EN BÜYÜK AŞKLAR

42.Bölüm (Eski Anılar)

Ouzou Furya'nın ağzından
-Ouzou çatlatma da söyle.
Diyen kota meraklı gözleri ile bana bakarken yutkundum. Biraz tebessüm etsem de yüzüm eski halini almıştı.
-Stefan...
-?
-Sonunda.. Yakayı ele vermiş.
-Bu çok iyi bir haber. Veee(Shou)
-Vee.. Japonya polislerine teslim edeceklermiş.
-Ouzou sevinmen gerekmez mi?
-Belki Ryuuji ama Erika bu haldeyken sevinemem ki.

Ryuuji bana garip ve üzücü bir şekilde bakıyordu. Sanırım içinden haklı olduğumu söylüyordu.
Sonunda araba otelin önünde durmuştu. Arabadan indim. Erika ve Reika da inmişti.
-Ne yani otel mi?
-Emm.. Erika biz ispanyadayız.(Auto)
-Ne? Bunu.. Bunu bana neden söylemediniz.
-Hastanede belki kriz felan..
-Ah tamam.. Odama götürün beni.
-Tabi bu taraftan.
Diyen görevli ile yukarı çıktı Erika.. Onun arkasından bakarken gözlerimin dolmasına engel olamadım. Sonunda kendilerini yanaklarımdan aşşağı bıraktılar. Omzumda bir el hissetmemle nefesim kesildi.
-Merak etme kardeşim. O.. O bunu da atlatacaktır.
-Nasıl Ryuuji?
Ryuuji nin de gözleri dolmaya başladı.
-Yani umarım..
-Ona borcum var(Auto)
-Ne?(Tagi)
-O olmasa(Göleri dolar) babamla asla barışamazdım.
-O olmasa ben kendimi bulamazdım. Üzgünken beni kendime o getirdi(Reika)
-O..Mia öldüğünde bana hep destek çıkmıştı(Hüngür hüngür ağlamaya başlar)
Onun sayesinde bunu aşabildim ben.
-Onun sayesinde takıma katılabildim.(Gözünden bir damla yaş gelir)
-Onun ile çok mutluydum. Çok canayakın iyi bir dost..(Kota)
-Onu.. İlk gördüğüm anda Ouzou gibi birşeyler hissettim. Onun beni sevmemesine rağmen .. Ben onu iyi bir dost olarak görmeye çalıştım ama olmadı. Yinede onu derinden sevdim.
-İlk görüşte aşka inanmazdım ben... Ama o beni inanırdı. Onun sayesinde kendimi buldum. İlk kez birine aşık oldum. Onu çok seviyorum.
-Onu hepimiz seviyoruz(Auto)
Erika(Kagami😖) Takato'nun ağzından
Odama geldiğim an şok oldum. Bu benim odam olamazdı. Dolabı açtım oh hayır bu ben değilim. Benim dolabim boyle olamaz. Ben sort giymem hatta nefret ederim. Hmm. A birda cicekli bir elbise buldum. Yani olabilir. Onu giydim. Sonra kapımı tıklattılar.
-Girin.
Dedim ama giren olmadı. Hmm.
Sonunda kapı açıldı.
-Özür dilerim ee... Yemeğe bekliyorlar.
-Reika? Sen ağladın mı?
Paniklemişti. Birden elleri ile gözlerini sildi.
-Emm... Kota yanlışlıkla gözüme kum attı da..
-Hadi ama Reika..
-Ya tamam aşşağı in işte.
Sonra kapıyı kapatıp çıktı. Bende saçımı ördüm ve rimel sürdüm. Sanırım yeni almışım. Yemeğe indim. Herkes sanki suç işlemişcesine bakıyordu bana. Buna anlam veremiyorum.
Ryuuji Furya'nın ağzından
Bu olamaz. Erika ne elbise giyer ne de makyaj yapar. Saçını da örmez. Bu odeğil. Ona üzgünce bakıyor ve aramızda konuşuyorduk.
-Bu Erika mı?(Shou)
-(Kızgınca) Bu o değil. Yani artık değil(Ouzou)
O haklı.. Bu Erika değil. Malesef düzelemeyecek.
-Çocuklar yarın Japonya ya dönüyoruz. (Elindeki kupayı gösterir) bunu orda gururla göstermek için bir tören düzenlenecek.
