Düşman Okullar

6. Bölüm "Yangın"

Korku şokunu aştıktan sonra bağırmaya başladım ama dışarda herkes çığlık çığlığa dışarı çıkmaya çalışıyordu hem tuvalet spor salonunun sonunda olduğu için hemde sesim asla duyulmayacağı için burada kalmıştım. Korkuyla etrafta su atabileceğim bir kova aramaya çalıştım ama yoktu hademeler burayla pek ilgilenmezdi. Korkudan gözlerim dolarken duman iyice çoğalmıştı. Pencere aramaya çalıştım ama yoktu ! Korkuyla gözlerimden yaşlar akmaya başladı, burada ölmek istemiyorum. Kimse benim tuvalete gideceğimi bilmiyordu ! Korkuyla yere oturdum ve ağlayarak alevlerin sardığı kapıya bakmaya başladım bir süre sonra duman yüzünden kesilmeyen öksürüklere boğuldum.  Vücudum hissizleşmeye başladığında oturacak gücü bulamadım ve bedenim yere düştü.
Demek ki ölmek böyle bir his, tamamen hissizleşiyordum gözlerim kapanmak üzereyken kulaklarım uzaktan ismimi bağıran bir ses duydu ama bu gözlerimin kapanmasını engelleyemedi.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Savaş'tan... (kalp krizi geçirebilirsiniz çünkü ben şuan geçiriyorum.)

Spor salonu boşaltıldığında itfaiye daha gelmemişti. Öğretmenler eksik olan var mı diye bakarken Arya'nın arkadaşı olduğunu düşündüğüm kız ağlayarak bağırdı.

"Arya yok !"

Korkudan vücudum birkaç saniyeliğine uyuştu. Hızlıca kızın yanına gittim.

"Nasıl yok ?"

Kız dolan gözleriyle bana baktı.

"En son Toprak'ın yanına gideceğini söyledi."

Toprak dolan gözleriyle Beril'e döndü.

"Gelmedi Beril hay sikeyim !"

Hassiktir. Yangın daha da çoğalmadan dağıtılan battaniyelerden birini aldım ve spor salonunun içine kendimi attım. Ona benim yüzümden bir şey olmasına izin vermem. Toprak peşimden geleceği sırada Koray onu tuttu daha sonra zaten alev içindeki bir tahta yolu kapattı. Duman yüzünden öksürmeye başladım. Koridordaki bütün kapıları açıyordum aynı zamanda bağırıyordum. Salonun sonuna geldiğimde delirmek üzereydim. Aklımı sikeyim bunu düşünen beynimi sikeyim. Sinirle ellerimi saçımın arasından geçirdim spor salonunun sonu yangının başladığı yer olduğu için tamamen yanıyordu. Battaniyeyle alevleri azaltırken üstünden atladım ve içeriye bakmaya başladım.

"Arya !"

Aryayı gördüğümde birkaç saniye kıpırdayamadım sarı saçları yere dağılmıştı, gözleri kapalıydı ve dudakları yarım açıktı. Kalbime bir ağrı girdiğinde yutkunamıyordum bile. Koşarak yanına eğildim ve küçük vücudunu sardım. Kafamı göğsüne yaklaştırdığımda nefes almadığını anladım. Hızlıca yarım açık olan dudaklarıyla dudaklarımı birleştirdim ve içimde kalan son nefesleri ona gönderdim. Nefes almaya başladığında Arya'yı kucağıma aldım ve çenemi başına koyup yüzünün göğsüme dönük olmasını sağladım. Spor salonunun çıkışına doğru giderken bir tahta üstüme devrildi, Arya'yı daha sıkı tuttum. Arya bir şeyler sayıkladığında yüzünü göğsüme daha çok bastırdım ve kulağına fısıldadım.

"Buradan çıkacaksın Freyja."

Çıkışa geldiğimde kapının önünü açmışlardı dahada hızlandım ve Aryayla birlikte dışarı çıktım. Derin bir nefes alırken Arya'ya baktım. Ambulanslar çoktan gelmişti. Onu bir sedyenin üzerine bırakırken cebimden çıkardığım kolyeyi görevliler götürmeden Arya'ya taktım ve beni her gördüğümde büyüleyen yüzünü okşadım.
Enes yanıma geldiğinde elini omzuma koydu.

"İyi misin başkan ?"

Evet anlamında kafamı salladım.

"Savaş neden böyle bir şey yaptın ?"