34. Bölüm "Güzel Hissetmek"

35.4K 1.5K 695
                                    

Hızla Savaş'tan uzaklaştım.

"Toprak ?"

Toprak'ın bana bakan nefret dolu bakışlarını yakaladığımda içime bir şey oturdu. Toprak'a yaklaşacağım sırada benden uzaklaştı, gözlerinde hayal kırıklığı ve nefret vardı. Gözlerim doldu.

"Toprak, nolur dinle."

"Bundan sonra ne ben seni tanıyorum, ne de sen !"

Toprak bunu dedikten sonra arabasına doğru yürüdü yanına doğru koştum.

"Toprak dinle beni !"

Toprak arabasına bindi ve hızlıca uzaklaştı. Gözlerimden yaşlar akıyordu. Öğrenmişti, ÖĞRENMİŞTİ. Her şeyi öğrenmişti Toprak, benim kardeşim benim en yakınım benden nefret ediyordu. Savaş yanıma gelip kollarıyla beni sardığında bende ona sarıldım.

"Ne yapacağım ben Savaş ?"

"Şş güzelim, üzülmene izin vermeyeceğim."

"Savaş..."

Savaş'a sıkıca sarıldım ve gözyaşlarımı bıraktım.

"Toprak beni asla affetmeyecek."

________________

Eve geldiğimde gözlerim ağlamaktan şişmişti. Annem kapıyı açtığında halimi görünce korkuyla bana baktı.

"Meleğim, ne oldu sana ?"

Anneme sarıldım.

"Ben çok kötü bir şey yaptım."

Annem saçlarımı okşadı.

"Sakin ol, elini yüzünü yıka hadi konuşalım seninle."

Annemin dediklerini yaptım temiz pijamalarımın içine girdiğimde annem elinde kurabiye ve sütle yanıma geldi. Elindekileri yanımdaki komidine bıraktı ve yanıma yatıp beni kollarının arasına aldı.

"Ne oldu birtanem ?"

"Anne ben Toprak'a yalan söyledim yani aslında gerçeği sakladım."

"Ne gerçeğiymiş o ?"

Biraz tereddüt ettim ama sonunda söyledim.

"Savaş diye bir çocuk var ben... ben ona aşık oldum."

Annem güldü, devam ettim.

"Savaş, Saygın kolejinde. Anlatmıştım ya hani düşman gibi bir şey bizim okullar ama Toprak ve Savaş'ın arasında bundan başka bir olay daha oldu."

Savaş'ın kardeşi ve Toprak'ın hikayesini anlattıktan sonra devam ettim.

"Bugün Toprak beni herhalde antrenmandan almak için gelmişti ve Savaş'la beni gördü."

Annem saçlarımı okşarken konuştu.

"Toprak çok fevri davranmış, bu yüzden seninle konuşacaktır."

"Anne hiç sanmıyorum bana hiç öyle bakmamıştı."

"Arya'cığım bazen insanlar sinirlendiğinde nasıl davranacaklarını bilemezler özellikle de sinirlendiğin kişiyi çok seviyorsan, ama eğer durup düşünürlerse o an verdikleri tepkinin fazla olduğunu anlarlar. Bu yüzden Toprak'ın düşünmesine izin ver ve yarın sinirinin geçtiğini anladığında onunla konuş."

Annemin dediği şeyle ona bakıp gülümsedim.

"Bu arada beni Savaş'la en kısa zamanda tanıştırıyorsun Arya Hanım !"

Gülümseyerek.

"Tamam."

Dedim annem saçlarıma bir öpücük kondurdu ve ayağa kalktı.

Düşman OkullarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin