EN BÜYÜK AŞKLAR

41.Bölüm(Neden sen?)

Ouzou Furya'nın ağzından
Korku ile Erika ya bakıyorduk. Uyandığında öğrenecektik. Korku içimizi kemiriyordu. Üzgün gözlerle bakıyordum Erikama..  5 veya 6 saattir başındaydık. Artık ağlamaktan göz pınarlarım kurumuştu. İstesem de ağlayamıyordum. Koridorda yankılanan ayak sesleriyle başımı o kişiye çevirdim. Kyoko elinde birşeyler ile geliyordu. Umursamazca Erika yı izlemeye devam ettim.
Sonra bana bir şey uzattı. Uzattığı şey sandviç ve meyvesuyuydu.. Bizimkiler istemeden de olsa yiyorlardı.
-(öfkeyle) sen ciddi midin? Eruka bu haldeyken yemek felan düşünemem anlıyormusun.
Omzumdaki el ile tanıdık bir ses geldi.
-Ouzou kardeşim.. Bak onun iyi olmasını istiyorsan sen de iyi olmalısın.
-Bırak beni kota.. Ben onun yerine kendini düşünemem.
Dedim ve Erika yı izlemeye devam ettim.
_20 dakika sonra_
Uyumuştum. Pencere başında saat ise 19:00 a geliyordu. Erika ya bakmaktan vazgeçmiyordum. Ve vaz geçmeyecektim.
Bunları düşünürken Tüp ile boğuşan Erika mı gördüm. Gölerimdeki yaşları silip sevinçle bağırdım.
-Doktor! O uyandı.. O uyandı.
Herkes ürkmüş bir şekilde pencereye toplandı. Doktor içeri girip dosyaya bir şeyler yazıp çıktı.
-Onu görebilirsiniz. A...
Diyince lafını dinlemeden odaya daldık. Erikaya koşup sarıldım. Yatakta doğrulmuş bir şelilde sarıldım ona. Kokusunu içime çekip saçlarını okşadım. Birden bir kuvvetle itildildim.
-O pis Ellerinle bana nasıl dokunusrun. Seni tanımıyorum.
-Erika?(Ryuuji)
-Kimden bahsediyorsunuz? Ben kagami.. Powers ailesinin soyundan ve bir hanımefendi..
-Ne.. Ne diyorsun sen Erika?(Auto)
-Aklınızı felan mı kaybettiniz siz? Burada tımarhaneden kaçan kaçaklar var. Ayrıca yatğımdan kalk!
Bu olanlara inananıyordum. Bu olamazdı. Gözlerimden süzülen yaşlar yatağa akarken başımı öne eğdim. Duugularımı kontrol edemedim.
-(Erika nın omuzlarından tutarak onu sallar) Senin Adın Erika... Erika Takato Anladın mı.. Kim olduğunu hatırla.. Kim olduğunu hatırlamak zorundasın(Onu bırakıp eğilir ve hıçgırıklar içerisinde ağlar)
Erika beni yine itti bu duruma alışık değilim ben.. Kalbim dayanır mı bilmiyorum.
-Hemen buradan gitmezseniz polis çağıracağım.
Kota beni yakalayıp.
-Hadi Ouzou..
-Hayır.. O beni hatırlayacak onun adı Erika.. Onun adı kagami değilll....
Bağarışlarım hastaneyi inletiyordu. Beni Ryuuji ile zorla da olsa çıkardılar .
Kota Furya'nın ağzından
Onun bu hallerine çok üzülüyorum. Ouzou perişandı. En kötü olan ise bunun bir tedavisinin olmaması ve bu hastaların %90 nının bu hastalığı atlatamaması. Buna çok üzülüyorum. Aynı zamanda Reika da..
Ouzou yu zorla da olsa ayıtdık ve koridora çıkardık. Onun yanımızda kalması lazımdı. Bu yüzden Ryuuji bilgisayarından powers ailesini araştırmaya başladı.
-Ne yazıyor Ryuuji?(Shou)
-şöyle;
Powers ailesinin tek kızı kagami 3 yıl önce ölmüş. Ailesi ise aAlmanya ya yerleşmiş ve buraya hiç gelmemiş. Ama çok zengin ve kültürlü bir aileymiş..
-Benim bir fikrim var?
-Olmasa şaşardım zeka küpü.
-Kota şu durumda bile şaka yapıyorsun ya  helal olsun.
-Reika haklı hadi Ryuuji yap numaranı.(Auto)
İçeri girdik. Ryuuji konuşmaya başladı.
-Er... Pardon yani bayan Kagami(Yutkunur) Aileniz Almayna da bir iş seyehatime çıkmış ve bu yüzden sizi bize emanet etti?
-Ben sizi tanımıyorum Ailem nasıl ozin verdi buna.
-Tanıştırma ma izin verin.(Reikayı tutup öne çılardı..) Sayonji Ailesinden Reika..
-Aaa gerçekten mi? Sayonji ailesini tanırız.  Japonya nın en kültürlü ailelerinden dir. O zaman tamam. Ne zaman gidiyoruz.?
-(Fısıldayarak)Sen ne yapıyorsun Ryuuji?
-Sezsiz ol Reika bizimle gelmesi için yapılabilecek en iyi şeydi.
-Ha tamam o zaman.

