De nieuwe jongen

part 16

POV Romy

~ 1 week later~

Vandaag is de begravenis van me vader. Gelukkig gaat het beter met me moeder. Teminste lichamelijk. Ik hoor der elke avond in bed huilen. Zelf heb ik ook veel gehuild. Ik kan gewoon niet beseffen dat MIJN vader dood is. Mike heb ik nog maar 1 keer gezien na die dag dat ik op school kwam. Ohja ik ben trouwens niet meer naar school gegaan want dat vonden me mentor en moeder het beste en misschien hadden ze ookwel gelijk. Ik had geen zin in mensen die me alleen maar zielig zouden vinden. Ik steek me haar nog op en loop dan naar beneden waar ik mama op de bank zie zitten. Ik loop naar der toe en geef der een knuffel. 'het komt goed mama' zeg ik. ' ik hou van je schat' zegt ze terug. ' we moeten gaan anders komen we te laat..' zeg ik en wurm me uit de knuffel. Me moeder knikt en we lopen samen naar de auto. We zijn aangekomen op de plek waar de begrafenis word gehouden. Ik loop naar binnen en zie een mooie zaal. Vooraan staat een kist met witte en rode rozen erom heen,dat vond me vader altijd heel mooi. Na 20 minuutjes is de hele zaal gevuld. Ik kijk om me heen en zie Mandy,Laura, Mike,Stefan en Rik bij elkaar staan. Ze kijken me medelevend aan. Nadat een paar oom's en tante's iets hebben gezegd over me vader ga ik naar voren. 'Lieve papa,ik kan het nog steeds niet beseffen dat je dood bent en dat ik je nooit meer zal zien. Je was een groot voorbeeld voor me en dat zul je ook altijd blijven. Je stond voor iedereen klaar en je was zo zorgzaam. Ik heb een geweldige tijd met je gehad maar helaas ben je nu van ons afgenomen. Papa..ik hou van je' zeg ik en de tranen stromen over me wangen. Me moeder loopt naar me toe en knuffelt me. Me moeder zegt nog wat en daarna nemen we afscheid van papa. Iedereen loopt naar ons toe en zegt gecondoleerd. Als laatste komen me vrienden. Mike loopt naar me toe en geeft me een dikke knuffel. 'Ik ben der voor je,altijd.' Fluistert hij in me oor. Ik glimlach zwakjes naar hem. Wanneer iedereen klaar is besluiten we om naar huis te gaan.
Ik lig in me bed en het is 20:39. Wat zat ik op tegen deze dag. Ik kijk op me mobiel en zie dat ik veel appjes heb maar ik heb geen zin om te kijken. Eerlijk gezegd mis ik Mike. Ik mis zijn lichaamswarmte. Misschien moet ik maar weer een keer met hem afspreken,het leven gaat veder.. En misschien moet ik Stefan ook maar weer is vragen om af te spreken. Sinds Mike in onze klas zit spreek ik hem amper wat ik nogal jammer vind. Ik besluit toch op me whatsapp te kijken. 483 berichten in 14 gesprekken.
De meeste zijn gewoon van mensen de me condoleren. Ik klik op Mike.

M: je deed het super vanmiddag,ik ben trots op je xx
R: lief van je. Ik mis je Mike..over een tijdje afspreken?x
M: tuurlijk ! Zeg me maar wanneer je een keertje kan x
R: oke X

De andere is van Stefan.

S: heel veel sterkte Romy. Ben der voor je.
R: dankje. Zullen we weer een keer afspreken? Ik kan je nu wel gebruiken als beste vriend ;).
S: ja beste vriend..is goed.

Weird...
Voor de rest zijn het geen interessante appjes.

POV Stefan

Vandaag ga ik afspreken met Romy. Het voelt zo anders. Vroeger spraken we zowat elke dag af en als er iets was vertelde we het meteen tegen elkaar. Waarom heb ik nou gevoelens voor Romy. Me facking beste vriendin. Ik loop naar buiten en pak me fiets. Romy en ik wonen heel dichtbij elkaar. Na een minuutje ben ik bij der huis en druk op de bel. Ze doet de deur open en omhelst me. 'Hey' zegt ze lief. 'Heey' zeg ik terug. 'Kom binnen,er is niemand thuis.' Zegt Romy en ze loopt de kamer binnen. Ik loop achter haar aan en laat me op de bank neer ploffen. 'Wil je iets te drinken ?' Schreeuwt Romy vanuit de keuken. 'Ja doe maar cola' schreeuw ik terug. Even later komt Romy de kamer binnen met 2 glazen cola en een zak chips. 'Hoe gaat het met je?' Vraag ik om de stilte te verbreken. 'Mwa het gaat..met jou?'. 'Het gaat ook.' Zeg ik. 'Filmpje kijken' zegt Romy en lacht lief. We keken vroeger ook altijd films,pff wat mis ik die tijd. ' ja is goed' lach ik terug. We besluiten Narnia te kijken,best wel een leuke film. De film is al een tijdje bezig en ik kijk naar Romy die tegen me aan ligt. Ze kijkt terug en glimlacht. Ik ga met mijn hoofd dichter bij de hare. Langzaam voel ik onze lippen op elkaar komen. Ik merk dat ze schrikt maar ze laat het toe. Ik ga met me tong over haar lippen en ze geeft me toestemming. Na een tijdje gezoend te hebben laten we beide geschrokken los. 'Laten we dit vergeten' zeg ik snel. Ze knikt. 'Het was net alsof ik me zusje zoende hahahaha' zeg ik lachend. Nu begint Romy ook te lachen. 'Inderdaad en ik net alsof me broer hahahahahahahahaha'. Nu weet ik het toch zeker,ik vind Romy niet leuk. Het voelde zo raar die zoen, net alsof ik me zusje zoende. Ik grinnik bij die gedachten. Wat ben ik blij dat het zo voelde,dat ik toch niet op haar ben.