EN BÜYÜK AŞKLAR

47.Bölüm(Aile)

Erika Takato'nun ağzından
Kapıyı açtım ve birden kendimi annemin kucağında buldum. Ama onunla samimi olamazdım. Neden mi? Birazdan öğrenirsiniz. Onu hafif te olsa ittim.
-Hoşgeldiniz evinize.
İçeri girdiler ve valizleri bıraktılar.
-Ee tatlım Nasılsın?
-İyiyim.. Siz..
-Bizde iyiyiz. Baban seni özledi. Zaten Fransaya gide..
-O konuyu sonra konuşsak?
-Peki tatlım.

O sırada telefonuma bildirim geldi.. Bu bu.. Bu olamaz...
Ouzou Furya'nın ağzından
Yapamadım. Erika ya Stephani ile dans ettiğimi söylemeyeceğim. Neden mi? Beni öldürür. O zaten çok kıskanç bunu göze alamam. Umarım Erika bunu hiç öğrenmez.
Bu arada eve gelmiştik. Sonra telefonum çaldı Erika Arıyordu. Hızla odama çıktım ve girdim.
-Alo aşkım nasılsın?
-Hiç iyi değilim Ouzou.. Kotanın İntangarama koyduğu o fotoğraf ne öyle.
(Hayal gücünüzü konuşturun)
-Hangisi?
-Hani şu Stephani nin sana sarıldığı. Sen beni mi kandırıyorsun? Demek bizimkilerle beraber onunla da buluştun. Eee ne ara başladı bu elektriklenme?
-Erika ne elektriklenmesi? Benim gözüm senden başkasını görmez. Aşkım gittiğimiz yerde vardı.
-Ama senin kollarında pek mutlu.
-Zaten fotoğraf sonrasında onu ittim ne yapıyorsun sen dedim. Hayatım doğru söylüyorum.
-Neyse işim var bu konuyu sonra konuşucaz ama.
-Ama hayatım bana inanmıyor musun?
-Ouzou ne dediysem o görüşürüz.
-hoşçakal..
-Ben çakal mıyım Ouzou?
-Ne çakalı?
-Hoç çakal dedin..
-Ya canım ya(Biliyorum sizi hikayeden soğuttum) sen çakal olurmusun sen kuğusun o kadar zatif narin..
-Tamam bye.
-Gö......
Dıt dıt dıt....

O Kota bunun bedelini ödeyecek...
Erika Takato'nun ağzından
Bu konuyu sonra konuşacağım onunla. Şimdi daha önemli işlerim var..
Evet hepbirlikte yemeğe oturduk. Babam hiç konuşmamıştı. Korkuyordum.
-Ee Erika kim bu şanslı çocuk?
-Anlamadım Baba..
-Koç söyledi sevdiğin biri varmış.
-He.. Evet ne olmuş?
-Kim bu çocuk?
-Şeyy.... Ben..
-Tanıdığımız biri mi?(Annem)
-Aslında...
-Erika!
-Şey o kişi Ouzou Furya..
-Ne!!!!(İkisi birden)
-Nasıl olur o ukala pisliklemi?
-Ne diyorsun baba sen?
-Ne mi diyorum O pislikle ilgili hiç hoş olmayan şeyler duydum.
-Baba! Onu Tanımadan nasıl böyle söylersin? O içinde bir altın kalp taşıyor.
-O tehlikeli Erika ukala ve umursamaz. Onunla görüşmeni istemiyorum.
-Ne!
-Duydun işte o kadar..
-Hayır baba ondan Ayrılmam onu çok seviyorum. Bir insanı tanımadan sadece duyduklarınla nasıl yargılarsın inanamıyorum sana.
-Erika! Sakın...
-Ben hastaydım ziyaretime bile gelmediniz o benim yanımda oldu hep bana destek oldu.. Siz nerdeydiniz? Kararımı sormadan Fransaya gideceğimizi söylediniz.. Fikitlerim bu kadar mı önemsiz ha? (Ayağa kalkar) ne biçim Anne babasınız siz?
(Çat)))
Babamın bana vurmasıyla kendimi yerde buldumm. Kadama dokundum yere çarptığım için kanıyordu. Annem bana yardım eymeye çalıştı.
-İSTEMIYORUM!!
-Odana çık ve oradan çıkma!
Ayağa kalktım ve..
-Yazıklar olsun..
Deyip yukarı çıktım.

