umurunda olmadı. Sadece birine sığınmak istedi. Sadece sığınmak..

"Bahar?"

Nazlı'nın korkarak ona seslenmesi ile Bahar yüzünü dizlerinden ayırdı. Hıçkıra hıçkıra kollarını açıp "Nazlı.." diye gözlerini kapattı.

"Bahar? Canım ne oldu? Bahar?"

Genç kız koşarak hemen arkadaşını kolları arasına aldı. Bahar'ın sesli feryatları ile sertçe yutkundu. Gözleri dolup taştı aniden. Arkadaşını ilk kez böyle görüyordu. Sanki kıza kızgın demirle işkence ediyorlarmış gibi bağırıyordu. 

"Bahar? Bahar ne oldu?" 

Nazlı hemen ondan ayrılıp kan çanağına dönmüş gözlerini yüzünden gezdirdi. Bahar'ın hıçkırıkları o kadar çoğalmıştı ki artık Nazlı'nın kalbi yerinden çıkacak kadar hızlı atmaya başlamıştı. O an durakladı ve hemen kendini toparlaması gerektiğini düşündü. Sonuç olarak o bir doktordu. Sakin olması gerekiyordu.

"Tamam.. Şimdi her şeyi yoluna koyacağım.. Ne olur kendini kaybetme Bahar.."

Hızla ayaklandı. Koşarak önce odanın penceresini açtı. Her ne kadar dışarıdan soğuk kış rüzgarları içeriğe cereyan etse de, havanın Bahar'a iyi geleceğini düşündü. Sonra hızla mutfağa koştu. Bir bardak su aldı ve banyoya yöneldi. En üst raftaki kutuyu alıp titreyen elleri ile kapağını açtı. Beyaz bir ilaç kutusu çıkarıp hemen kapağını çevirdi. Avuçlarına iki beyaz sakinleştirici hap alarak kutuyu öylece bıraktı.

"Geldim canım.. Şimdi geçecek" diye elindeki hapları biçare Bahar'ın ağzına yerleştirdi. Hemen su bardağını kızın dudaklarına doğru uzattı ve biraz destek vererek içirdi. Zira Bahar titreyen elleri ve vücudu yüzünden yapamıyordu tüm bunları..