Chapter 32

631 14 1
                                    

1:09AM

Halos buong araw din akong hindi lumabas. Pinasabi ko nalang kay Andree na ipasabi kina Tita Abi na on going ang chemo ko kaya hindi ako makakalabas. Kung hindi niyo pa kilala si Andree, siya yung ex-bestfriend ko, siya yung nakatuluyan ni Jack (EX) pero all is well naman na. Nagkaayos at nagkapatawaran na.

May mga dinalang sulat si Joshienne dito sa kwarto ko, at sabi niya galing daw kina Tita Abi

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

May mga dinalang sulat si Joshienne dito sa kwarto ko, at sabi niya galing daw kina Tita Abi. Nakaalis na raw sila kanina nung tulog pa ako, mga 12PM pa daw. Gusto sana nila magpaalam kaso hindi ko pa talaga kaya magpakita. Nakahiga lang ako dito sa kama, pinagmamasadan yung mga sulat na nakalagay sa dresser ko. Should I open it or not? Siguro mamaya nalang. Naisipan ko munang tumambay sa terrace at magisip-isip. Naglalakad na ako papunta ng terrace nang biglang may kumatok. Tinignan ko yung pinto at nagulat ako sa nakita ko. Napatigil ako sa paglakad nang makita kong naglalakad na siya sa harap ko. May dala siyang bulaklak at nakangiting lumalapit sa akin. Inilagay niya sa kama ko yung bulaklak bago siya lumapit sa akin. Niyakap niya ako at hindi ko na napigilang umiyak.

"Anak. Pagpasensyahan mo si Ricci anak. Pasensya ka na, kung lagi ka nalang niya nasasaktan." hinalikan ni Tita Abi yung forehead ko bago niya ako niyakap ulit.

"Bakit po kayo andito Tita? Akala ko po--"

"Nagpaiwan ako, sina Ricci umuwi na anak. Bukas din kaagad ang flight ko, pinilit lang ako ni Ricci na makausap ka. Anak, patawad ha? Sobrang tigas din talaga ng ulo ni Ricci , kung ano man ang naging problema niyo sana maayosnniyo na yan okay? Oh siya, Mamaya na tayo magusap, kumain ka muna ha?" Sagot sa akin ni Tita Abi pagka-kalas niya sa yakap namin. Tumango lang ako at dahan dahang umupo sa may sofa. Lumabas si Tita Abi at nang makabalik siya may hawak siyang food tray. Inilapag niya yun sa harap ko at binigay niya sakin yung spoon and fork. Tahimik lang akong kumakain at si Tita Abi na busy sa phone. Magsasalita palang sana ako nang nagring yung phone ni Tita Abi. Tinignan niya ako at ngumiti bago sagutin yung tawag. Ni-loud speaker niya to at sinenyasan ako na huwag magsalita. Tumango lang ako kahit kinakabahan ako sa tumatawag. Dahil alam ko si Ricci yun.

"Sahia. anak, bakit? Kakauwi nyo lang ba?"

"M-mama. Si jace po? Okay lang po ba siya? Ma, p-please tell me she's okay. Nakalabas na po ba siya ng kwarto? Kinausap na po ba niya kayo? Ma, please tell her I love her so much. I was afraid, M-ma. I was stupid to let her cry so hard. Mama, please tell me she's okay? Binuksan na po ba niya yung pinto? Ano po sabi nung doctor? Tell her, I'm extremely deeply sorry for the pain I've causer her. Ma, she's my rock. I'm stupid, I hate it. Ma, please do everything to talk to her. I wish I could be there. I miss her already M-ma. I want her, I want her so bad. I want her to be with me for the rest of my life. Please tell her, I'm sorry and I love her. M-ma.. Ano pong gagawin ko ngayon?" He's crying so bad. I forgive him already, just by how he sincerely apologizes and did everything is enough for me to forgive him. I felt a tear escaped from my eyes, I wiped it as fast as I could before looking at Tita Abi who's smiling as she slowly pass her phone to me. She mouthed "Magusap na kayo, anak. Sa baba muna ako. May press conference sila in 10 minutes, anak. Huwag na masyado magbabad sa phone, magusap nalang kayo ulit mamaya." ngumiti siya at dahan dahang lumabas. Nanginginig akong hinawakan ang phone, at hanggang ngayon rinig na rinig ko parin ang pagiyak ni Ricci.

"Mama. Please, tell her I love her so bad. And i'm sorry."

"H-hey. I love you too, and I forgive you."

"Ja-jace?! Jace, is that you? Tell me that's you!"

I smiled before answering "Yes, it's me."

"Thank you God, for letting me talk to her. Thank you, thank you!" he sobs harder. I felt like my heart is being torn into pieces. I smiled and waited him to talk again.

"Love, I'm sorry for leaving you like that. I was just afraid that I would hurt you, and you know that I would hurt myself for that. I was caught off-guard. I'm sorry, I chickened out. Please forgive me. Hindi ko alam kung paano ako makakabawi sayo. As soon as maayos yung issue dito, babalikan kita I promise. I'm sorry, sorry talaga love. I know you hate me right now, at alam kong mahirap akong patawarin pero always know na andito parin ako. Hindi ako aalis, pangako. Sorry for leaving you love. I love you so much."

"Oh love. It's okay, naiintindihan din kita. I'm sorry din, sorry talaga. Please be well, okay? I love you Ricci Paolo, I really do. Pero for now, I want you to focus sa presscon. Okay? Let's settle things out later. I'll wait, I promise. I love you.."

"Okay okay. Jace, please wait for me okay? I'll make this quick love. I love you more."

"Okay, okay. Now go." i smiled as he dropped the call. I hurriedly grabbed the spoon and fork and continued eating. As I was eating, I heard a knock on my door.

"Pasok.."

Napatigil ako sa pagkain ko nang makita ko kung sino yung pumasok.

"Dad..."

Sahia for three!  | Ricci RiveroTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon