34.Bölüm(Beklenmeyen misafir)

730 40 19
                                    

Erika Takato 'nun ağzından
Odama doğru giderken arkamdan Ouzou beni tuttu. Beni kendine çevirdi.
-Erika bu ne demek oluyor? Bu çok saçma..
Şu ana gözlerindeki yaşları silmek ve seni kendimden bile çok seviyorum demek isterdim ama yapamam.
-Duydun işte seni sevmediğimi farkettim. Bu yüzden senden ayrılıyorum. Beni rahat bırak lütfen.
Dedim ve odama girdim.
Ouzou Furya'nın ağzından
Erika odasına girdiğinde kalbim ikiye bölündü. Yere dizlerimin üstüne çöktüm. O cümleyi düşünmeye başladım."Seni sevmiyorum". Hayatımda duyduğum ve yaşadığım en acı verici an dı. Gözyaşlarıma hakim olamıyordum. İçimden isyan edip bağırmak haykırmak geliyordu. Ama bu ne işe yarayacaktı ki?
--10 dakika sonra--
Burada durdamam. Zar zor ayağa kalkıp odama ilerledim.. Kapıyı açtım. Kendimi direk yatağa attım. Sadece olanları düşünmeye başladım. Neden Erika? Bir anda ne oldu böyle? Sonra da uyumuşum haberim bile yok..
Auto Takuma Gonzales'in ağzından
Takım takım olalı böyle şey görmemiştir. Bize sebepsiz yere bağırdı. Bunu anlayamıyorum. Saat 12 yi geçmişti. Çoktan yeni güne girmiştik. Belki Erika uyanıktır. Onunla konuşabilirim ümidi ile odamdan çıktım. Odasının kapısına geldiğimde kapıyı tıklattım.
-Gir..
İçeri girdim. Erika yüzü bana dönük değildi.
-Erika ne oldu?
Bana doğru döndü. Va korkunç manzara ile karşılaştım. Gözleri ağlamaktan şişmişti.
-Ne Oldu Reika ya bir şey mi oldu?
-Hayır merak etme onun bir şeyi yok..
-Konu Ouzou mu?
-Evet..... Ondan ... Ondan ayrıldım da...
-Ne!? Neden??
-......şey... Bunu sana söyleyemem kimseye söyleyemem. Üzgünüm...
-Yani sebebini oda bilmiyor öyle mi?
-E..evet..
-Bahanen neydi acaba?
-Ne bahanesi?
-Ondan hangi bahane ile ayrıldın?
-.......
-Saçma bir şey eminim... Peki neden?
-Dedim ya ben bunu söyleyemem.
O an telefon çaldı. Erika telefonu açarken.
-Bu saatte otelden kim arayabilir ki?
-Bilmem.
Dedim. Telefonu açtı ve konuşmaya başladı.
-Buyrun. Auto mu yanımda evet... Misafir mi. Peki geliyoruz..
-Ne oldu?
-Misafirin var mış sanırım annen.
-Annem mi? Yok canım. Gelsede bu saatte neden gelsin ki?
-Bilmem hadi aşşağı inelim..
-Bilmem ki insek mi?
-Autoo!
-Tamam inelim.
Odadan çıktık. Birlikte merdivenleri inip otelin lobisine ulaştık.
-Pardon acaba misafir nerde?
-Bekleme salonunda sizi bekliyor.
Bekleme salonuna ulaştık. Arkası dönük bir adam vardı.
-Pardon(Erika)
Adam bize döndü.
-Auto...
-Pardon sizi tanımıyorum..
-Ben senin... Babanım..
Şaşkınlık içerisinde Erika ya döndüm. O da bana şaşkınlıkla bakıyordu. Ve o adam bana sarıldı.
-Seni çok özledim oğlum.
Ona sarılmadan ittim.
-Hayır sen bana oğlum diyemezsin .bana babalık yapmış gibi konuşma.. Sen bizi terkettin.. Sonra sana baba diyeceğime inanıyormusun..?
-Auto...
-Sus tek kelime duymak istemiyorum.. Sen hangi yüzle geliyorsun? Neyine güvendin be??
-Auto bir dur..
-Lütfen Erika sen karışma..
Dedim ve hızlıca gözlerim yaşlı bir biçimde oradan ayrıldım.
Erika Takato'nun ağzından
Auto nun babası gözleri yaşlanmış bir biçimde bana baktı. Sonra başı döndü fena oldu.. Onu tutup koltuğa oturttum.
-İyi misiniz?
-Teşekkür ederimm.. İyiyimm..
-Konuşmak istermisiniz?
-Evet lütffen..
Dedi.. Onun karşısındaki koltuğa oturdum. Ve olayları anlatmaya başladım.
-Auto sizin hayatta olduğunuzu yeni öğrendi. Sizin onu terkettiğinizi düşünüyor..
-Hayatta olduğumu yeni mi öğrendi? Ne yani asıl ben onun hayatta olduğunu yeni öğrendim..
-Nee?
-En iyisi ben sana olanları başından anlatayım
