Kapıya varamadan bana ilerleyip önüme geçiyorsun. "Bencil miyim?"
"Çekil."
"Donghyuck!"
"Hyung!" Artık dayanamıyorum. Gözlerim yaşarıyor, şaşırıyorsun. "Böyle yapmak zorunda mısın?"
"..."
"Bizi bu duruma sokan sensin!" İşaret parmağımla göğsünden sertçe ittiriyorum. "Bizi uzaklaştıran sensin hyung!"
Gözlerim dopdolu ama bir damla bile akmıyor. "Sen," diyorum. "Hepsi senin suçun. Sana gelmeye çalışıyordum ama sen beni her seferinde ittin, görmezden geldin. Ben... Ben artık yoruldum hyung."
"Hiçbir şey yapmadım ben," diyorsun biraz öfke, biraz şaşkınlıkla.
"Evet," diyorum. "Hiçbir şey yapmadın. Zaten olan da bu."
Odandan çıkıyorum. Bu sefer durdurmuyorsun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sleep
Fanfictiongözlerimi yumuyorum, burnumda vanilya kokusu. elimi uzatıyorum, ipek gibi saçlar parmaklarımda. ve öpüyorum dudaklarını, yumuşacık dudaklarını. © dububaoziㅣmarkhyuck all rights reserved start: 6.8.18 end: 16.8.18