-UMRUMDA DEĞİL. BU KUPA ELİMDE DEĞERLİ NE VARSA ALDI. ONU KAZANACAĞIZ DİYE ERİKA KENDİNİ HIRPALADI. ERİKA NIN HALİNE BAKIN.
-Ouzou sakin ol(Tagi)
-Kimden bahsediyorsunuz?
-Bende bundan bahsediyordum.. O bu haldeyken o pislik teneke parçasını gururla felan taşıyamam.(Elini masaya vurur) kimse bunu yapmayacak!
Dediği gibi odasına çıktı.
-Sanırım tersinden kalkmış. Neyse bu çocuk beni ürkütüyor zaten.
Dedi ve keyifle yemeğini yemeğe koyuldu.
Hepimizi şaşırtmaya ve bir o kadar da üzmeye devam ediyordu. En azından yarın japonya ya gidecektik. Orda ona eski anıları hatırlatırız belki.
Reika sayonji'nin ağzından
Yemekten sonra Erika yı odasına çılardım. Onun eşyalarını topladım.
-Bunlar benim olamaz Reika at gitsin.
Bu olmaz. Bu giysiler içinde geçirdiği birsürü anısı var. Bunu yapamam.
-Üzgünüm kagami. Bunlar senin. Dedim ve valizin ağzını kapattım. Ben zaten valizimi toplamıştım. Bu yüzden onun yanında kalıp fotoğraflarla biraz hafızasını tazelemeye çalışacaktım.
Ona birlikte baloya gittiğimiz günü, havuzdaki günümüzü,sinemaya gittiğimizi ve de çarşıya çıktığımız günleri gösterdim.
-Ayy. Bunlar neden sürekli yanımızda.
O.. İnanılması güç olsada Ouzou dan tiksiniyordu.
-Seon onu seviyorsun oda seni..
-Ah imkanı yok canım ben bunu sevemem birkere.. Bu arada neden üstümde şu sevimsiz şortlardan var? Bu iyrenç. Iy ben futbol mu oynuyorum. Reika bunların photoshop olmadığına eminmisin?
-Elbette. Ve sen çok hızlı koşarsın Erika..
-Ah bu kadar yeter(Ayağa kalkar). Japonya ya gittiğimizde ilk iş sizi muayne ettirmek olacak. Hepiniz kafadan kontaksınız.
Dedi ve odadan çıktı.
Ouzou Furya'nın ağzından
Kota ve Reika nın yanına gittiğimde bana bakıyorlardı. Hiç birşey demeden. Korkuyordum. Yoksa kötü bir şey mi oldu? Aslında vundan daha kötü olamazdı ki?
-Ne oldu?
-Reika az önce Erika ile konuşmuş ve..
-Bunu söyleme kota lütfen?
-Reika söyle lütfen.
-Erika.. O.. Senden ve futboldan nefret ediyor...
Son sözcük kafamın içinde dolaşırken başka bir şey düşünemiyordum. O cümle beni delirtiyordu.
-Nefret ediyor.. Nefret ediyor
Nefret ediyor.. Nefret ediyor .. Nefret ediyor...
Aşka bir şey düşünemez oldum. Ben ne yapacağımı bilmiyorum..
--Ertesi gün--
Kendimi yatağımda görümce şaşırdım sanırım bayıldım. Hiçbirşey yemek istemediğimden valizimi topladım ve odama şöyle bir baktım. Uzun süredir buradaydım. Erika beni terketmişti bu odada... Benimle barıştı ve beni öptü bu odada.. Hergün burada yattım.  Ama artık burayı görmek buraya gelmek için kimi feda ettiğimizi anlatıyor bana.. Erika yı.

Takım otobüsü ile otelden ayrıldık. Kota elindeki şeylerle bana geldi.
-Yine mi? Yemek yemek istemiyorum.
O anda Erika yı gördüm. Bana iğrenircesine bakan gözleri ışıltısını kaybetmişti. Hiç beklemeden önüme döndüm ve acımı içime gömdüm.
--Japonya--
Sonunda gelmiştik. Buranın havasını bile özlemiştim. Burayı çok seviyorum..

