Düşman Okullar

53. Bölüm "Ev"

Savaş'tan...

Sinirle elimi saçlarımın arasından geçirdim ve Enes'e baktım.

"Kafayı yiyeceğim Enes, Arya'ya ne oldu böyle ?"

Enes'e baktığımda onun da en az benim kadar şaşkın olduğunu gördüm. 

"Bilmiyorum."

Derin bir nefes aldım. 

"Sen hastaneye girsene bir bak öğren Arya'nın durumu nasıl ? Kafayı yiyeceğim."

Enes başıyla beni onayladıktan sonra içeri girdi bende arkadaki arabama yaslandım ve hastanenin girişine gözlerimi diktim. 

Olanların hiçbirine bir anlam veremiyordum. Birkaç dakika sonra Enes'i gördüm derin bir nefes alarak bana döndü.

"Beril'den öğrendiğim kadarıyla durumu şu an iyi, sana niye öyle davrandığını sorduğumda sonra konuşuruz dedi."

Elimi başıma götürdüm başım çok ağrıyordu. Enes'e döndüm.

"Tamam kardeşim, sağ ol."

Enes elini omzuma koydu.

"Arya iyileştiğinde konuşursunuz kardeşim, merak etme kendini açıklarsın, bildiği şeyin doğrusunu anlatırsın."

Başımla Enes'i onayladım. Enes tekrar konuştu.

"Ne yapacaksın şimdi ?"

"Burada bekleyeceğim."

"İyi gözükmüyorsun kardeşim, eve git dinlen ben Arya hastaneden çıkınca Beril'den öğrenirim."

Başımı hayır anlamında salladım.

"Onu tekrar bırakamam."

Enes dediğim şey yüzünden sustu bir süre durduktan sonra tekrar konuştu.

"Sen burada kalıyorsan bende kalıyorum."

Başka bir zamanda olsaydı ona karşı çıkabilirdim ama konuşmaya mecalim yoktu o yüzden konuşmadım ve yaslandığım yerden hastaneye bakmaya devam ettim.

_______________________

Arya'dan...

Gözlerimi çalan kapıyla araladım.

"Gir."

Dedim ve yatakta doğruldum, içeriye Asır girdi.

"Rahatsız etmedim değil mi ?"

"Hayır, otursana."

Çocuğa doğru düzgün bir teşekkür edememiştim.

Asır karşıma oturduğunda yüzüme bir gülümseme yerleştirdim.

"Tekrar teşekkür ederim, hayatımı kurtardın."

Asır dişlerini gösterecek şekilde güldü.

"Teşekkür etmene gerek yok, herkes aynı şeyi yapardı."

Arkama yaslandım ve gözlerimi cama çevirdim. Aklıma yine Savaş gelmişti. Mırıldandım.

"Olsun."

Asır gözümün cama daldığını anlamıştı tekrar ona dönebilmem için biraz yüksek bir sesle ve gülerek konuştu.

"Aslında eğer istersen tabi, her şey geçtikten sonra yani hastaneden çıktıktan sonra bir kafeye gitmek ister misin ?"

Dediği şeyle gözlerimi birkaç kez kırpıştırdım. Bana çıkma teklifi ediyordu. Aklıma anında Savaş geldi Savaş'ı düşününce içimden bir ses çocuğun teklifini kabul etmemi söyledi ama bunu Asır'a yapamazdım sadece Asır'a değil böyle bir şeyi kimseye yapamazdım. Üzgün bir ifadeyle Asır'a döndüm.