The Possesive of Mr.Conway (Season2)

Chapter 41:

Kumindat pa ito saakin, umirap ako at nauna ng naglakad. Napaka manyak ng mukha ng lalaking yon! Gwapo siya oo pero kapag kumindat ito hindi ko gusto ~__~ kadiri.

"Hey."

Bwesit to, akala niya okay ako? Akala niya hindi ko pasan ang mundo na puno ng problema?

"Baby!" Napa ubo ako dahil sa narinig ko. Ano daw? Baby?! Fvck okay ang ba ang lalaking to?

"Kinilig ka naman" napa kurap kurap ako. Totoo ba tong narinig ko? Nilambing niya ako? Tinawag niya ako na baby? -___- kinilig ako. Oo na!

"Shut-up!"

Huminto ako.

"Saan ang sasakyan mo?" Pakapalan na ng mukha ito. Gusto ko ng matulog na hindi na gigising. Gusto ko ng mamatay!

Sumama ang tingin ko ng ngumuso ito na parang may tinuro sa likuran ko. -_____- Ano bang nangyari sa lalaking to!

Hindi ko na siya pinansin ng at sumakay na sa kaniyang sasakyan. Tahimik lang ako at nakatingin sa labas ng sasakyan,

Paano na kung hindi ako papatawarin ni Dyle? Kung galit pa ito saakin? Paano kung ipapakulong niya nga ako? Napa buntong hininga ako.

"Mr.Jung is your real dad?" Tumingin ako sa kaniya at tumango. Wala na akong dahilan para magsisinungaling sa kaniya.
"How about Mr.clarkson?"

Natigilan ako. Kamusta na nga pala sila? Apat na taon na ang nakalipas at hindi ko na sila nakikita,

"Umuunlad naba ang kanilang kumpanya?"

"Yes. Mom and dad help them"

"Saan na sila ngayon?" Tanong ko sa kaniya. Gusto ko na silang makita, kahit naman hindi ko sila totoong ama at ina ay naging totoo sila saakin. Inaalagaan nila ako at palaging iniintindi. Pero yong totoong ina ko ay walang pakialam saakin! Mahal na mahal ko si Mommy Veronica kahit masama ito.

"Don't mind your mom."

"Wala a-akong ina" pinipigilan ko ang mga luha ko. Hindi ba mauubos itong luha ko? Napaka hapdi na ng mga mata ko.

"B-baby" bumilis ang tibok ng puso ko. Ito nanaman siya at tinatawag nanaman ako na baby.

"Wag mo nga akong tawagin na baby" sabi ko sa kaniya pero hindi parin ako tumingin sa kaniya. Naiilang kasi ako.

"Bakit mo hininto?"

"Look at me"

Pilit niyang hulihin ang mga mata ko pero hindi niya magawa.

"Baby kita kaya tawagin kita na baby, hanggang wala pa tayong anak ikaw muna ang magiging baby ko" sabay halik nito sa labi ko, smack lang ito pero malaking impak ito saakin. Ngayon niya muli akong nahalikan.

"Namumula ka" tinakpan ko ang mga pisnge ko at hindi na tumingin sa kaniya. Walangya tong lalaking to.

Eh ano kasi ang pinagsasabi ni Cloud. Mag kakaanak? Letse pulang pula na siguro ako ngayun.

"H-hindi"

"Cute"

~*~

HYORIN POV 

Ngumiti ako kay Luke ng ikwento niya lahat ng ka kyutan ni vanessa noon, sobrang na paka kulit pala nito noon pala lamang, hmm? Mag kaibigan daw sila noon palang daw -___- Edi wow.

"Wag mong guluhin ang buhok ko" sinamaan ko ito ng tingin. Guluhin ba naman ang buhok ko? Inayos ko ito kanina ah! Napaka hirap pa nitong suklayan kanina dahil ilang araw ako hindi naligo at nag suklay. Ahaha totoo yon.

"Ang kyut mo kaya" kinurot pa nito ang pisnge ko, anong problema nito.

"Wala ka bang pasok? 1pm na" tumingin a ako sa relo ko at tiningnan siya.

"Meron, pero sasamahan nalang kita at baka mag paka matay ka" kinurot ko ka agad ang gilid nito. Ako? Mag paka matay? Dahil kay Blue? Pakialam ko sa lalaking yon!

"Che! Umalis kana! Suntukin kita diyan eh"

"Masakit yan. Kiss mo nalang ako para masarap." Ngumuso pa ito at lumapit saakin. Umatras ako dahil na paka pangit niya, Hahaha Joke lang. Ang gwapo po niya ngayon. Ang cute ng lips! Yieeee landi ko.

"Hoy Luke mandiri ka nga!" Sabi ko sa kaniya. Dumilit ito at biglang ngumuso. Jusko! Kung hindi ko lang mahal si Blue at baka crush ko na tong si luke.

"Kiss lang naman eh *Pout*" lumungkot ang mukha nito at nilampasan ako. Baliw yon ah.

"Oo na! Kiss kana ni Bestfriend!" Sigaw ko at tumakbo patungo sa kaniya at biglang sumakay sa likuran nito.

*Chup*

Hinalikan ko ito sa pisnge at hinawakan ko ang dalawang tenga nito. Naka sampa ako sa likuran niya at nakahawak naman ito sa aking paa.

"Gusto mo bitawan kita?" Umiling ako.

Naglalakad ito at sakay sakay ako sa likuran niya. Buti at walang studyante dito sa labas kundi iba nanaman ang iisipin non!

"Wag, ayaw kong masaktan nanaman Luke" sabi ko dito.

HUGOT! 

"Hindi naman kita sasaktan eh"
Tumahimik ako sa sinabi nito.

"Joke lang pfft. Nag assume ka nanaman" sinapak ko ito. Akala naman niya na naniwala ako? Assuming din siya! Bwahahaha

"Ewan ko sayo. Kain na tayo, wag mo akong ibaba ha? Malalagot ka saakin. Ammmp"

"Napapagod din ako"

"Ang gaan ko lang naman eh. Malapit lang din naman restaurant dito"

Binitawan ko na ang tenga nito at niyakap ko ang leeg niya. Para tuloy kaming mag syota.

"Hyorin, Lahat ng tao napapagod"

-___________-