Çareler Çaresiz

12- MASKELER DÜŞÜYOR MU?

Hellooğ yine ben. Medya da Duru Astepe var. Yana kaydırın...

Eveet evet Öykü Karayel! Bu kadına bayılıyorum.

Ve de Derine en başından beri benzetiyorum kajhfn. Derine baktığımda bu kadın geliyordu aklıma. Çene yapıları falan.

Geç geldiği için özür dilerim :(

Ha birde koyacağım ve size gösterecğim diye heyecandan öldüm kaç gündür. Bir şarkı buldum yani daha doğrusu karşıma çıktı. Resmen şarkı Demir ce Derin için yazılmış gibi. Şarkıya aşık oldum aşık! Dinlemelisin kesinlikle multide var.

Bölüm şarkımız: No.1- Hiç Işık Yok (ft. Melek Mosso) Her dakika bu şarkıyı dinliyorum.

Bu arada klipte bir bozukluk yok merak etmeyin aksjdhjs Klip öyle.

İnsan bazen hatalar yapardı ve bunu hiç düşünmezdi sonunu, öncesini ve sonrasını. Ama bir insana elindeki her şeyi kaybetme teklifinde bulunursan o hatayı körüklemiş olurdun. Bende aynısı yapmıştım ama bir ayrıntıyı fark etmemiştim. Ben zaten her şeyimi kaybetmiştim...

"Şimdi ikiniz de elimdesiniz." bize bakıp gülmüştü. Derdi neydi bu adamın!

İçerisi ahşaptandı. Sadece bir odadan oluşuyordu iki yanda iki penceresi vardı ve odanın pencere kenarında küçük bir masa ve etrafında iki sandalye duruyordu. Kapıdan girdiğinde direk karşına mavi bir kanepe çıkıyordu ve havada asılan floresan ampul etrafa loş bir ışık yayıyordu. Evin ortasında bulunana daha çok mavi renkleri baskın bir halı bulunuyordu. Masanın karşısında duvara montelenmiş orta boylu bir televizyon ve hemen yanında bir kitaplık bulunuyordu

Düştüğüm yerden kalkıp Duru'nun yanına gitmeye çalıştığım sırada ise adam arkasına dönmüş telefonundan bir şeyler yapıyordu. Duruyu bağladığı sandalyeden kurtarmaya çalışıyordum. İpleri çözdüğümde kulağına eğilip "Sakin ol buradan çıkacağız." diye fısıldadım. Başını bana çevirip hızla aşağı yukarı salladı ve ayağa kalktı.

Gizemli kötü çocuğumuz bana döndüğü anda yüzünde ki sırıtış silinirken gözlerinde ki nefretin hedefi oldum. "Buradan kaçabileceğinizi mi düşünüyorsunuz? Senin nadir zeki sarışınlardan olduğunu zannediyordum Derin." dedi küçümseyen bir ses tonuyla.

"Bizden ne istiyorsun lan?! Ha! Kimsin sen?! Amacın ne?! Çıkarsana maskeni! Adamsan çıkar! Yemiyor değil mi?" diye bağırdım. Gizemli kötü çocuğumuzun gözleri daha çok nefrete bürünürken alayla güldü. Kendini sakin tutmaya çalıştığı çok barizdi. "Beni kışkırtamazsın Medusa." son kelimeyi alayla ve bastırarak söylemişti kaşlarımı çattım. Bu adamdan hiç bir şey öğrenemeyecektim bu şekilde.

Oysa soracağım o kadar çok şey vardı ki... Mesela babamla çalıştığı halde neden babama zarara vermişti? Neden Duruyu kaçırmıştı ve bizim peşimizdeydi? Benim hakkımda bu kadar gerçeği nasıl bilebiliyordu?

"Buradan çıkamayacağınız için bunlarda hiç bir işine yaramayacak." dedi sahte bir hüzünle ve başını omzuna yatırdı. Sert ifadem bir anda bozulurken alayla güldüm ve kollarımı önümde birleştirdim. "Buraya gerçekten tek geldiğime inandın mı?" diye sordum.

"Cık cık cık... Beni hafife alıyorsun. Evet doğru bilmişsin nadir zeki sarışınlardanım." Duru'nun kolunu sıkı sıkıya tutup gizemli kötü çocuğumuzun bize ulaşmasına izin vermeden çığlığı bastım. Kapı anında kırılırken Demir elindeki odun parçasını yere iki defa vurdu "Selam! Naber?"

2 saat önce

Demire söylemeli miydim? Tuvaletten çıktığımda o tarafa hiç bakmadan direk dış kapıya yöneldim. Bir kaç adım atmıştım ki olayın stresiyle Mete bir anda karşıma çıkınca çığlık atıyordum neredeyse. Nefes alış verişim hızlanırken "Sen miydin?" diye mırıldandım ve nefesimi düzene sokmaya çalıştım.