Erika nın yani kendisinin kagami sandığı kişinin taburcu işlemlerini hallettik.
Hadtaneden çıktık çıkmasına ama..
-Eee Reika-san.. Şoförün nerde?
-Emm biz taksi ile..
-Neeeee? Ay ben ona binmem. Kagami powers olarak asla o pis şeye binmem.
-Ah.. Ahhhhhh... Ne oldu da bunlar başımıza geldi bilmem..(Kota)
-İsyanın sırası değil şimdi kota! Reika şoförünü ara..
-Nasıl arayayım japonyada değiliz ki? Bekle otelin şoförünü arayıp 3 araba isteyeceğim.
Ouzou hiç konuşmuyordu. Kırmızı gözleriyle sadece Erikayı izliyor ve ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Yanına gittim. Elimi omzuna atıp sıktım.
-Ben... Ben Erika yı tanıyorsam bunun da üstesinden gelir elbet..
-Ama daha kendisinin Erika olduğunu bile bilmiyor. Nasıl kalkacak bunun altından.
Haklıydı? Gerçekten bende ne dediğimi bilmiyordum.
-Ben..
-Dediğine kendin de inanmıyorsun.. Biliyorum.
Dedi ve gelen otel taksilerinden birine bindi.. Ben kardeşlerim ve Shou bir taksiye.. Reika Erika ve kyoko bir taksiye. Koç Auto ve tagi bir taksiye bindi..
Reika sayonji'nin ağzından
Erika ile sohbet ediyordum. Daha doğrusu kagamiyle. Çok garip konuşuyordu. Bir anlık kendimi tutamamıştım ve ağzımdan şu sözler dökülmüştü.
-Erika seni özlüyorum lütfen Artık... Artık geri dön sana çok ihtiyacım var.
-Sende mi Reika? Hepiniz topluca kafayı yemişsiniz..
Gözyaşlarımı tutamıyordum.
Ve sonunda kendilerini yanaklarımdan aşşağı bıraktılar.
-Reika neden ağlıyorsun. Hem biliyormusun burada beni anlayan tek sen varsın. Hadi ama ağlama dur sana mendil vereyim.
Erila cebinden mendili çıkardığında şok oldu.
-Bu mendil neden mavi ve neden üstünde "E" harfi var. Sanırım biri ile karışmış.
Bana uzattı.
-O mendili tanımadın mı? Seninle birlikte işlemiştik. Arkasına baksana.
Dedim. Erika merakla mendilin arkasını çevirdi. Orda şöyle bir sembol vardı.
"O❤E"
-Bu ne demek..
-Hastanede sana sarılan çocuk. O senin sevgilin..
-Lütfen.. Benim sevgilim yok. Annem olmasını istemiyor zaten.
-SEN KAGAMİ DEĞİLSİN. DEĞİLSİN ANLIYOR MUSUN BENİ?
-Reika sakin ol lütfen senin hibi bir hanfendiye..
-Peki ya momoyama predetors?
-O ne?
-Futboll takımı. Bizim takımımız.
-Iyy futboldan nefret ederim. Şapşallarım sporudur.
-Eskideki o hız yıldızı, Ouzou nun aşkıyla yanıp tutuşan kız nerde? Ben onu özlüyorum. Lütfen kendine tel artık. Bizi ve Ouzou yu daha fazla üzme.
Erika hem şaşkın hemde üzgünce beni izliyordu. Bu olanları anlayamıyorum. O kagami powers gibi.. Ölü bir kız gibi davranıyordu. Sanki hep öyleymiş gibi. Bu hastalıktan kurtulması lazım. Yoksa.. O eski Erika yı asla geri getiremeyeceğiz.
Ouzou Furya'nın ağzından
Arabada ilerlerken Erika yı düşünüyor ve ağlıyordum. Ya eski haline dönemezse. Neden kendini bu kadar zorladı ki. Sadece futbol için.. Galaksi kupası için ve bizim hayallerimizin gerçekleşmesi için... Bizim için.. Bütün yaşadıkları bizim için. Neden sen? Bu kadar kötü bir bedeli olacağını düşünmemiştim galaksi kupasının.
Telefonum çaldı. Numara tanıdıktı.. Bu yüzden açtım.
-Alo..
-........
-Ne ciddi misiniz?
-........
-Çok teşekkür ederim.. Beni çok mutlu ettiniz. Bu durumda bile güldürdünüz.
-.......
-Yardımlarınız için sağolun ama ben oraya yani biz gelemeyiz.
-........
-Erika... O biraz...
-........
-Evet.. Malesef bir rahatsızlık yaşadı. Ve kendisinin başka biri olduğunu sanıyorda..
-......
-Peki gelirim. Tekrar sağolun. Hoşçakalın.
-........

Telefonu kapattım. 3çift meraklı göz bana bakıyordu.
-Ne oldu Ouzou?
Bi haberi onlara canım sıkkın olsa da sevinerek verdim.
-.......

Evet sevgili okurlarım Bir bölüm sonu daha geldi geçti. Sözümü tuttum. Şimdi kitaplara gömülücem. Bana verdiğiniz devamlı destek çok güzel. Ama okuma sayısı malesef azaldı. Hokayemi birilerine tavsiye felan ederseniz çok sevinirim. Bölüm olmuş 41 yani bencr çok fazla umarım söylersiniz. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. Bu arada hikayemizin 41. Bölümü şrefine 41 kere maşallah. Sizi çok seviyorum.😍💓💕💖💞💘💌💟💎💎💎💎💎❤💛👌😘😘😘
1055 kelime çok iyi olmuş dostum😊