Be My Girl's Dad? |TaeJin|

2.1

Ve Taehyung'u bırakarak kızına doğru ilerlemeye başladı.

"Sanırım mahkemeden önce davalılarla konuşmak, buluşmak ya da başka herhangi bir aktivite iyi sonuçlanmaz, öyle değil mi? Ama bakıyorum da benim kızım senin kucağında. Üç yıl sonra nasıl bebek taşıyorsun bunu da bilemiyorum." Eun Ha'nın önünde durup sakince konuşmaya başladı Jin. Gerçekten sakindi ve nasıl bunu beceriyordu kendiside bilmiyordu.

"Oh, Ha Neul bak, baban gelmiş. Yani tam olarak baban oluyor mu bilemem tabii. Erkeklerin altında yatan bir erkek ne kadar baba olabilir bilemiyorum." Eun Ha samimiyetsiz gülümsemesi ile Jin'e baktığında midesinin bulandığını hissetti Jin. Nasıl bu kadar iğrenç biriyle yatmıştı bilmiyordu ama bu pişmanlığı Ha Neul'u görene kadar sürdüğünden sakinliğinden bir şey kaybetmedi.

"Bilememen normal çünkü sarhoş olup kaç erkeğin altında yattığını sayamayıp evlenmiş olman da eşinin suçun değildir. Ah, ona cidden acıyorum. Bir aralar sen bana da aşıktın değil mi?" Jin'de Eun Ha'dan altta kalır bir yanı olmadan ona gülümsediğinde Jungkook araya girdi.

"Hyung, Ha Neul'un yanında böyle şeyler deme."

"Sen karışma. Hepinizle çok sonra görüşeceğiz." dişlerinin arasından mırıldanıp ona gelmek için kollarını uzatan Ha Neul'u kendine çekti. "Bi'tanem, iyi misin?"

Ha Neul minik kollarını babasının boynuna dolayıp kulağına eğildi. "Çok korktum baba. Nereye gittin?"

"Yanındayım meleğim," Jin, Eun Ha'ya kötü kötü bakarak Ha Neul'un saçlarını okşadı. Ha Neul'u korkutacak ne yapmış olabilirdi ki? Ya da Ha Neul'u korkutmaya nasıl cüret ederdi? Mahkeme salonunda kavga etmek istemediği için nereden geldiğini bilmediği sakinliğini korudu. "Bir daha hiçbir yere gitmeyeceğim." Ha Neul'un açıkta kalan yanağına sayısız öpücük kondurmaya başladığında keyfi kaçmış Ha Neul kahkaha atmaya başlamıştı.

Eun Ha hariç herkes bu manzarayı hafif bir tebessüm ile izlerken avukat boğazını temizledi. "Bay Kim, artık içeri girmeliyiz."

Jin kafasını sallayarak son kez Ha Neul'un tombul yanağına öpücük kondurdu. Bedenini Taehyung'a çevirdiğinde onun kendisini gülümseyerek izlediğini gördü.

Bir ara bu gülümsemeyi izlemek için ne kadar çok uğraşırdı. O gülsün diye sürekli onun hoşlandığı şeyleri yaparlardı ama şimdi o gülümsemeye bakmak içini acıtıyordu.

Düz ifadesini koruyarak Taehyung'a doğru ilerledi. Kucağındaki minik kızını Taehyung'un onun için açtığı kollarına yerleştirdiğinde yutkundu. Taehyung ve Ha Neul onun hayatındaki en kilit noktalardı. Jin için, onlar bir yana tüm evren bir yanaydı ama şimdi Taehyung'un ondan uzakta olmasını istiyordu. Ne kadar uzaksa o kadar iyiydi ama onun uzak olmayacağını biliyordu. Jin kabul etmese de ikisinin birbirine ihtiyacı vardı ama istemiyordu Jin, şuanlık cidden istemiyordu.

Kafasını iki yana sallayarak Taehyung'a bakmayı kesip mahkeme salonuna yöneldi.

Şu an o çocuktan daha önemli konular vardı ve Taehyung beklemeliydi. Belki de hayatının sonuna kadar beklerse Jin onu affederdi.

××××××××××××

Mahkeme salonunun kapısı büyük bir gürültü ile açılmış, içeriye davayla ilgilenen hakim/hakimler girince orada bulunan herkes ayağa kalkmıştı. Aile hakimi yerine oturduğunda ise dava tamamen başlamıştı.

İlk olarak sözü Eun Ha'nın avukatı devraldı. Genç avukat ayağa kalkarak saygı gereği eğildi ve konuşmaya başladı. "Kim Ha Neul, üç aylıkken annenin yaşadığı maddi ya da çeşitli sıkıntılar yüzünden babaya verilmiş, şuan üç yaşında olan minik bir kız çocuğu. Üç yıl boyunca babası ile birlikte toplam yedi erkek tarafından büyütülmüş, hepsiyle yeri gelmiş aynı evde kalmıştır. Bu yaşadığı üç yıl boyunca anne sevgisi ne demek bilmeden büyümüş, eksikliğini ise o minik bedeninde belki de sayısız kez hissetmiştir. Şimdi size sorarım Hakim Bey, Ha Neul'un anne sevgisine ihtiyacı yok mudur? Bunu düşünerek iyi ve doğru kararı vereceğinizi tahmin ediyorum. Teşekkür ederim." tekrar eğilip yerine oturduğunda Eun Ha'nın Ha Neul'a gülümseyerek baktığını, Ha Neul'un ise kafasını Taehyung'un boynuna sakladığını görmüştü Jin. Bu konuşmayı avukatı değil, kendi yapacaktı.