POV Romy
'Vandaag komt er wéér een nieuwe leering in onze klas dus Mike jij bent niet meer de nieuweling haha!' Zegt de docent. Hij vind zichzelf echt te grappig. De deur word opengedaan en er staat een meisje in de deur opening. Ze kijkt arrogant om zich heen. 'MIKIEEEEEEE' schreeuwt ze en rent op Mike af. Ik kijk haar verbaast aan. Mike kijkt geschrokken en geeft der daarna een knuffel. 'Dus je kent Mike al?' Vraagt de docent. 'Ja klopt,ik zat vroeger bij hem op school en we kennen elkaar maar alte goed hé mikieee' zegt ze ondeugend. 'Eh oke nou stel je maar voor aan de rest dan.' Zegt de docent die nogal in de war lijkt. 'Ik ben Esmee. Me hobby is naar lekkere jongens te kijken en het liefst ook aan te raken en Ik kom uit Eindhoven.' Zegt ze. Nee..zou dat die Esmee zijn waar Mike en zij toen zo kut over mij praatte. Mike kijkt angstig naar mij. Ik zucht en kijk de andere kant op. Ja dat is der dus. 'Esmee ga maar naast Romy zitten, dat is dat meisje die daar achterin zit' zegt de docent en wijst naar mij. 'Ahh Romy ja daar heb ik veel over gehoord' zegt Esmee en lacht gemeen.
De les ging echt te langzaam. Esmee heeft ook nog veel gemene opmerkingen over mij gemaakt en Mike doet er helemaal niks aan! Ik loop met Laura en Mandy de klas uit. Dit word nog een langeeeeeee dag.
Ik hoor de bel gaan van het laatste lesuur. Eindelijk weekend. Ik kijk even naar Mike die druk bezig is met praten tegen Esmee. Hij kijkt blij maar ik zie dat het fake is. Waarom kan hij gewoon niet de waarheid zeggen tegen die Esmee..waarom moet hij zich als een watje gedragen? Hij kan dit toch niet de rest van zijn leven zo doen? Oke de rest van zijn leven is misschien een beetje overdreven. Ik kijk hem nog een tijdje aan. Mike kijkt richting mij en onze ogen kruizen elkaar. Zijn blik staat meteen op verdrietig. Esmee ziet het en draait zich om naar mij. Ze rolt met der ogen maar gaat daarna weer veder met praten.
POV Mike
Esmee blijft maar praten over hoe lelijk Romy is en over dat ze me zo heeft gemist en die bullshit. Ik kijk naar Romy en ze schud langzaam haar hoofd en loopt dan de klas uit. Wat ben ik toch ook een zak. Ik vind Romy leuk en niet Esmee. Ik wil bij Romy zijn. Haar kunnen vasthouden,haar kunnen knuffel en kusjes geven. 'Ik moet gaan' zeg ik. 'Je bedoelt vast; we moeten gaan. We gaan zo met zijn tweeën gezellig chillen.' Zegt Esmee grijzend. 'Ik kan niet'. 'Je moet kunnen'. Ik reageer er niet meer op en loop snel de klas uit. Ik zie Romy in de verte en ren naar haar toe. 'Hey' zeg ik met een klein lachje op me gezicht. Ze kijkt me verward aan. 'Eh Hey,moet je niet bij Esmee zijn'. Zegt ze nogal bot. 'Volgens haar wel maar ik heb besloten dat ik het laat. Ik ga gewoon niks meer tegen der zeggen,ookal krijg ik problemen. Jij bent voor mij belangrijker'. Ze krijgt een glimlach op der gezicht. Ze duwt zich dichter tegen me aan. Ik voel haar zachte lippen op de mijne maar ze laat al snel los. 'Zullen we naar huis?' Zegt ze. Ik knik en we lopen samen naar onze fiets. 'Ik denk dat we beter nu snel weg kunnen gaan. Esmee komt eraan' zeg ik. Ze steekt haar duim op en we fietsen richting onze huis.
JE LEEST
De nieuwe jongen
RomanceOntmoet Romy. Romy heeft een lekker leventje. Alles gaat zijn gangetje. Er worden wel eens rot opmerkingen gemaakt door een paar jongens uit der klas,maar so what? Alles gaat toch goed in der leven dus waarom zou ze daar een probleem van maken? Maar...