Perspectief Yasmina:
Ik wacht geduldig op Rayan en kijk om me heen in het restaurant.
'Sorry sorry sorry dat je moest wachten.' Zegt hij gehaast. Hij wilt een kus op mijn wang drukken maar ik wend mijn hoofd af.
Het is nog steeds niet goed tussen ons.
Hij schraapt zijn keel en gaat tegenover me zitten.
'Wat hield je op?' Vraag ik en ik sla mijn armen over elkaar.
'Sorry. Ik was met mijn moeder aan de telefoon.'
'Hoe is het met haar?' Vraag ik.
Hij glimlacht.
'Beter dan ooit.'
Ik knik tevreden en kijk op de menu kaart.
'Dus. Morgen is de grote dag.' Zeg ik kijkend naar de kaart.
'Hmm.'
Ik kijk op.
'Niet blij?' Vraag ik.
Hij zucht en legt zijn handen in elkaar gevouwen op tafel.
'Wat nou als het niks is wat ik krijg. Dan was al deze moeite voor niks. Dan was heel deze zaak voor niks.'
Ik kijk omlaag.
'Ja.'
Hij pakt mijn hand vast op tafel.
'Niet helemaal voor niks. Als ik dit niet had gedaan had ik je ook nooit leren kennen.'
Ik slik en trek mijn hand weer los.
'Hoe dan ook. Je krijgt een hoog bedrag. Dat weet ik zeker en daar ga ik ook voor zorgen.' Zeg ik snel.
Perspectief Rayan:
Nadat we hebben gegeten stap ik in Yasmina'a auto en rij met haar naast me naar haar huis. We gaan nog even alles over de zaak doornemen. Alhoewel dit zo moeilijk is voor me. We zijn niet meer samen en dat maakt het werken nog moeilijker. We moeten iedere keer samen zijn om de zaak te bespreken.
En ik ben nog tot over mijn oren verliefd op haar. En zoals dernet probeerde ik haar te kussen maar ze wende zich af. Ik pakte haar hand en ze trok zich terug. Het is zo verschikkelijk. Ik kan niet met haar zijn en haar dan niet aanraken. Mijn handen jeuken om haar nu op bed te gooien en te zoenen.
Ik hou dit niet meer lang vol.
'Hetzelfde zoals altijd?' Vraagt Yasmina en ze opent haar koelkast.
Ik knik afwezig en mijn ogen scannen haar lichaam.
Ze draait zich naar me om en kijkt me aan. Langzaam sta ik op en duw haar tegen het aanrecht. Ik kijk naar haar lippen en leg mijn handen om haar middel.
In 1 beweging druk ik mijn lippen op die van haar.
Meteen voel ik haar handen in mijn nek.
Ik duw mezelf dichter tegen haar en voel haar volle borsten tegen mijn borst.
Meteen voel ik mezelf hard worden.
Ik hijg tegen haar lippen aan.
Ze kijkt me geschrokken aan en duwt me weg.
'W..wat doe je?' Vraagt ze zachtjes.
Ik strijk met de achterkant van mijn wijsvinger over haar wang en slik.
'Ik kon mezelf niet meer inhouden. Je maakt me helemaal gek. En het feit dat ik je niet kan aanraken maakt me nog gekker. Het spijt me voor alles Yasmina. Maar ik kan hier niet meer tegen.'
Ze zet een stapje mijn richting op en legt haar hand op mijn borst.
'Hoe weet ik dat je dit niet nog een keer doet?' Vraagt ze zacht.
Ik pak haar vast.
'Kijk me in mijn ogen.'
Ze doet wat ik zeg en even raak ik verdwaald in haar prachtige ogen.
'Ik hou met heel mijn hart van je. En ik beloof je dat ik je nooit meer pijn zal doen. Nooit.' Zeg ik oprecht.
Ze twijfelt even.
Ik leg mijn hand op haar wang.
'Ik wil je als mijn vrouw. Dit is geen huwelijksaanzoek. Want jij verdient de grootste diamand die er bestaat. Maar ik wil dat je weet dat ik onze relatie serieus neem. Ik zie een toekomst in ons. Dit is voor mij geen spelletje of kinderachtige relatie. Ik wil 100% voor je gaan.'
Ze slaat haar arm om mijn nek.
'Waar wacht je op dan?' Fluisterd ze en ze drukt haar lippen op die van mij.
