A Love That Sealed For Eternity (Completed)

Kabanata XVlll

Pinapabilis ko na ang pagtapos nito kasi, malapit na pasukan namin. Sa tingin ko tapos nato between 2nd week of August.

Yedda

Isang linngo. Sa loob ng isang linggo maraming nangyari. Halos lahat ng lugar dito ay naiguhit at naipinta ko na. Kasama na ang mga hindi ko pa napupuntahan gaya nung tulay sa may bandang ilog, sa kabukiran. Napakaganda ng lugar na iyon. Malinaw ang tuwig at may mga nakalutang na Lily Pads. Bato ang tulay, at hindi ito gaano kabaha. Maiksi lang.

Nakuha ko narin ang gitara na pinagawa ko kay Ginoong Erman. At kasalukuyan ko itong nilalagyan ng design ngayon. Isinulat ko sa harapan ng gitara ang pangalang ko 'Yedda', sa paraang pagka-calligraphy. Pinaganda ko pa iyon lalo. Sa likod naman ay pangalan ng pinakamamahal ko 'Sebastian', na naka-calligraphy din.

Nagpakawala ako ng sunod sunod na malalalim na hininga, nang matapos ko na'yon. Nakakapagod. Pero worth it naman, dahil ang ganda na ng gitara ko ngayon. Ilang minuto ang lumipas at natuyo na.

Nag-strum ako ng isang beses at pilit na inalala ang chords ng paborito kong kanta.

"San, darating ang mga salita?" Nang magsimula kong mag-gitara at sinabayan ko narin ng kanta.

"Na, nanggagaling sa aming dalawa?

Kung, lumisan ka ay wag naman sana.

Halika na, sumama ka at masdan ang mga tala." May kaaunting kumurot sa puso ko. Ewan ko ba, sa tuwing kakantahin ko ang kantang ito, nasasaktan ako. Hindi ko alam kung ang dahilan, hindi ko alam kung bakit.

"Aking sinta, ikaw na ang tahanan a mundo.

Sa pagbalik ay mananatiling nasa piling mo.

Mundo'y magiging ikaw, Seb" Katulad lang ng dati, hindi ko kinanta ang huling lirika.

Ang pagmamahal namin para sa isa't isa ay napakawahiwaga. Para bang natatangi ito sa lahat ng klase o paraan ng pag-ibig. Siguradong sigurado na ako, na sya lang ang para sa akin. Kakaiba ang paraan ng pagmamahal ko sa kanya, hindi, ito tulad ng kay Bry, ibang iba. Kahit kailan, nung mga panahong si Bry pa ang laman ng puso ko, hindi ko naranasan sa kanya ang mga nararasan ko kay Seb. Gaya ng tuwing gigisng at tutulog ako ay mukha ni Seb na nakangiti ang makikita ko. Hindi ko rin naramdaman kay Bry, ang kasiguraduhang sya na ang lalaking papakasalan ko, magiging tatay ng mga anak ko, ang makakasama ko sa panghabangbuhay.

I love Sebastian so damn fucking much. I really do. He's like a drug which I'm addicted to. He'd b the one I was meant to find. He were made to be mine! And I am too! I wish I can rewrite the stars with him. I wish nothing could keep us apart. I wish we can be together, forever. He deserves me, I deserve him too. He loves me, and I love him too.

Bat ba kailangang maging masyadong kumplikado ang lahat? Bakit ba kailangang maging ganito ang istorya naming dalawa?

"Limutin na ang mundo.

Nang magkasama tayo.

Sunod sa bawat galaw.

Hindi na maliligaw.

Mundo'y magiging ikaw oh"

"Mahal na mahal kita, Seb" bulong ko sa pinakamamahal ko at niyakap pa sya ng mahigpit. Nag-stay ang ulo ko sa dibdib nya at suminghot singhot doon. Pota, why so bango Seb? So unfair! Ano kayang pabango nya? For sure, mahal to. Siguro ay galing na naman sa ibang bansa, gaya ng Europa.