Reika Erika yı evine davet etti. Ki gelmem deseydi bile gelmek zorundaydı.. Kendi evinde kalacağını sanmazdım. Bizde evimize gittik. Kapıyı açar açmaz annem bize sarıldı. Tabi bizi özlemişti. Onunkokusunu yumuşaklığını herşeyini. Babam da arkadan gelip sarıldı bize. hepsini çok özledim.

Yazar'ın ağzından
koç Erika nın anne ve babasını arar ve konuşmaya başlar.
-İyi günler bay takato. Malesef size vereceğiğm haberler iyiy değil efendim.
-Ne oldu koç Hanashima?
-Erika bir hastalığa yakalandı. size bahsettiğim. kendisinin Kagami Powers olduğunu düşünüyor.
-Ne? siz ciddi misisniz?
-Malesef üzgünüm. peki emm buraya gelecek misiniz?
-Üzgünüm gelemem.. ama bir süre sonra gelmek zorundayız fakat artık japonyada değil de fransa ya taşını caz. nede olsa galaksi kupasını kazandınız. Erika her şeyin farkına varana kadar orada kalacak.
-Ama buradaki hayatı ne olacak? Onun sevdiği bir çocuk var Bay Takato? kendinden bile sevdiği.
-Erika bana bundan bahsetmedi. Ama bir çaresini bulacağız.
-Sizinle yeterince konuştuğumu düşünüyorum Bay takato. Bu arada Şunu bilin insanı sevdiğinden ayıramazsınız.
-ama...

koç Hanashima telefonu kapatır. Erika giderse buradakilere ne olacağını düşünmek bile istemez. En iyiysinin bunu kimseye söylememek olduğunu düşünür.

Ryuuji Furya'nın ağzından
Erika ya eski anıları hatırlatmak uğruna onu hep çalıştığımız ve eğlendiğimiz parka götürdük. onun önünde futbol oynamaya başladık. o ise sadece bakıyordu. en başta itiraz etse de çok garipti. sanki dalmış gibi. topu Ouzou ya attığımda ise Ouzou onu tutmak için zahmete girmedi bile. kafasını öne eğerken ağzından şu sözler döküldü.

-Futbol mu? Ciddi misiniz? Bu oyun şu dünyadaki en değerli şeyimi aldı benden.(Erikaya bakar ve ağlar.Erika ise sadece bakıyordur.) Artık ben yokum. FUTBOL DAN NEFRET EDİYORUM.
Dediği gibi koşarak uzaklaştı. Erika ise sadece bakıyordu. Sadece biraz şaşkındı o kadar.
-O ve Erika eski haline dönecek mi?
-Ben sanmıyorum Auto...
-Shou lütfen o eski haline dönecek işte o kadar.
dedim.. sonra Reika ve Erika eve gittiler. Diğerleride. Bende parkın kenarında biraz yürüyüşe çıktım.

27 Dakika sonra..
Parkın kenarında Erikayı gördüm. Çok dalgındı. Onun yanına gittim.
-Bugün gün batımı çok güzel ha?
cevap vermedi. Önüne bakıyordu. Sakince.
-Kagami iyi misin?
-Ne görüyorsun Ryuuji?
Erikanın baktığı yöne baktım.
-Futbol oynayan çocuklar.
-Evet. burası.... beni kendine çekiyor. Sanki buraya aitmişim gibi.
-Evet kagami.. çünkü sen Erika Takato sun.
-Tam olarak kimim ben?
-Seni hız yıldızısın.
-Biliyor musun akıl küpü olabilir..
-Bilmiyorum çünkü zaten.... Bir dakika.. Sadece Erika bana Akıl küpü der.
-Aferin akıl küpü bildin(gülümser)..
-Erika? yoksa..
-Kendimi buldum Ryuuji.. Hatırlıyorum..
ona sarıldım.İşte oldu.. O .. Erika Takato artık kendinde..
-Biliyordum.. ERİKA(Ağlar)ERİKA TAKATO asla yenilmez..
Her şey yoluna girdi ve Erika geri döndü. Evet sevgili okurlarım yine bir bölüm sonu. Gerçekten çok hastayım sesim çıkmıyor bu yüzden size dün bölüm yazamadım biliyorum. affedin beni. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. Sizi çok seviyorum.💖💞💘💕💓1275 kelime bence çok iyi değilmi?