Hayatımın aşkını japonya da bulmuştum. Onunla evlenmiştim. Ama sürekli kavga ederdik. Auto 3 yaşındayken de boşandık. Neden mi? Benim fubol oynamamı istemiyordu.. Bende 1 seneliğine ispanya dan teklif aldım. Ama çok büyük bir sakatlık geçirdim. Ameliyat oldum. 3 gün komada kaldım. İyileştim iyileşmesine ama Auto nun annesi.. O bana Auto nun trafik kazasında öldüğünü söyledi. Bende bu üzüntü ile hayatım boyunca yaşamak zorunda kaldım. Ama sonra spor kanalında onu gördüm. Onu hemen tanıdım. Bu oydu..
Demek ki annesi ona benim öldüğümü söylemiş..
-Ben çok üzgünüm bilmiyorduk..
-Evet anlıyorum.. Ama onu bulmuşken kaybetmek istemiyorum.
-Sizi anlıyorum. Merak etmeyin ben onunla konuşurum.
-Gerçekten mi?
-Evet.. Auto inatçıdır ama öyle yada böyle sizi affedecektir.
-Çok teşekkür ederim ee.
-Erika... Erika Takato..
-Memnun oldum.. Ben artık gitsem iyi olur..
-Iyi akşamlar bay gonzales..
-Sanada.
Dedi ve çıktı. Bu ara problemsiz olanların bile problemleri çıkmıştı. Sanırım Auto ile konuşmalıyım. Ama önce Reika nın yanına gitmeliyim.
Dedim kendi kendime. Reika nın kapısına vurdum.
-Reika benim gurebilirmiyim?
Ses yok. Yosa intihar mı etti olamaz.. Dedim ve odaya daldım. Kimsr yok... Biraz eğilince açık balkon kapısını görüp birden ürperdim. Hemen oraya koştum. Reika battaniye ye sarılmış sandalye de oturuyordu.
-Erika gel...
Dedi kısık bir sesle. Gözleri artık şişmiş ve morarmıştı.
-Reika çok kötü görünüyorsunn.
-Sen onu o kadar sev ama o seni sevmesin. Birde üstüne sana bağırsın.
-Reika..
-Sonra öfkeden deliye dönsün.. Seni belki öldürmeye çalışsın..
-Reika...
-Sen ve Ouzo ile olmaya çalışsak ta olamayız
-(Onu şiddetlice sarsarak) reika Ouzou ile ayrıldım. Ve kes şunu..
-Ben...ben... Ahhhh.. Sen haklısın.. Ne ayrıldın mı neden?
-Sonra anlatırım. Bak kolların buz gibi olmuş hadi gel yatalım. Hadi..
Reika nın koluna girdim ve içeri girip kapıyı kapattık. Onu yatırdım. Sandalye ye oturdum ve uyumasını bekledim. Ama uyuya kaldımm.
Ouzou Furya'nın ağzından
Bu imkansız. Bana söyledikleri çok saçma onunla ayrılamam. Ben..ben.. Ölmek istiyorummm. O beni seviyor bundan eminim ama... Neden böyle yaptın sevgilim neden?
Uykuya daldım dalmasına ama bir daha uyandım. Kabuslat görüp duruyordum. Olmuyor.... Buna sırtımı dönemem ki....
Bir anlık düşünce ile kendimi kota nın kapısının önünde buldum. İçeri daldım. Kota yerde yüzükoyun yatıyordu. Korkarak yanına doğru eğildim.
-Neden geldin?
-Kendimi kötü hssediyorum Erika benden ayrıldı..
Kota doğruldu. Ve karşıma çöktü.
-Neden?
-Beni yeterince sevmiyormuş.
-O ne demek bilirimm.
-Lütfen kota.. Bir anlık sinirle yaptın her şeyi..
-Ona bağardım. Üstüne hakaret ettim.. Beni nasıl affedecek..
-Hhhhmm bilmiyorum.
-Ya.. Bilmiyorsun... Hayatımız berbat kardeşim. Bu yetmezmiş gibi birde shou tagi ve Auto ya bağardım. Onları da kızdırdım.
-Evet.. Takım dağaldı.. Ama şimdi uyumalısın.. Yarın antrenman var.
-Ne farkedecek ki?
-(ikisi birden)Ryuuji?
-Nasıl ne farkeder(Ouzou)
-Onları ya yenenezsek. Hele ki bu halimizle.. Auto nun yanından geliyorum.. Erika ile aşşağı indiğinde gelen misafirin babası olduğunu söyledi..
-Vaycanına(Kota)
-Hadi ama kota.. Auto ya önce sen çıkıştın.(Ouzou)
-Evet belki...
-Şimdi ne olacak?(Ouzou)
-Momoyama Predetors Yaralarını saracak...(Ryuuji)

Bir bölüm sonu daha..😂😂😂. Ben bölümü beğenmedim. Komik olmuş sanki. Ama umarım siz beğenirsiniz. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Yazım yanlışı varsa mazur görün. Sizi çok seviyorummmm😍😍😘😘😘😘💓💕💖💞💘💟💎💌❤❤❤❤❤❤❤1000 kelimeeee tam 12den

EN BÜYÜK AŞKLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin