Düşman Okullar

12. Bölüm "Kedi"

Multi: Savaş Saygın

Koray ve Beril masada oturuyorlardı. Toprak ve ben tost almak için sıraya girmiştik. Aslında ben sorularıma cevap vermesi için onun peşinden gelmiştim. Toprak'a döndüm.

"Toprak."

Bana döndü saçlarımı karıştırdı.

"Söyle civcivim."

Saçlarımı düzeltirken konuyu hemen açmaya karar verdim.

"Savaş kardeşinin ölümü yüzünden seni suçluyor."

Gözleri donuklaştı ve yutkundu. Bunu beklemediği belli oluyordu. Gözlerine kederli bir perde inmişti sanki.

"Savaş'la mı konuştun ?"

"O anlattı."

"Gitmem gerekiyordu ama gitmedim."

Başımı salladım.

"Evet gitmedin."

Elimi tuttu ve beni kantinin dışındaki cam kenarına götürdü.

"Arya biliyorum hata yaptım ama o kız daha küçüktü yani boşu boşuna ona umut vermek istemedim. Boş olan bir umuda tutunmaktansa kendi ayakları üzerinde bu hastalığı yensin istedim."

Gözlerini camdan yağan yağmura çevirdi.

"Şimdiki aklım olsa bir an durmam yanına giderim."

Ne kadar üzüldüğü belli oluyordu. Onun bu halini görmek kalbimin acımasına neden oldu. Dolan gözlerimle Toprak'a sarıldım.

"Senin suçun değildi, bilemezdin."

Ellerini belime doladı ve bana sıkıca sarıldı.

"S-A-T-I-L-D-I-K."

Arkadan Koray'ın sesini duyduğumuzda gülerek birbirimizden ayrıldık.

"Biz orda oturmuş tost bekleyelim, siz burada arkadaşlık depolayın."

Beril kollarını göğsünde bağlarken gülüp arkama yaslandım.

"Kıskanmayın."

Koray ön dişlerini çıkartıp yüzünü komik bir ifadeye soktuğunda hepimiz ona gülmeye başladık.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Konferans salonunda kimse yoktu, galiba erken gelmiştim. Bunu fırsat bilerek piyanonun başına oturdum ve Savaş'la çalıştığımız parçayı tekrar denemeye başladım. Piyano tuşlarında ellerim gezerken aklımdan bir anlığına bu tuşlara onun parmaklarının ne kadar yakıştığı düşüncesi geldi. Kafamdan o düşünceyi atıp parçaya odaklandım. Konferans salonunun kapısından Savaş'ın sesi geldiğinde gözlerimi o tarafa çevirdim.

"Daha yavaş çal, nota değerlerini unutma."

Sahneye çıkarken devam etti.

"Hep bu hatayı yapıyorsun."

Yanıma oturdu ve çalmaya çalıştığım yeri çaldı.

"İşte bu notanın değeri ikilik daha uzun süre tuşa basacaksın, tekrar dene."

Önüme gelen saçımı kulağımın arkasına attım.

"Tamam."

Dedim ve gösterdiği şekilde çalmaya çalıştım. 

"Hızlı öğreniyorsun."

Gözlerimi ona çevirdim, dün düşündüğüm şeyleri söylemenin tam zamanıydı.