Anastacia's POV
Today is Yaxley's mom birthday. At kasalukuyan akong naghihintay sa kaniya para sunduin ako.
I am wearing off shoulder red dress and heels. I don't know what will i give to Yaxley's mom but I brought a prada.
"Anes! Yaxley is here!" Rinig kong sigaw ni mommy sa bahay.
Since the day na umuwi ako galing hospital, mom decided that i should stay with them. Dapat nga, di niya ako papayagan ngayon na umalis dahil baka ano daw ang mangyari sa akin but Sinabi ko naman na aalagan ko ang sarili.
Isa muling sulyap sa salamin bago ako tuluyang bumaba. Foundation and liptint lang ang nilagay ko sa mukha ko. Well, I just want to look presentable in front of Yaxley's mom that don't have any other makeup.
Bumaba ako at nakita ko si yaxley na naghihintay sa may sofa. He's wearing a tuxedo that perfectly suits him.
When he saw me, he immediately stand and went to me wearing a smiling face. God, he's just so handsome and hot! I will really miss him if my operation will not succeed.
"Hey beautiful, miss me?" He grinned. I just rolled my eyes.
"Nah. I don't miss you. Magkasama lang naman tayo kahapon" biro ko sa kaniya.
Well, I was with him yesterday when i bought the gift for his mother so... Yeah. I don't miss him. But eventually, I will.
"Talaga lang ha. Alam---"
Napahinto siya sa pagsasalita when my mother came out from the kitchen.
"Hi tita, sigurado ka po bang hindi ka makakasama samin? Hinahanap ka po kasi ni mommy eh" agad na bati ni Yaxley.
Umiling naman si mommy.
"Hindi talaga eh. Marami pa akong gagawin pero babawi naman ako sa mommy mo" ngiti ni mommy.
"Ah sige po. Mag ingat nalang po kayo baka po kasi ma-ospital na naman kayo tita" napasulyap ako kay mommy ng sabihin yun ni yaxley.
"Sige. Salamat, hijo. Sige na at umalis na kayo. Baka hinahanap na din kayo ni teresa"
Teresa is Yaxley's mother. Hindi na rin namin pinatagal at umalis na kami. Sumakay na kami sa kotse ni Yaxley, pero bago pa pinaandar ni yaxley ang sasakyan, tumingin muna ako sa labas at tinignan si mommy. Ngumiti siya sa akin at kumaway. Ngumiti naman ako pabalik.
"Let's go"
HINDI RIN nagtagal at nakarating na kami sa bahay nila yaxley. Sa mansion ng parents niya. Well, hindi ko matatawag na bahay talaga to dahil para siyang isang kaharian. Joke. Basta malaki.
Sinalubong kami ng kasambahay nila. Nginitian niya kaming dalawa bago bumaling kay Yaxley.
"Kanina ka pa hinihintay ng parents mo"
Ngumiti naman dito pabalik si yaxley at nagmano, ganon din ang ginawa ko.
"Nasan po ba sila, manang?"
"Nandon sila pa sila sa may rooftop, binisita nila yung ibang guest don"
"Ah sige po. Ay manang, si Anes nga po pala. Anes, si manang lileth. Matagal na siyang kasambahay dito samin at siya rin ang mayordoma" pagpapakilala sa akin ni Yaxley kay manang Lileth.
YOU ARE READING
Sometimes
Jugendliteratur(ON HOLD) Anastacia Valdera. Mayaman, maganda, mabait at simple. Kaya niyang maki-sabayan sa mga kaibigan niyang malakas ang tama, ika nga niya. NBSB siya pero hindi naman siya inosente kaya alam niya kung ano ang di inaasahang pakiramdam niya kay y...
