"Neden böyle yapıyorsun?"
"Ne var?"
"Ne demek ne var? SeoNeul, Tanrı aşkına."
"Mark. Sıkıyorsun."
"Sıkıyorum."
"Evet. Lütfen. Ben, ben bunaldım. İnsanların yanında beni ikinci plana atıyorsun ve bu kırıyor. Sadece bu da değil, bir çok şey kırıyor Mark!"
"SeoNeul..."
"İnsanları kırıyorsun ama hiçbir zaman farkına varamıyorsun."
"Öyle yapmak-"
"Öyle yapmak istemedin, evet. Ama yaptın Mark. Her zamanki gibi."
"Lütfen-"
"Bitirelim. Bu sefer gerçekten. Çünkü artık istemiyorum."
"Ne?"
"Üzgünüm."
"Bunu yapamazsın!"
Ama hyung, sevgilin çoktan arkasına saklanıp sizi dinlediğim ağacın yanından dolu gözlerle yürüyüp geçiyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sleep
Fanfictiongözlerimi yumuyorum, burnumda vanilya kokusu. elimi uzatıyorum, ipek gibi saçlar parmaklarımda. ve öpüyorum dudaklarını, yumuşacık dudaklarını. © dububaoziㅣmarkhyuck all rights reserved start: 6.8.18 end: 16.8.18
