Düşman Okullar

27. Bölüm "Yağmur"

Gözlerimi açtığımda Savaş arabada yoktu ve bir tesiste durmuştuk hava hafif kararmaya başlamıştı ve yağmur yağıyordu, röportajları hızlı yapmamız lazımdı. Savaş elinde bir poşetle arabaya geri geldiğinde bakışlarımı ona çevirdim.

"Neredeyiz ?"

"Geldik sayılır."

"Ne zamandır uyuyorum ben ?"

"1 saattir horluyorsun."

Gözlerimi devirdim.

"Ben horlamam."

"Ben de gördüğüme inanırım."

"Haha."

Dedim yalancı bir gülüşle. Savaş elindeki poşedi üzerime koydu.

"Ye."

"Sağ ol çok naziksin (!)"

"Her zaman."

Poşedi açtım, içinde sandviç vardı. Sandviçi görünce ne kadar acıktığımı anladım. Sandviçi saran streci çıkardım ve yemeye başladım. Yağmur çok hızlanmıştı ve biz orman yolundaydık yani etraf çamurdu. Savaş her zaman ki gibi hızlı gidiyordu.

"Savaş biraz yavaşla çok yağmur yağıyor."

Savaş bana baktı ve güldü.

"Korktun mu?"

"Korkmadım ama etraf kaygan."

Savaş güldü ve hızı arttırdı.

"Bomboş yolda niye yavaş gideyim ?"

Yola fırlayan bir köpekle çığlık attım ve direksiyonu sağ tarafa doğru çektim. Sağ taraftaki bir ağaca sertçe çarptık. Kafam ileri doğru gitti ve torpidoya çarptım gerisi karanlık...

________________

"Arya !"

Başımdaki ağrıyla gözlerimi açtım karşımda kaşı kanayan bir Savaş vardı. Arabadan çıkmıştım ve Savaş'ın kolları arasındaydım. Endişeli gözlerle bana bakıyordu. Elini başıma götürdü. Yüzünü buruşturdu.

"Acıyor mu ?"

"Biraz."

Savaş kalkmama yardım etti, kalktım ve arabaya baktım arabanın hali perişandı.

"Ne yapacağız ?"

Savaş telefonuna baktı.

"Çekmiyor."

"Yola yürüyelim belki bize yardım edecek birisini buluruz."

Savaş kafasıyla beni onayladı. Yola doğru yürürken Savaş'a baktım dalgın gözüküyordu. Bir anda başım döndüğünde sendeledim Savaş elimi tuttu. Eli elimde çok güzel bir his yaratmıştı.

"İyi misin ?"

"Biraz başım dönüyor."

"Anlaşıldı."

Diyerek bir anda beni kucağına aldığında bunu beklemediğim için kollarımı ona sardım.

"Ne yapıyorsun ?"

"Bizi yavaşlatmanı engelliyorum."

Gözlerimi devirdim ve sinirle konuştum.

"Bütün bu belaları başımıza açan kişi sensin."

Güldü.

"Ben mi ? Direksiyonu ağaca doğru çeviren kişi kimdi ?"

"Köpeğe mi çarpsaydık!?"