Vampir Yedili

1.Bölüm

-Percy- (18.07.1818)

Ben Percy Jackson. 17 yaşında bir yüzücüyüm. Şu an ne mi yapıyorum şu an yüzme yarışıma yetişmeye çalışıyorum. Birden birşey beni duvara fırlattı. Kaburga kemiklerimin kırıldığını hissettim.

Gözüm karardı ardından daha kötü keskin bir acı hissettim. Kanım çekiliyormuş gibi oldu. Siren sesi duyulunca birden kesildi. Sonra gözlerim karardı.
Hatırladığım son şey
Acı

3 gün sonra

3 gün boyunca sadece acı çektim. Uyandığımda kemiklerim iyileşmiş, yaram geçmişti. Ama tenim buz gibi ve bembeyazdı, gözlerim kırmızıydı.

Kan, kan istiyordum, insan kanı. Ama insanlara saldıramazdım ben bir katil değilim. Ben de hayvan kanı içmeye karar verdim. Beni tam doyurmasa da yeterliydi.

10 yıl sonra

İnsanlara karşı bağışıklık oluşturdum ve onlara alıştım.Gözlerim eski rengine döndü.Artık 3 katĺı bir evim ve bir porchem vardı. Ama çok sıkılıyordum. Ben de Jason 'ı benim gibi yaptım. Ona öğrettim, benim gibi oldu.

Aradan zaman geçti, zamanla yeni dostlar edindik. Bunlar; Piper, Frank, Hazel, Leo ve Calipyso. Nerdeyse tüm Amerika'yı dolaştık. Şu an New York'tayız. Taşınmaya çalışıyoruz yani erkekler taşıyor kızlar oturuyo.

Bugün belki 50.'ye başladığım okula gideceğiz. Neyse ben, Jason, Piper benim siyah porchem ile; Hazel, Frank, Leo ve Calipyso Leo'nun üstü açık kırmızı BMW' si ile okula gidiyoruz.

Okula vardığımızda başta her şey normaldi. Herkes ağzı açık bize bakıyordu. Bir kişi hariç, yanına gittiğimde beni yeni farketmişti. Sonra olan oldu bir çift gri göz bana baktı.

-Annabeth-

Alarmın lanet sesiyle uyandım. Kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Kahvaltı edip üstümü değiştirdim. Eski ve zar zor giden arabama binip okula gittim.

Thalia ve Luke'u görünce yanlarına gittim. Sonra iki tane lüks araba geldi. Bu tuhaftı, çünkü bizim okuldaki nerdeyse tüm arabalar benim arabam gibi eski ve zar zor gider.

Zengin şımarık çocuklar olduğunu düşünüp önüme döndüm. Sonra onlardan birinin yanıma geldiğini farkettim.

Siyah saçlı, deniz yeşili gözleri olan kaslı bir çocuktu. Ama o gözler.... İnsan tüm gün o gözlere bakabilirdi.