Perspectief Rayan:
Ik zucht diep en staar naar de brief in mijn handen. De brief die mijn vader schreef voor hij een einde maakte aan zn leven.
Ik kijk op als mijn telefoon afgaat.
Ik glimlach meteen bij het zien van de naam op het scherm.
'Hey yas.' Zeg ik.
'Hey. Waar ben je?' Vraagt ze meteen.
'Thuis. Hoezo?'
'Heb je al gegeten?'
Ik zucht kort.
'Nee. Nog niet.'
'Mooi. Kom bij mij eten. Ik ben alleen en ik heb veelste veel gekookt.'
Ik twijfel.
'Yas. Dat hoeft echt niet.'
'Rayan kom nou maar! Ik ben alleen en ik wil zo die nieuwe horor film kijken maar ik durf dat niet alleen. Kom snel!' En ze hangt op.
Ik schud lachend mijn hoofd en sta op.
Ik kleed me om in een trainingspak en neem de auto die ik van Yasmina heb geleend en rij naar haar huis.
Daar aangekomen opent ze vrolijk de deur.
'Hehe!' Ze trekt me naar binnen.
'Alles goed met je?' Vraag ik lachend.
'Ja. Echt perfect. Jij?'
'Goed hoor.'
Ik ga zitten aan het keukeneiland en praat wat met haar bij terwijl ze bezig is.
'Rayan wil jij drinken uit de koelkast pakken?'
Ik doe wat ze vraagt en pak drinken uit de koelkast.
'Kom.' Ik volg haar naar binnen waar we samen op de bank plaats nemen.
'Eet smakelijk.' Zegt ze en ze neemt een hap.
Ik lach en neem ook een hap van de heerlijke pasta die ze heeft klaargemaakt.
Ondertussen kijken we naar de enge film waar Yasmina zo bang voor is, maar toch wil kijken.
'Aaah!' Ik schrik als ze ineens in mijn armen springt.
'Yasmina.' Lach ik.
Ze lacht ook maar is meteen weer stil als onze gezichten wel heel dicht bij elkaar zitten.
Ik slik en kijk naar haar volle, iets opgezwollen lippen.
'Rayan.' Fluisterd ze.
Ik kijk haar in haar ogen en veeg een plukje haar uit haar gezicht.
We schrikken op door een hard geluid uit de tv. Yasmina gaat meteen van me af. Ik ga recht zitten en schraap ongemakkelijk mijn keel.
'Geen fan van horor hah?' Vraag ik benauwd.
'Nee.' Antwoord ze met rode wangetjes.
Perspectief Yasmina:
Ik kijk naast me naar Rayan die in slaap is gevallen op de bank.
Ik glimlach even en sta op.
Ik pak een dekentje en leg die over hem heen.
Ik zet de tv uit en loop met mijn laptop naar de keuken.
Ik ga zitten aan het keukeneiland en open mijn laptop.
Ik ga verder werken aan Rayan's zaak. Morgen moeten we naar de rechbank. Daar gaat de rechter beslissen of die advocaat de schuld krijgt van dit. In dat geval wordt het bedrag wat Rayan zou krijgen verdriedubbeld. Plus de maandelijkse bedragen omdat zijn moeder weduwe is wordt ook veel hoger.
Ik ga er dus alles aan doen zodat de rechter aan onze kant staat. Ik wil het beste voor Rayan. En meer dan dat zelfs.
...
Ik schrik wakker van de deur die dicht slaat. Ik sta slaperig op van bed en loop de woonkamer in waar Rayan niet meer op de bank ligt.
Ik kijk op de tafel waar een klein briefje ligt.
Ik ben naar huis. Ik wilde je niet wakker maken dus bel me als je dit leest.
- Rayan
Ik pak mijn telefoon en toets zijn nummer in.
'Nu al wakker?' Vraagt hij.
Ik lach.
'Ja. Ik werd wakker van de deur.'
'Oh sorry.'
'Maak niet uit.'
'Yas. Je had me wakker moeten maken. Ik wil je niet tot last zijn.'
Ik frons en plof neer op de bank die nog helemaal naar hem ruikt. Ik glimlach bij het ruiken van zijn heerlijke geur.
'Doe normaal. Je bent me helemaal niet tot last. Ik vond het leuk dat je er was.' Zeg ik.
'Ik vond het leuk om bij je te zijn.' Antwoord hij zacht.
Ik slik.
'We hebben vandaag die rechtzaak.' Verander ik van onderwerp.
Ik hoor hem zuchten.
'Ik weet het.'
'Het komt wel goed.' Stel ik hem gerust.
'Ik hoop het.'
