EN BÜYÜK AŞKLAR

45.Bölüm(Üçüzlerin imtihanı)

Erika Takato'nun ağzından
İnanmıyorum.. Ryuuji bunu yapmış olamaz. Bu kadar alçak değildir o....
-Ben ben.. EVET!! Evet yaptımm. Sana tam da bunu söyleyecektim.. Beni bir dinle..
-Sen de ölüm sessizliğini dinle Ryuuji Furya.
Ouzou Ryuuji nin boğazını sıkıyordu. Bizim erkekler onu Ryuuji den ayırdı. Herkes kötü kötü bakıyordu ona..
-Artık kardeşim değilsin. Ne halin varsa gör...
-Lütfen bir dileyin..
-Ne dinlicez? Sana inanmıyorum. Hepimizi o pisliğe ispiyonlaman cidden kabul edilemez Ryuuji.(Auto)
-Auto haklı Ryuuji.. (Tagi)
-Bunu nasıl yaptın?
-İyi bir açıklamam var lütfen dinle..
-Seni en iyi arkadaşımdan ayırmadım Ryuuji.. Beni bir pisliğe ispiyonladın (Erika)
Oradan ayrıldık. Kalbim buz kesmişti. Müdürün yanına gittik ve eve gittik. Yorgunum.. Reika aradı sonra beni.
-Alo Erika.. Bu olanlar.. Ryuuji Amerikaya gidiyor.. Burada artık yeri yokmuş.
-Ne diyebilirim ki? Yolu açık olsun..
-Umarım pişman olmayız.. Çünkü böyle bir şey yapacağına ihtimal vermiyorum.
-Biz değil o pişman olsun. Beni zehirlediler Reika.. Bunu kaldıramam.
-Anlıyorum.. Kapatmam lazım şimdilik hoşçakal.
-Dur..
-Ne oldu?
-Ryuuji ne zaman gidecek?
-Yarın.. E..
Demesine kalmadan kapattım telefonu. İhanete uğramıştım. Bir şey bile yemek istemiyordum. Artık hayatımdaki kara lekelrin kaybolmasını istiyorum. Sürekli acı çekmek artık ağır geliyor. Bıktım..  Artık düzgün yaşamak istiyorum.

