Empire

Chapter 23

Perspectief Yasmina:

Ik wordt heerlijk uitgerust wakker en stap meteen onder de douche.
Als ik klaar ben kleed ik me om in een luchtig jurkje.

Eronder trek ik witte sandalen aan en pak mijn schoudertasje.
Ik pak al mijn spullen bij elkaar en verlaat dan de hotel kamer.

'We hebben met een aantal andere advocaten collega's afgesproken om ergens te ontbijten in een restaurant vlak bij het hotel.

Daar aangekomen zie ik al vele aan tafel zitten. Tahar zit er ook in het hoekje. Ik loop erheen en neem naast hem plaats.
'Goeiemorgen.' Zeg ik.
Hij kijkt op met een glimlach.
'Goeiemorgen schoonheid.'
Ik rol met mijn ogen en pak de menukaart.
'Dus, lekker geslapen?' Vraagt hij.
Ik knik en gooi mijn haar naar achter.
'Jij?' Vraag ik terwijl ik naar de menukaart kijk.
'Ik kon niet stoppen met aan je denken.' Ik kijk hem meteen aan.
'Tahar..'
'Ja ik weet het. Je bent bezet.' Onderbreekt hij me.
'Maar ik wil zeggen dat...'
'Weten julie het al?' Wordt hij onderbroken door een ober.
We geven onze bestelling af en hij schrijft alles op.
'Julie zijn een heel leuk koppel.' Zegt ze en ze loopt weg voor ik ook maar de kans heb om haar te vertellen dat we GEEN koppel zijn.
Ik kijk naar Tahar aan die een brede grijns op zijn gezicht heeft en vervolgens een arm om me heen slaat.
'Leuk koppel hah?'
'Haal die arm van me af voor ik hem er persoonlijk afhaal. En dan niet alleen van mijn schouder, maar helemaal.' Sis ik.
Hij haalt meteen zijn arm weg en schraapt zijn keel.

Ik pak mijn telefoon als die afgaat.

Rayan❤️

'Zo te zien wil iemand je bereiken.' Zegt Tahar met afkeur in zijn stem.
Ik klik op de rode knop en draai mijn telefoon om.
'Waarom neem je niet op?' Vraagt hij.
'Gewoon.' Antwoord ik licht geiriteerd.
'Heeft hij wat gedaan?'
'Nee.' Zeg ik weer.
'Weetje zeker?'
'Tahar laat me met rust!' Zeg ik boos. Ik sta op, pak mijn spullen en loop boos het restaurant uit.

Buiten beginnen de tranen weer omhoog te komen als ik denk aan Rayan.
'Yasmina wacht!' Tahar pakt mijn arm en komt voor me staan. Hij schrikt bij het zien van mijn betraande ogen.
'Huil je om wat ik zei? Sorry. Echt sorry het was niet mijn bedoeling.' Zegt hij meteen.
Ik schud mijn hoofd en veeg snel mijn tranen weg.
'Het komt niet door jou.' Zeg ik snel.
'Door wie dan? Wie durft jou te laten huilen?'
'Rayan.' Snik ik en ik veeg weer een verdwaalde traan weg.
'Wie ervoor zorgt dat er tranen vallen uit die prachtige ogen van je, verdient jou niet.'
Ik lach spottend
'Daar heb jij al heel wat ervaring mee, mij laten huilen.' Zeg ik.
Hij zegt niks en zet een stap naar me toe.

'Het spijt me voor alles wat ik je heb aangedaan. Ik was dom en had niet door hoeveel jij waard bent.'
Hij legt zijn hand op mijn wang en kijkt me aan in mijn ogen.
'Jij verdient het beste van de wereld.' En hij drukt zijn lippen op die van mij.
Ik ga er op in en sla mijn armen om zijn nek.

Na een aantal seconden bessef ik waar ik mee bezig ben en duw Tahar meteen van me af.
'Dit is niet goed! Ik kan dit niet doen.' Zeg ik geschrokken van wat er is gebeurd.
Hij knikt verward en ik loop snel langs hem richting mijn hotel.

In mijn kamer plof ik neer op het bed.
Wat heb ik gedaan? Ik ben samen met Rayan en laat me kussen door Tahar. Ik voel iets kriebelen in mijn buik als ik aan Tahar denk.
Nee nee nee. Dit kan niet. Ik kan en mag geen gevoelens voor hem krijgen.
Ik moet het gaan fixen met Rayan, en Tahar vergeten. En snel ook!

Ik pak mijn telefoon met trillende handen en bel Rayan op.
'Yasmina! Eindelijk!'
'Rayan. Vertel me dat je van me houd!' Zeg ik meteen met paniek in mijn stem.
'Yasmina wat is er?' Vraagt hij.
'Rayan zeg het!' Zeg ik.
'Ik hou van je. Met heel mijn hart. Jij ben mijn hele wereld en ik ben tot over mijn oren verliefd op jou. En alleen op jou.' Ik haal diep adem en sluit kort mijn ogen.
'Ik hou ook van jou.' Zeg ik, meer om mezelf te overtuigen.
'Yasmina? Is alles okey?' Vraagt hij weer.
Ik laat me vallen op mijn rug in het matras.
'Ja. Ik moest dit horen. Ik moest je stem horen.' Zeg ik zachtjes.
'Ik mis je. Waarom heb je me niet verteld dat je wegging? Ik werd helemaal gek. Ik heb zolang naar je lopen zoeken. Ik ben langs je werk gegaan, je huis, meerdere malen zelfs.'
Ik knik, ookal ziet hij het niet.
'Ik werd gek Rayan. Van alle stress. Je hebt me echt pijn gedaan.' En ik krijg weer een brok in mijn keel.
'Het spijt me. Ik ben zo stom! Ik ben een idioot dat ik jou pijn heb gedaan. Je bent mijn droomvrouw. Je wordt de moeder van mijn kinderen InshaAllah. Ik moet je op handen en knieeen behandelen. En dat is ook precies wat ik voortaan ga doen, dat beloof ik.'
Ik krijg meteen een warm gevoel van binnen en begin weer te voelen hoeveel ik van deze jongen hou.
'Kinderen? Zorg eerst maar voor die ring om mijn vinger.' Zeg ik met een glimlach.
Ik hoor hem lachen.
'Komt goed lieverd. Komt goed.'