EN BÜYÜK AŞKLAR

10.Bölüm(Kamaşık Duygular)

Ouzou Furya'nın ağzından Arkadaşınızın durumu ........................o kadar kötü olmasada böyle hızlı tansiyon yükselmeleri çok tehlikelidir. Bunlardan bazıları beyin kanamasına bile yol açar. Onu yormayın ve stres altında bırakmayın. Neyseki ucundan dönmüş. Onu yormadan görebilirsiniz.

Dedi doktor. Hepimiz içeri girdik. Erika uyanıktı.
-Bana ne oldu?
-Bayıldın stres altında kaldığın ve kendini yorduğun için.
Dedi Auto.

-Erika ben.. Hepsi benim suçum. Seni dinleseydim, sana bu kadar yüklenmeseydim burda olmayacaktın. Ben çok üzgünüm.
Dedim.

-Senin suçun değildi ben söylemek istemedim.
Dedi Erika.
-İyi misin Erika?
-İyiyim Reikam benim.
-Sana söyledim değl mi?
-Reika haklı.
-Abartmayın shou ve Reika.
Bu arada doktur ne söyledi.

-Fazla strese maruz kalırsan ve kendini çok yorarsan beyin kanaması bile....(yutkunur) geçirebilirsin.

Dedi Bay beyin(Ruiji)
Erika Takato'nun Ağzından
Ouzou benden özür diledikten sonra bile üzgün gözlerle bana bakıyordu.
Ruiji durumu anlatınca şaşırmadım çünkü bunu daha önce diğer doktorlardan duydum. Derken annem ve babam çıka geldi.
-Kızım iyi misin kızımm?
Onun nesi var?
Dediklerinde babam ve annem bizimkilere döndü. Eğer öğrenirlerse biterim.
Bizimkilere arkadan sağa sola baş salladım ve kaşlarımı kaldırdım. Beni görmüş olacaklar ki.
-Sadece yorgunluktan bayılmış önemli değil.
Dedi kibar bir sesle Tagi.

Taburcu işlemlerimiz bittikten sonra eve geldik. Annem ve babam mutsuzdu. Merak ettiğim neden?
-Kızım bak sana annnen önemli birşey söyleyecek.
Tamam anlamında başımı salladım ve koluğa oturdum.
-Canım kızım babana Osako'dan bir iş teklifi geldi. Sen ise futbol oynamayı istemiyorsan tamamen taşınacağız. Ama eğer istiyorsan kendi ayaklarının üstünde durman için sana bir şans verebiliriz. 17
yaşındasın. Eee ne dersin?

İnanamıyorum.  Bu benim her zaman istediğim şeydi.

-Evet anne.
-Faturaları biz ödüyecğiz. Sana düzenli olarak para göndereceğiz.

Hemen odama çıktım. Reikayı aradım. Ona olanları anlattım.
-Ne zaman gidecekler?
-İki gün sonra.
Dedim. Yarım saat konuştuktan sonra telefonu kapattım.
Ouzou Furya'nın ağzından
Erika'nın ailesi onu eve götürdü. Sonra bizde eve gittik. Erika'ya öyle baskı yaptığım için kendimi çok ama çok ama... (Bunu uzatmayacağım.)suçlu hissediyorum.

Senin gözlerinde kaybolup
Hiç çıkmamak isterdim.
Kalbine yerleşip
Satın almak isterdim.
Seni arzuladığım her anda
Benim olmanı isterdim.

Sanırım onu aramalıyım...
*arar*
Hmm başka biriyle görüşüyor.
*1 saat sonra*
Buna dayanamayacağım.
*yine arar*
-Alo Efendim Ouzou
-Hah Erika şeyy ben biraz konuşmak istiyorum.
-Ben parkta koşudayım. Parka gel.
-Tamam 10 dakikaya ordayım.
-Tamam derenin orda bekliyorum bay.
-Bay.

Telefonu kapattım ve hazırlandım. Parka geldim. Derenin oraya gittim ama Erika yoktu. En iyisi aramak diye düşündüm.
*arar*
Cevap yok.
Nerde bu kız!
-Ouzou?
Arkamı döndüm bu Erikaydı.
-Nerelerdeydin?
-Hey bu kadar çabuk geleceğini düşünmedim bu yüzden parkta bir tur attım.
-Tamam her neyse.
Yanıma geldi ve oturdu. Elinde mp3 vardı. Banka bıraktı ve:
-seni dinliyorum?
Dedi.
-Bak benim içim rahat değil sen beni affettin değil mi? Yani hayır çünkü sana çok baskı yaptım ve sen ölebilirdin. Demek istediğim-
-sen ne zamandır böyle konuşuyorsun.
-Nasıl?
-NASA'nın fırlattığı uzay gemilerinden bile fazla hızlıydın.
Utanarak başımı kaşıdım ve:
-Suçluluk hissediyorum.
-Ama buna gerek yok. İstesem söylerdim ama yapmadım bu benim hatam.
Tamam anlamında başımı salladım.
-Neyse ben eve gidiyorum bb
-Bye.
Erika'ya veda ettikten sonra ellerimi bankın arkasına attım ve gün batımının tadını çıkarmaya koyuldum. Bunu Erika ile izleyebilirdim hatta el ele göz göze... Neyse dedim ve devam ettim. Ama gözüm bankın üstündeki mp3 e takıldı. Bu Erika'nın dı. Ona vermeliyim.
Erika Takato'nun Ağzından
Ouzou 'ya veda ettim ve yola koyuldum. Aslında o güzel gün batımını onunla izlemeyi çok izlerdim ama.... Of erika sus ya.
Derken arkamdan bir ses duydum.
-Ee Erika ne konuştunuz?
Demesiyle elimi tutup beni kendine döndürmesi bir oldu.
-Sen beni mi takip ediyorsun Stefan?
-Benim senden başka hiç kimsem yok ki bitanem.
-Bırak beni.
Dememle beni sokak arasına çekti.
-Sen böyle inat etmeye devam edersen seni bırakmam.
-Defol git burdan.
-Annenle baban gidiyormuş. Eğleniriz kuzum.
-Git başımdan ya.
-Asla. Hadi evime gidelim.
Deyip bana göz kırptı.
Tam imdaaat diye bağırıcam ağzımı tuttu.
-Aaaaaa olmaz ama. Ouzou'nun buraya gelmesini istemeyiz.  Değil mi?
Direnmeye çalışıyorum ama sonuçta erkek. Dudaklarını bana doğru yaklaştırmaya başladı. Direnmeye çalışıyordum ama olmuyordu. Biri bana yardım etse ama kimse yok. Kaderime mi mahkumum yoksa kurtulacak mıyım ?
Lütfen biri bana yardım etsin.

Evet yine bir bölüm sonu bu sefer kısa oldu kusura bakmayın. Bu arada malesef 5 gün boyunca yeni bölüm gelmiyecek. Eğer fırsat bulursam yazabilirim ama sanmıyorum. Özür dilerim. Okullar açılıyor zaten. Kendinize iyi bakın. Birkaç gün sonra görüşürüz.😘👋😥❤😒.