Bunları düşünürken kapı çaldı. Kapıyı açtım.
-Koç.. Burada ne işiniz var?
-Beni içeri davet etmeyecek misin?
-Tabi buyrun.
Dedim elimi göstererek.
-Evet koç konu ne?
-Erika.. Seninle uzun zamandır konuşmak istiyordum. Ama sen hastayken yapamazdım.
-Beni korkuttun koç.
-Nitekim korkmanı doğal buluyorum.
-Hadi ama meraktan çatlayacağım.
-Erika.. Sen hastayken babanı Aradım veee... Ahh belkide anlatmamalıyım.
-Devam et.
-Tamam.. Babanı buraya çağırdım o da çok işi olduğunu söyledi. Ve sonrasında seni alıp Fransaya taşınacağınızı söyledi.
-Ne?? Bu olamaz.
-Bende ona burada onun arkadaşları var.. Sevdiği çocuk var dedim.
-Ne dedin ne dedin? Ona Ouzou olduğunu söylemedin umarım.
-Hayır ama kızdı bende kızdım ve Erika burada çok mutlu dedim.
-Olamaz ben ne yapacağım? Olmaz olamaz..
-En kötü haber ise Cumartesi günü gelecekler(Bugün pazartesi)
-Offf.. Her şey üst üste gelmek zorunda mıydı?
-Her şey mi başka ne oldu?
*her şeyi anlatır*
-Buna inamam.. Yani Ryuuji bugün gidecek öyle mi?
-Evet.. Her şey tam iyiye giderken yeni sırlar çıktı açığa. Be olacak hiç bilmiyorum.
-Merak etme atlatacağı. Bebim gitmem gerek.
-Koç bir kahve içseydin.
-Düşünmen yeter.
O anda kapı yine çaldı.
-Ouzou?
-Koç.. Burda ne işin var.
-Hiç bende çıkıyordum görüşürüz.
Ouzou inanmaz bakışlarıyla koçun gidişini izledi. Sonrada içeri girdip kapıyı kapattı.
-Koç neden buradaydı.
Bu şoku kaldıramazdı ona söyleyemem bunu..
-eeee?
-Olanları anlattım. Ben çağırdım.
-Ha olanlar demişken iyi misin?
-Sence?
-Sormam hata zaten haklısın. Ryuuji nin ne adını ağzına alırım ne de kendisini hatırlarım.
Ona sarıldım ve şefkatimin bir parçasını ona verdim.
Kota Furya'nın ağzından
İnanmam. Inanmam.
-Reika ben buna inanmıyorum.
-Sanki ekinden ne gelir Kota?
-Bende bilmiyorum.
O anda kafamda çalan ding sesi ile kendime geldim.
-Buldum..
-Ne buldun..
-Stefan ile konuşacağım.
-Bu saatte mi? Yarın belkide..
-Ahh. Umarım eski günler geri döneriz.
Dedi.. Birden yağmur yağmaya başladı.
-İnanmıyorum bardaktan boşalırcasına.
Reika ya ceketimi verdim. Kafeye gitmeye karar verdik. Ama oraya gidene kadar ..
-Reika gel..
Reika ile birlilte eskiden babamın yaptırdığı oyun evinize gittik.
-Ayyy..
İçeri girdik.
-Kota ne şirin ve kirli.
-Buraya çok sık gelmeyiz ama taksi gelene kadar burada dururuz.
Telefonla bir taksi çağırdım.
Reika üşüyordu.
-Çok mu üşüyorsun?
-Bu da soru mu? Tabikide..
Dişlerinin takırdama sesini dugabiliyordum. Koltuk altınna baktım battaniye buldum ve Reika nın üstüne örttüm.
-Teşekkür ederim.. Peki.. Peki ya sen?
-Ben önemli değilim benim için sen daha önemlisin.
-Seni seviyorum ..
-Bende seni..
Dedim ve sarıldım ona tam bu sırada taksinin kornalarını duyuyordum.
........
Reika yı bizim eve getirdim. Evde Ouzou yu bulmayı bekliyordum ama yoktu. Reika ya kazaklarımdan birini verdim. Annem le babam da  yoktu nedenini bilmiyordum. Acaba neden? Herneyse.. Bu önemli değil.. Şömineyi yaktım.. İçeride bir şeyler hazırlayıp Reika ya ikram ettim. Sonra mutfağa gidip bulaşıkları hallettim. Geldiğimde Reika uyumuştu. Onu misafir odasına götürdüm. Bende odadaki koltuğa yattım.
-sabah-
Yanağımdaki öpücük ile uyandım.
-Günaydın kota..
-Günaydın.
-Az önce Ryuuji geldi. Valizini toplayıp gitti. Beni farketti ama hiçbirşey söylemedi.
-Acele etmemiz lazım bu işin aslını astarını araştırmalıyız.
Telefonumu kaptığım gibi dışarı çıktım. Taksi durdurup Reika ile bindik ve hapihaneye doğru yol aldık.
Erika Takato'nun ağzından
Ouzou bizde kaldı misafir odasında. Sabah kalktım ve kahvaltıyı hazırladım sonra Reika aradı. Ryuuji nin eve gelip herşeyini topladığını söyledi. Üzünsem mi sevinsem mi bilemedim.
-Erika..
-Günaydın gel kahvaltı yapalım.
-Günaydın. Geliyorum zaten çok acıktım.
Birlikte kahvaltımızı yaptık.
-Ouzou emm.
-Ne diyeceğini biliyorum. Ryuuji her şeyini toplamış.
-Evet..
-Beni ilgilendirmez..
Kota Furya'nın ağzından
Görüşme odasına girdik. Stefan ı bekliyordum.
-Oooo kota furya.. Seni burda görmek te varmış.
-Jace ile her şeyi planladığınızı biliyorum. Diğer yandan Ryuuji nin böyle bir şey yapacağını düşünmüyorum.
-Ha ha ha.. Ne kadar aptalsınız... Daha sin darbemi indirmedim. Her şey yeni başlıyor.
-Sen öyle san. Şimdi anlat Ryuuji olayı ne..
Stefan pis bir gülüşle anlatmaya başlarken ne kadar kötü biri olduğumu anladım.

Eveg sevgili okurlarım. Bölüm yine geç geldi ama yazılılar başladı ve 2 hafta boyunca devam edecek. Yani bölüm gelmeyebilir. Lütfen oy verin ve yorum yapın. Sizi çok seviyorum.❤😊😘😘