İnanamıyorum ya.. Birilerinden duydukları ile nasıl değerlendirir ki onu? Nasıl yapar. Onu tanımıyor. Tanısa benim kadar sever zaten. Anlamıyorum. Ama ne yapacağımı biliyorum.
Ağlaya ağlaya telefonumu açıp Reika yı aradm.
-Alo..
-Reika...
-Erika sen ağlıyor musun?
-Evet Reika..
-Neler oldu?
Ona her şeyi anlattım.
-Bu Evebeynler yok mu? Eee ne yapacaksın?
-Kaçıcam..
-Nasıl?
-Bilmiyorum nerde kalacağımı da bilmiyorum.
-18 yaşıma girdiğimde kalacağım bir evim var. Aaa me tesadüf anahtarı da bende..
-Sen harikasın Reika teşekkür ederim.
-Ne demek.. Bu arada nasıl kaçacaksın?
-Camdan atlayacağım.
-2. Kattan mı?
-Evet mecburum.. Hadi sen bana konum at.
-Peki Ama dikkatli ola Erika..
-Tamam olurum..

Telefonu kapattım ve büyük sırt çantamı aldım. Gerekli eşyaları zar zor tıkıştırdım..
Camı açtım ve aşşağı baktım. Ama önce yatağın altına yastık koydum ki orada olduğumu sansınlar. Sonra da camın iç kısmına oturup kendimi bıraktım. Çalıların arasına düştüm. Heryerim çizilmişti. Babamın eseri olan kafam daha fazla kanıyordu.
Yerden kalktım. Her yerim ağrıyordu özelliklede bacağım. Neyse bu önemli değil. Telefonuma baktım ve Reika nın attığı konumu açtım. Sonra da mesaj geldi.
-Erika parkın oraya gel. Seni ben alıcam.
Yaaa ben bu kızı yerim...

Zar zor oraya gittim..
-Erika bu halin ne köpekler parçalamış gibi.. Başın kanıyor.
-O babamın eseri..
-Yok artık.
-Sen onu boşver de annemler beni bulamayınca senin anneni arayacak ne yapacaksın?
-Orasını ben hallederim. Taksi çağırdım.
Taksi geldi ve bindik. Beni çok güel bir yere getirdi.. Eve girdik.
-Wow Reika burası çok güzel😍.
-Rahatına bak Yiyecek bir şeyler aldım. Bekle gitmeden önce yaralarını saralım.
Reika Oksijenli su ile yaralarıma bastırırken inliyordum. Özellikle de başım.

