Düşman Okullar

52. Bölüm "Çiçek"

Multi: Asır

Gözlerimi açtığımda odada sadece annem vardı. Oturduğu koltukta dalmış bir şekilde dışarıdaki cama odaklanmıştı. Çatallı sesimle konuştum.

"Anne."

Annem bana döndüğünde ağlamaktan kızarmış gözlerini gördüm.

"Birtanem benim, iyi misin ?"

Başımı 'evet' anlamında salladım. 

"Beni çok korkuttun Arya."

Anneme gülümsemeye çalıştım ama kafamda dönen bir sürü şey vardı. Kafamda sürekli baştan canlanan o video yüzünden yüzümü buruşturdum ve bakışlarımı cama döndürdüm. Annem telaşla konuştu.

"Bir yerin mi ağrıyor ? Ben doktoru çağırıyorum."

Annem bir şey söylememe izin vermeden hemen odadan çıktı. Bir süre sonra odanın kapısı açıldığında gözlerimi kapıya çevirmeden konuştum.

"Anne ben iyiyim, gerçekten."

Annemin sesini beklerken tanıdık olmayan bir ses duydum.

"İyi olmana çok sevindim."

Gözlerimi kapıya çevirdim, karşımda daha önce hiç görmediğim benim yaşlarımda bir çocuk elinde çiçeklerle gülerek duruyordu. Bana doğru yaklaştı.

"Geçmiş olsun."

Elindeki çiçeği yanımdaki çekmecenin üzerine koydu ve koltuğu işaret etti.

"Oturabilir miyim ?"

Kaşlarımı çattım.

"Sen kimsin ?"

"Ben Asır, seni sudan çıkartan kişi bendim."

Tabi, birinin beni çıkartmış olması gerekiyordu. 

"Teşekkür ederim, ben de Arya."

Asır yüzüne yayılan gülümsemeyle bana baktı.

"Memnun oldum."

Bende yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirdim.

"Bende."

Tek kalmak istiyordum ama bu şekilde çok zor gibiydi içeriye annem ve doktor girdi. Doktor yanıma geldi.

"Nasıl hissediyorsun Arya ?"

"İyi."

Boş gözlerimle cama bakarak söylediğim şeyden sonra doktor yan taraftaki makinelerden bir şey yaptı, Burnumdan bana hava veren cihaz çok rahatsız ediciydi, doktora döndüm.

"Bu burnumdaki şey ne zaman çıkacak ?"

"Bir süre daha takman gerekiyor, vücudundaki oksijen seviyesine göre ne zaman çıkartabileceğimizi anlayacağız."

Başımı arkaya arkaya yasladım, oda çok dolu geliyordu.

"Tek kalabilir miyim ?"

Doktor cevap verdi.

"Tabi kalabilirsin."

Odadaki herkes çıktığında gözlerimi Asır'ın getirdiği çiçeklere çevirdim, çok güzeldiler. Gözlerimi tekrar camdan dışarıya çevirdim ve düşünmeye başladım, her şeyi. Düşünmek bana iyi gelmiyordu ama yinede bunu yapmaktan kendimi alıkoyamıyordum. Aklıma yine o video geldiğinde gözlerimi sıkıca kapattım. Savaş'ın yüzüne baktığım anda aklıma o video gelmişti ve bundan sonra da öyle olacaktı. Savaş beni aldatmıştı, sonunda bu gerçeği anlıyordum. Savaş bana bunu yapmıştı. Artık vücudumun her zerresi ondan nefret ediyordu. Odanın kapısı vurulduğunda gözlerimi kapıya çevirdim. İçeriye Koray, Beril ve Toprak girdi. Toprak bana doğru yaklaştı ve yavaşça bana sarıldı. Ardından Koray ve Beril'de geldi.