The Possesive of Mr.Conway (Season2)

Chapter 40:

"D-dyle"

Tumulo ang kaniyang luha. Hindi ko ito una na nakita ko siyang umiyak pero ngayun, tuloy tuloy ang pag tulo ng kaniyang luha na ikakatigil saaking pag hinga. Sobra akong nasasaktan saaking nakita ngyun.

"T-totoo ba?" Hindi ako sumagot bagkus ay yumuko ako.

"What you are doing here!" Galit na sabi ni Cloud. Umangat ang tingin ko saaking harapan.

"P-please C-cloud. D-dyle mag papaliwanag ako."

Tumingin lang saglit si Dyle kay Cloud at binalik nito ang tingin saakin habang may bakas parin ng luha ang kaniyang mukha.

"Mag p-papaliwanag ka na wala na si Irish? M-mag papaliwanag ka dahil h-hindi mo sinabi saakin na ang donor pala ay s-si Irish? Vanessa, Mahal kita pero nanatili parin dito sa puso ko si I-irish. Mahal ko s-siya kaysa sayo V-vanessa"

"H-hindi niya gustong m-malaman mo Dyle...M-mahal na mahal kaniya at alam k-kung nag mamahalan kayong dalawa, hindi ko atensyon na siraan kayong dalawa. T-tumanggi ako dahil alam kung mali y-yon... S-sorry"

Tinitigan niya parin ako, Isang malungkot na titig ang ibinigay niya saakin. Sana nga! Sana ngalang ay hindi ko nalang tinanggap ang donor ni Irish. Pero alam ko ba? Hindi ko nga alam eh!

"S-sinabihan ko s-si Irish na wag n-na. P-pero siya parin pala a-ang n-nag bigay... s-sorry,"

"Patawarin mo ako. D-dyle tatanggapin k-ko ang lahat p.patawarin mo lang ako."

Lumuhod ako sa kaniyang harapan. Kakapit na sana ako sa binti niya ng umatras ito. Kasalan ko ito, kaya dapat lang masasaktan ako. Sising sisi ako!

"Vanessa!"

"Ibalik mo ang buhay ni Irish" walang gana nitong sabi kaya napaangat ako ng tingin sa kaniya.

"Dyle! Hindi kasalanan ni Vanessa ang lahat." Napayuko ako ulit. Nakita ko ang mga luha ko na tumutulo ito sa sahig, buong buo.

"K-kuya. Alam mong mahal na mahal ko si Irish, Tinanggap ko na wala siya saakin pero hindi ko matanggap na wala na siya!"

Tahimik lang ako. Sila nanaman ang nag sasagutan ngayun, napepe na ako sa ginagawako. Sana noon pa ay sinasabi ko ito kay Dyle pero natakot ako na baka magalit ito saakin. Pero ito na ngayun. Alam na niya ang lahat! Lalayuan na niya ako. Magagalit na siya saakin. Magagalit si Irish saakin.

"I-ipapakulong k-kita" nauutal nitong sabi. Tumayo ako at hinarap niya, nasa likuran ko si Cloud ngayon.

"P-palibhasa dyle hindi mo alam kung paano kasakit ang nakaraan ko. Kung paano gusto kong talikuran ang l-lahat. Kung paano mag laho n-nalamang ako sa *sob* mundong i.ito na hindi n-nasasaktan. HINDI KO NGA GINUSTO ANG LAHAT DIBA? NAGISING NALANG AKO AT SINABING ITINULOY NI IRISH ANG DONOR *sob* KUNG PAANO GUMUHO ANG MUNDO KO!! DAHIL HINDI MAWAWALA ANG PROBLEMA KO! MASASAKTAN NANAMAN AKO! *sigh* ITO NANAMAN AT MAG SISINUNGALING NANAMAN AKO SAYO! SAINYO!  Sorry h-ha? W.wag kang mag-alala at mag papa opera ako ulit at ibabalik ko itong puso n.ni Irish sayo."

"V-vanessa"-Dyle

"Mabait kang tao d.dyle. pasensiya na at sinaktan kita." 

Tumakbo ako pababa sa hagdanan. Ayaw ko sa elevator dahil hahabulin nanaman ako ni Cloud. Gusto kong mapag isa, ayaw ko munang may kasama.

~*~

Naglalakad ako sa gilid ng kalsada, Tulala lamang ako habang inaalala ko ang iksina kanina sa labas ng condo ni Cloud. 

Wala na akong pamilya

Ayaw ko kay Cloud

Galit saakin si Dyle

Broken hearted si Hyorin

Wala si Daddy at mommy amanda dito,

Pinunasan ko ang luha na tumulo nanaman. Wala na akong tatakbuhan ngayon. Basag na basag na ang puso ko.

"Vanessa!"

Ano na ang gagawin ko? Mamatay na siguro ako nito.

"VANESSA!"

'Napaka hina mo talaga Vanessa. Ayan tuloy umiiyak ka nanaman'

"ANO BA!" Napasigaw ako sa sakit ng braso ko dahil may biglang humila dito.

"C-cloud? Anong ginagawa mo dito."

"Sinundan ka. Uuwi na ta--Ayaw ko! Gusto kung mapag isa Cloud" Bakit niya pa kasi ko sinundan?

Imbes na sasagutin niya ako ay hinila niya ako na para bang walang naririnig ito. Bwesit na lalaking to! Hindi niya ba ako naintindihan?

"GUSTO KO NGANG MA PAG ISA! HINDI MO BA AKO NAINTINDIHAN?"  Inawaksi ko ang braso ko kaya nabitawan na niya ako pero sinalubong ako ng mga mata nito ng galit. Kumunot ang noo ko.

Napatingin ako sa paligid. Napailing ako ng nasa labas pala kami ng paaralan ng elementary, bata matanda ay nakatingin saamin. Nakakahiya.

"Anong gusto mo? Hayaan kitang mapadpad sa ibang brgy? Your still my wife Vanessa!"

"Yan nanaman yang asawa mo ako! Yan ka nanaman!" Lalakad na sana ako pero hinila niya nanaman ako kaya napunta ako sa kaniyang harapan.

"Tataggapin kita kahit sino kapa. Mahal kita Vanessa kahit anak ka pa ni Veronica ay wala akong pakialam. Asawa kita at alam kung mahal mo rin ako." Bumilis ng tibok ang puso ko. Ano to? Bakit kinakabahan ata ako?

"H.hindi kita mahal"

"Then? Simple I will make you fall inlove with me Vanessa."