Her yerim sargılandı resmen. -Ah Erika Delisin sen ya.
-Sen olsan aynısını yapardın Reika biliyorsun.
-Evet Haklısın. Şimdi gitmeliyim. Anneme Kotayla buluşucam dedim onu ararsa mahfoldum demektir. Rahatına bak seni kimse bulamaz arkamdan da kapıyı kilitle.
-Tamam. Teşekkür ederim Reika..
-Aşk için değer.
Dedi ve gitti. Bende yatağa yatıp heryeri kilitledikten sonra  uykuya daldım.
Ouzou Furya'nın ağzından
--sabah--
Normalde bu kadar erken uyanmam ama kapımız çalındı. Ama sinirle ve güçlüce.. Tak tak tak. Korktuk ve kalktık annem babam ve diğerleri kapıdaydı indim ve şu sesi işittim.
-Ouzou nerde?!!!
-Buradayım. Aaa bay Takato hoşgeldiniz ne zaman geldiniz?
-Bırak şimdi(Yakasına yapışır) kızım Nerde Alçak! Ne yaptın ona?!
-Erika burada değil ki..(Ryuuji)
-Bay takato Oğlumun bir suçu yok.
-Hıh tabi canım Kızımı ayartmış.. Onunla oynuyor.
-Terbiyenizi Takının bay takato! Reika nın evindedir.
-Orada değil! Seni pislik nerede o?
-Birkere ben kızınızla oynamıyorum. Biz birbirimize deli gibi aşığız.
-Evet bay takato lütfen..(Ryuuji)
-(Yakasını bırakır) Eğer yalan söylüyorsan..
-Gidin Artık!
Dedi babam. Bay takato da arkasına bakmadan sinirle gitti. Erika bize neden söylemedi yoksa kaçırıldı mı? Neden benim kızını parmağımda oynattığımı düşünüyor? Nedennn? Bunların cevaplarını istiyorum.
-Ouzou senin bir ilgin var mı?
-Hayır baba.. Ya Erikanın başına birşey geldiyse ?
-Kota, Ryuuji?
-Hayır baba ama izin ver arayalım.
-Evet aynen bay beyini dinleyelim.(Kota)
-Peki ama o adamdan uzak durun.
-Peki baba..

İlk iş Reika ya gittik.. Reika ise bizi içeri almak yerine dışarı çıktı.
-Bakın Erika nın babası ve annesi Erika hasta iken Koçu aramışlar. Erika yı fransaya götüreceklerini söylemişler..
-Ne! Hayır bu olamaz ondan ayrılmak istemiyorum brn hayır.
-Sakin.. Zaten Erika da istemiyor. Koç sinirlenip Erika nın birini sevdiğini söylemiş. Dün de geldiklerinde yemekte Erika seni söyleyeyince küplere binmiş neymiş sen ukalamışsın kızlarla oynarmışsın.
-İftiraaa!
-Sakin dedim. Erika babasına karşı gelince de babası ona vurmuş Erika yı yaralamış.
-Ne!
-Yeter bi susun! Devam er Reika.
-Sağol Ryuuji sonrasında Erika beni Aradı ve yardım istedi. Kendisi 2. Kattan atladı ve benim 18 yaşında alacağım eve geldi şuanda orada.
-2. Kattan mı atldı?
-Evet her yeri yara bere içinde.
-Reika bizi oraya götür.
-Tamam Ouzou taksi söyledim (yemek söylemiş gibi😂) birazdan gelir.

Aklım uçtu.. Umarım pek bir şeyi yoktur.

Aceleyle oraya gittik. Reika kapıyı açtı. Oturma odasına gittim Erika oradaydı.
-Ouzou..
-Erika...
Sarıldım.
-Nasıl Atlarsın oradan neden beni Aramadın.
-Sizi telaşlandırıp olay çıkmasını istemedim.
-Erika olayın en büyüğü çıktı. Baban Ouzou yu öldürecekti neredeyse seni onun kaçırdığını düşünüyor.
-Ne?? Bir şeyin yok ya?.
-Benim bir şeyim yok ama senin her yerin Yara bere olmuş. Ve kafan baban mı yaptı?
-malesef öyle..
-Erika inanamıyorum ya ya daha kötü olsaydı şuna bak her yerin kanlı sarılı .
-Aşkıma sahip çıktım Ouzou sadece ben..
- ona sarıldım. Peki bizim üstümüzdeki bu kara bulutlar ne zaman gidecekti? Ne zaman gülecektik biz?

Sevgili okurlarım Bir bölüm sonu daha. Bu bölümü size apartman merdivenlerinde karda kışta oturarak yazıyorum neden mi evin anahtarını almamışım kimse yok evde.. Neyse sizi çok seviyorum😍😉😊❤❤💛😘❤
1155 kelime süper.