Düşman Okullar

44. Bölüm "Kaçırılma"

Multi: Arya

Gözlerimi zonklayan başımı tutarak araladım, ne olmuştu böyle ? Bir yatakta yatıyordum, yattığım yerde doğruldum ve etrafıma bakmaya başladım. Burası gayet normal bir genç kız odasına benziyordu. Başımı tutarak ayağa kalktım ve cama doğru yürüyüp perdeyi araladım, burayı bilmiyordum. Kapım açıldığında korkuyla kapıya döndüm. Karşımda duran kişi Mert'ti. Beni kaçırmış mıydı !? YOK ARTIK !

"Benim burada ne işim var, ne yapıyorsun sen !?"

Mert gergin suratıyla bana yaklaştı, sertçe onu ittim ama başıma giren ağrı yüzünden sendeledim. Mert sert elleriyle beni tuttu.

"Adamlara bu kadar sert vurmamalarını söylemiştim ama dinlememişler, özür dilerim."

Elimle kafamı ovuşturdum ve kaşlarımı çatarak ona baktım.

"İkizler burcu falan mısın !?"

Mert güldü ve elini başımdaki ağrıyan yere götürdü. 

"Birkaç güne geçer."

Sinirle güldüm.

"Sağ ol ya !"

Mert bir şey diyeceği sırada kapı çaldı ve elinde bir bebekle orta yaşlı bir kadın içeri girdi, bebek ağlıyordu.

"Mert Bey kusura bakmayın rahatsız ediyorum ama Ece çok ağlıyor bir türlü sakinleşmedi."

Mert başını salladı ve kadının kucağındaki bebeği aldı. Ne oluyordu burada ?

"Şş, güzel kız, ağlama artık."

Bebek Mert'i takıyor gibi değildi. Ağlama sesi kulağımı tırmalamaya başlamıştı zaten ağrıyan başım daha çok ağrımaya başladı, bu çocuk bu bebeği susturamayacaktı. Bebeği Mert'ten aldım.

"Bir de ben deneyeyim."

Bebeği kucağıma aldım ve sallamaya başladım bebek bana bakıp güldüğünde, yüzümde bir gülümseme oluştu. Bebek sakinleşmişti. Mert şaşkın suratıyla bana baktı.

"Nasıl yaptın bunu ?"

Gözlerimi Mert'e çevirdim ve bir şey söylemeden sakinleşen bebeği yanda duran kadına verdim. Kadın bana gülümsedi ve bebeği alıp çıktı. Mert hala karşımda durmuş şaşkın bakışlarıyla bana bakıyordu.

"Savaş'ın sana neden aşık olduğu belli oluyor..."

Kaşlarımı çattım ve ona baktım, sözlerine devam etti.

"İnsana huzur veriyorsun."

Sinirle Mert'e baktım. 

"Neden burada olduğumu söyler misin ve o bebek kimdi ?"

Aklıma gelen şeyle gözlerimi kocaman açıp Mert'e baktım.

"Yoksa onu da mı kaçırdın !?"

Mert bir kahkaha attı.

"Komik mi !?"

Mert'in kahkahası daha çok artmıştı sinirle Mert'i izliyordum.

"Bana neler olduğunu anlat !"

"Tamam, tamam anlatacağım ama istersen bunu aşağıda kahvaltı yaparak konuşalım."

Kahvaltı dediğinde gözlerim kocaman açıldı. Sabah olmuştu ! Ben bütün gece burada kalmıştım... 

Sinirle Mert'e baktım.

"Seninle kahvaltı falan yapmam ben !"

"İyi o zaman ben kahvaltı yaparım, sende izlersin."