Wierd
Arggh!
Nahihilo ako! >.<
Kaninang umaga pa ako ganito eh..Ewan ko bah at sobrang wierd ko na..
Pupunta na sana ako sa kwarto ng mga bata ng mapansin ko si Troy sa labas at may kausap sa telepono..
"Pano niyo nalaman?" ramdam kong kinakabahan ito kaya agad din akong nagtaka
Sino yung kausap niya?
"Wag na wag niyo sila idadamay dito!" galit nitong sabi
Ilang minuto pa bago ulit nagsalita si Troy..
"Hindi niyo alam kung ano ang kaya kong gawin kapag pati pamilya ko , dinamay niyo..Hindi niyo ako kilala , wala akong inaatrasan kapag pamilya ko na ang pinag uusapan.Wag na wag niyong susubukang lapitan o hawakan man lang ang mag i-ina ko..Kasi ako mismo ang tatapos ng lahat ng toh.." pagbabanta ni Troy sa kung sino man ang kausan niya
Agad naman akong kinabahan dahil ito ang unang pagkakataon na nakita ko si Troy na ganito..
Hindi mapakali na para bang may iniiwasan?.
Nang ibaba niya ang tawag ay agad akong lumapit sa kanya..
"Troy?.Okay ka lang bah?" tanong ko at hinawakan ang kamay niya
"O-Okay lang ako.." aniya at nag iwas ng tingin
Huminga naman ako ng malalim..
Baka ayaw niyang sabihin sakin kasi ayaw niyang mag alala pa ako..
"Okay lang kung hindi ka pa handang sabihin sakin ang problema..Pero kapag nahihirapan ka na talaga , wag mong solohin ah?.Nandito naman ako bilang asawa mo , tutulungan kita.." sabay ngiti ko
Ngumiti gin naman ito at hinalikan ako sa noo..
"Hindi ko hahayaang masaktan kayo , Mhie..Kayo ang buhay ko , at kapag wala kayo ng mga anak natin , wala na ring halaga ang buhay ko." aniya habang yakap ako
"Wag kang mag alala , Dhie..Hindi kami mawawala sa tabi mo.Hindi ka namin iiwan...Mananatili tayong buo hanggang sa huli.."
Habang lumilipas ang araw , linggo at buwan..Napapansin ko ang pagbabago sa sarili ko , at kay Troy...
Lagi akong nahihilo..Nasusuka pa nga minsan.
Pero si Troy , parang lagi siyang wala..At kapag uuwi naman siya nakakatulog siya agad..Minsan nga napapansin ko pang may sugat siya sa kahit saang parte ng katawan niya..
Pero kapag tinatanong ko naman siya lagi nalang ganito ang sagot niya..
"Wala lang toh..Okay lang ako."
Kahit gusto kong malaman ang totoo , hindi ko nalang siya pinipilit na sabihin ang tooto..
Lalo na ngayong may kutob ako na..
Buntis ulit ako..
Habang hinihintay ang pag labas ng dalawang guhit sa PT ay hindi ko maiwasang ma excite..
Alam kong magiging masaya si Troy dito..At magtatalo na naman ang kambal kung babae bah o lalaki..
Nang may gumuhit ng isa ay agad akong kinabahan..
Isa pa please..
Sige na..
Napakagat nalang ako ng labi ko ng lumabas ang huling guhit..
"Positive!" hindi ko maiwasang mapasigaw
Nandito ako sa banyo at wala namang tao dahil wala pa si Troy..
Agad kong itinago ang PT dahil sosorpresahin ko nalang si Troy..
Napansin ko nalang parang may tao sa labas kaya agad akong sumilip sa bintana..
At tama ako..Isang lalaking nakaitim at may ngisi sa labi na para bang nagtagumpay siya sa isang bagay?
Napakunot naman ang noo ko ng bigla itong umalis at sumakay sa isang itim na van..
Sino yun?Kilala bah yun ni Troy?
"Mommy!." napalingon nalang ako sa pintuan ng makita si Nathan
Agad akong lumapit sa kanya..
"Yes baby?"
"Laro po tayo!" aniya
Napa isip naman ako..
"Nako baby , bawal si mommy makipaglaro sayo..Baka kasi mapagod ako , baka mawala pa yung baby dito.." bulong ko at hinawakan ang tiyan ko
Nanlaki nama nang mata nito..
"May baby sa tummy mo mommy?" pabulong din nitong sabi
Ngumiti ako at tumango..
"Pero secret muna baby , okay?.Wag mo munang sasabihin sa daddy mo.."
"Pero pwede po bah kay kuya Ethan ko sabihin?" inosente nitong sabi
Tumango naman ako
Agad naman itong tumakbo at pumasok sa kwarto nila ni Ethan..
Narinig ko nalang ang sigawan nila sa loob..
"Baby girl yun!"
"Baby boy nga!"
"Girl!"
"Boy!"
Ayan na naman sila..
Pero okay na rin yun..Kesa naman hindi sila close , diba?
Ano kayang magiging reaksyon ni Troy kapag siya na ang sinabihian ko?
Magugulat rin kaya siya?
BINABASA MO ANG
His Lies ( BOOK 3 ) (COMPLETED)
Teen FictionTroy and Kyla's Story ( BOOK 3 ) Highest Ranking: #1 in Mask