Post taken from//Fb page: DHVTSU Secret Files
Purpose
"Yesterday I woke up feeling down. I don't know why. I suddenly felt worthless. That day nothing made me happy. And up to now. I know my laughs aren't as genuine as they were before.
Before palaging ako ang nagsasabi sa mga kaibigan ko na hindi puwedeng walang dahilan para maging masaya. But now. I know how that fucking feels. Yung pakiramdam mo walang rason para sumaya. Na sige tatawa ka pero pagkatapos wala na. Damn. Totoo pala. I thought those weren't true but turns out they're real. I thought I knew my purposw. Akala ko alam ko na. Planado ko na eh. Pero tangina isang araw nagising nalang ako. Poof! Wala na. I started to question my future.
Dati palagi kong sinasabi sa mga kaibigan ko na dapat hindi pino problema ang future. Na dapat you should live the moment. Pero tangina totoo pala. Hindi pala ganoon kadali. Ang plano ko sa buhay ay go with the flow lang. Pero darating ka din pala sa punto ng buhay mo na ku kwestyunin mo ang sarili mo. What do you really want for yourself? Do you think you can do it? Do you think you are enough?
I have a dream. I dream to be doctor someday. A general surgeon. Everytime I see hospitals. Everytime I see doctors. Tumitibok yung puso ko. Hospitals felt like home. Hindi ako natatakot sa halip namamangha ako. But after the astonishment comes the questions. ""Pangarap mong maging doctor? Why? Achiever kaba? Matalino ka ba? Are you capable enough? Hindi ba tamad ka mag-aral? Hindi ba napakamakakalimutin mo? Di ba ang bobo mo? Hindi mo kaya"" I'm frightened because what if instead of saving lives, I will just be there being a burden to all of the people. Na instead na makatulong ako, ako pa ang papatay sa kanila? What if dahil sa kabobohan ko maling diagnosis ang magawa ko? Wala naman akong maitutulong doon.
Hindi naman ako matalino pero ang taas taas ng pangarap ko. Siguro ganon talaga. Sometimes we need to accept the fact that we can't achieve every thing that we wish for kahit pa iyan ang pinakamatayog at pinakagusto mong pangarap sa buhay kung kulang ka hindi mo kaya.
So I guess babalik na naman ako sa umpisa. Maghahanap ng ibang pangarap. I know being a doctor is my one true love but I need to face the reality na hindi ko kakayanin. Kasi I'm not smart enough. Ni hindi nga ko nakakatuntong sa top 10 eh hahahahaha.
Miss dullard
Lhs
BINABASA MO ANG
Confessions
RandomTHESE STORIES ARE NOT MINE. Nabasa ko lang sila sa mga pages sa FB and yung mga nagustuhan ko ay inilagay ko dito para paulit-ulit kong mabasa. Ako lang ba yung ganun? Lol. I didn't change/remove any single bit of words sa lahat ng nandito. Kung paa...
