Düşman Okullar

40. Bölüm "Yaralar"

Sabah gözlerimi zar zor annemin sesiyle araladım.

"Arya kalk artık, geç kalıyorsun !"

Yüzümü ovuşturdum ve zorlukla yataktan kalktım. Banyoya gittim ve tipime çeki düzen verdim. Okul formamı giydim ve aşağı inip kahvaltıya oturdum. Füsun Teyze omletimi tabağa koydu.

"Günaydın."

Diyerek yanağıma bir öpücük kondurdu. Gülümseyerek ona karşılık verdim ve tabağımdaki omleti yemeye başladım, annem birkaç kahvaltılığı daha koydu ve karşıma oturdu.

"Günaydın birtanem."

"Günaydın annecim."

Annem gözlerime heyecanla bakıyordu.

"Bugün Ogün bizi evine çağırdı, dün ki konuşmamızı ona anlattım seni çok merak ediyor bu yüzden hemen yemek ayarladı."

Yediğim omlet şaşkınlıktan boğazıma takıldı. Öksürürken Füsun Teyze sırtıma vurdu, sonunda kendime geldiğimde annem korku dolu gözlerle bana bakıyordu.

"Arya, iyi misin ?"

Yutkunup su içerken kafamı 'evet' anlamında salladım.

"İlk o gelseydi keşke."

Dedim omletimi keserken.

"Ya bende öyle düşündüm ama Alex'le tanışmanı istedi."

Kaşlarımı çattım.

"Alex kim ?"

"Ogün'ün köpeği, o kadar tatlı ki ! Çok seveceksin."

Zoraki bir gülümsemeyle anneme karşılık verdim ama çoktan iştahım kaçmıştı.

"Toprak gelmiştir, ben gideyim."

"Tamam canım, istersen okuldan sonra seni alabilirim beraber gideriz."

"Ben kendim giderim, beni bekleme."

"Nasıl istersen birtanem."

Hemen evden çıktım ve derin bir nefes aldım. Tamam tanışmayı kabul etmiştim ama bu kadar çabuk mu olacaktı gerçekten ? Toprak'ın arabası kapının önünde durdu. Bahçe kapısından çıktım ve arabaya atladım.

"Günaydın kuzucuklar."

Dedim. Hepsi bana karşılık verdi. Telefonuma gelen mesaj yüzünden popom titreşti. Telefonu aldım ve mesaja baktım.

Kimden: Savaş

"Umarım yemek yemişsindir Freyja."

Attığı mesaja güldüm ve cevap yazdım.

Kime: Savaş

"Mission completed."

Kimden: Savaş

"Güzel."

Araba durduğunda okula geldiğimizi anladım, erken gelmiştik. Arabalara baktığımda Savaş'ın arabasını göremedim. İçeri girdik ve kantine çıktık Koray hepimize tost aldı, bizde yerimize oturduk. Tostumdan bir ısırık aldım ve konuştum.

"Size bir haberim var."

Herkes bana dönmüştü.

"Bugün annemin sevgilisiyle tanışıyorum."

Hepsinin yüzü garip bir hal aldı. Koray ağzındaki tostu zorlukla yuttu.

"Sen kendini nasıl hissediyorsun ?"

Koray'ın sorusuna 'bilmiyorum' der gibi omuz silktim.

"Garip hissediyorum, yani... ne bileyim, dün annemle konuştuk biraz ikimizin arasındaki tartışma halloldu ama bir anda bizi tanıştırması bana çok hızlı geldi, beklemiyordum."