ANDER SEVDAM

FİNAL

Bu belki de bir veda ya da bir çeşit kader. Sizinle geçirdiğimiz bir buçuk ay bize çok güzel deneyimler kattı. Hepinizi kocaman sevdiğimizi hep bilin. Bir derdiniz olduğu zaman hep yazın. Göğe bakın ayı göremezsiniz yokuz sanmayın hep bakın. Biz hep kalbinizdeyiz. Hemde mor olanından...

***

Soğuk bir uğultunun peşinden süreklenerek geliyordu bazı mutluluklar. Ruhumun zindanlarından koparak gelen gülme isteğini bastırarak elimdeki bardağı masaya bıraktım. Öykü,Sinan ben Ulaş ve Mehmet Ali'nin dışında Savaş ve Beray mini boy Duru ile hep bir masada toplanmıştık.

Ulaş masada gülerek konuşulanlara tepki verirken bende aynı şekilde gülüyordum. Mehmet Ali biraz çekinik kalsada onunda bir hata yaptığı gerçeği vardı. Cansu hayatımda hep olacak gibiydi. Ulaş'ın kanından canından biri daha ne kadar uzak olacaktı ki bana?

Bir an durgunlaştığımda Cansu yüzünden hayatımı mahvettiğimi düşündüm. Keşke hep Ulaş'ın yanında dursaydım. Tamam çok bir şey kaybetmesemde onunla geçirdiğim her dakika mühimdi. Eşsizdi...

"Güzelim?"

Ulaş'ın sesini duyduğumda başımı kaldırarak yüzüne baktım. Gülümseyerek bana bakıyordu. Gözlerinin içindeki topraklara gömmüştü beni. Ama ne ben ölüydüm ne de o diriydi. Sadece fazla özeldik işte.

"Ulaş" dedim düşündürücü bir sesle. "İki yıl sonra kimi seveceksin?"

Kaşlarını çattı. "O nasıl bir soru öyle Ya! Tabiki de seni seveceğim"

Gülümsedim. "Beş yıl sonra?"

Ulaş da güldüğünde "ömrümün sonuna kadar" diye mırıldandı. "Hep sen hep sen"

Başımı göğsüne yaslayarak Öykü Abla ile göz göze geldiğimde heyecanla kaş göz yaptı. Ne demek istediğini anlamadığımda kaşlarımı çattım. Elini gösterdi. Gözlerimi parmağına değdirdiğimde alyansı görmemle ağzımı kocaman açtım. Gözüyle Sinan'ı gösterdiğinde Sinan Abiye baktım. Onunda parmağında alyans vardı.

Öykü Abla ve Sinan Abi hayatlarındaki kötülükleri dışarıya itmişti. Kötülük yoktu içlerinde. Dizide Nefes ve Tahir ise gerçek hayatta Sinan Abi ile Öykü Abla'ydı. Gülümseyerek öpücük yolladım. Gülerek saçlarını arkaya sallandırdı.

"Bir bakın buraya bakalım"

Sinan Abi doğrulduğunda herkesin bakışı ona kaydı. Öykü Abla kızardığında heyecanla başımı sevdiğimin göğsünden kaldırdım.

"Biz Öykü ile evleniyoruz. Bu yaz düğündeyiz millet!"

Herkes alkışlamaya başladığında bende "Sultancılık kazansın" diyerek alkış tuttum. Öykü Abla "ha öyle olmaz" diyerek kaşlarını çattı.

"Çifte düğün isteriz biz. Ulaş hadi evlenme teklifi et İrem'e"

Ulaş şaşırmamış bir şekilde güldüğünde kalbimin içindeki el bombası geri sayıma başlamıştı. Elini cebine attığında gülen yüzü un ufak olduğunda heyecanla bakmaya devam ettim. "Lan yüzükler yok"

Savaş "Aşkım bende yüzükler" diye bağırdığında gözlerini sonuna kadar açarak Savaş'a döndüm.

"Nasıl sende lan?" Ulaş şaşkınca konuştuğunda bende sinirle Savaş'a bakmaya devam ettim.

"Yav düşmesin diye almıştım. Ama hazır yanımda sevdiğim kız varken kendimize taktık yüzükleri. Başka güne artık"

Ulaş masadan kalkacakken gülme isteğimi bastırarak Ulaş'ı tutarak yüzüne döndüm. Sinirli bir şekilde Savaş'a bakıyorken bana döndüğünde yüzünü yumuşattı. Gözlerimi kocaman açarak güldüm.