The Possesive of Mr.Conway (Season2)

Chapter 44

"So kamusta na kayo?"

"Wala akong magawa kundi bigyan siya ng pangalawang pagkakataon Vanessa. Naawa kasi ako, I mean mahal ko siya at mahal niya talaga ako." Tumango tango ako sa kwentong niya. Salamat naman at nag kaayos na silang dalawa,

"Hindi niya naman daw niya ginusto iyon." Tahimik lang akong nakikinig sa kaniya.

"Si Veronica"

Nasasaktan ako kapag narinig ko ang pangalan ng totoo kung ina, nasasaktan ako dahil pa ulit ulit nalang ang kaniyang kasalanan at ang kaniyang ginagawa. Kailan kaya siya mapapagod. Kailan kaya siya susuko at magiging mabait nalamang.

"H-hyorin" tawag ko sa kaniyang pangalan.

"Pinapatawad ko naman si Veronica, alam ko naman na mahal na mahal niya si Cloud pero sana naman gumising siya sa katotohanan na hindi siya ang mahal ni Cloud. Asawa ka niya bakit hindi mo sasabihin sa kaniya Vanessa?"

Papayag kaya siya na ipapaubaya nalang so Cloud saakin? Mahal na mahal niya si Cloud at alam kung hindi niya bibibtawan ito. Ewan ko ba kung mahal niya ba talaga ito o pero lamang ang habol niya kay Cloud. Asawa nga ako ni Cloud pero kaya niyang ipaghiwalay niya kami. Maraming relasyon ang sinira niya at baka gumagawa na ito ng paraan ngayon para lamang mag hiwalay kami ulit.

"Natatakot ako."

"Wag na ngalang. O handa kana?" Tumango ako. Bukas kasi may presentation sa school at ako ang pinili nila kahit hindi ako pumasok. Ang nakakainis lang ay spoken!

"Tungkol saan ba yan?" Ngumiti ito saakin,

"Basta bukas nalang. Magugulat ka"

~•~

JEWEL POV

3 YEARS AGO

Nakita ko ang sarili ko sa gitna ng kalye na duguan.

Asan si Vanessa? Bakit wala siya dito.

"Oo siya ang anak mo" napatingalan ako sa nagsalita. Pinipigilan ko na wag ipikit ang aking mga mata dahil na rin sa sakit ng aking tyan na ininda. Hindi man lang tumigil ang kotse na iyon para humingi ng tawad o dalhin man lang ako sa hospital.

"Kukunin mo siya, papayag ako dahil wala naman siyang silbi saakin" tumulo ang luha ko. Hindi ko alam na ampon lang pala ako ni mommy Veronica, halata naman eh kasi ang pag trato niya saamin ni Vanessa. Ampon din ba si Vanessa? Sana kung oo ay mabait ang kaniyang pamilya. Hindi gaya ni Mommy Veronica. Oo binuhya niya kami pero ginagawa niya naman kaming dalawa ni Vanessa bilang katulong niya.

"M-mommy"

"Hindi mo ako ina Jewel. Ibabalik na kita sa pamilya mo nandito naman na sila,"

Gusto kong idilat ang aking mga mata at sabihin sa kaniya na 'wala kang kwentang ina' ngunit ang aking mga mata ay hindi na kaya. Ipinikit ko nalang ito ng tuluyan tsaka nawalan ng malay.

PRESENT

Hinawakan ko ang ulo ko dahil naalala ko nanaman ang noon. Noong binigay nalamang ako ni Veronica sa sarili kong ina. Hindi niya man lang sinabing 'mahal ko yang batang yan' nag kakamali pala ako. Dahil non palang ay hindi ko man lang naramdaman ang kaniyang pagmamahal kahit ampon lang ako. Kahit naman ganun ay sana nanatili siyang ina naming dalawa ni Vanessa kahit kunteng oras lang. Pero wala eh, talagang masama ang kaniyang ugali at talik ng talik lamang ito kapag buntis ay pinapakuha  niya ito.

Paano na si Princess ng kaniyang anak? Trinato niya ba ito na anak? Inaalagaan niya ba ito? O pinaparanas niya nanaman ang naranasan namin nun.
Bata pa si Princess at kailangan niya ng ina. Oo may ama siya pero lahat ng bata ay ina talaga ang hinahanap. Ako ang naawa kay Princess, sana ay mag bago na si Veronca. Ikakasaya pa namin 'yon.

"How's Jung company?" Narinig kong sabi ni mommy sa kabilang linya. "Really? So? Hahaha Yes thank you." Kumunot ang noo ko.

"Mommy. Ano nanaman ba ang ginagawa mo? Narinig ko ay binili muna ang kumpanya ng mga jung." Tumango siya.

"What? Mommy naman! Pero bakit? Pagmamay ari yon sa daddy ni Vanessa at yon lang hanap buhay nila! Mommy please--"

"Ano ba naman Baby. Hindi, binabalik ko na. Naawa lang ako doon sa dalaga Siguro siya si Vanessa? Ang kapatid mo nun? Hindi ko naman alam sa kanila pala iyon. Nag mamakaawa siya saakin." Humingi ako ng malalim. Salamat naman.

"Salamat mom."

"Mabait si Vanessa hindi gaya ng kaniyang ina"

"Mommy kalimutan nalang natin 'yon talagang ganun na talaga ang ugali ni Veronica"

"No, noon ay mabait iyon kaya ka namin iniwan. Pero nag kakamali ako, hindi ko alam ang kung bakit siya na kakaganun"

"Dahil po sa kaniyang pamilya"

"Kasi ayaw sa kaniya ng magulang niya dahil na rin aa ugali. Ang mga kapatid nito ay kay vanessa palagi ang atensiyon simula nung ipinapanganak siya. Tsaka yon mansion nun kung saan siya tumira noon ay ipanamana ito kay Vanessa, asawa ni Vanessa ang mahal ni Veronica kaya ayon hanggang ngayon tigre parin"

Tumawa si mommy. Totoo naman ah? Bakit naman hindi siya tigre? Napaka sama nga ng ugali nun!

"Salamat anak dahil nandito kana. Kahit wala na ang daddy mo mahal na mahal ka nun. Sorry ulit dahil iniwan ka namin"

Lumayo muna pansamantala nun sina daddy at mommy para daw makahanap ng trabaho kaya iniwan nila ako kay veronica. Hindi naman niya sinabi na ibinilan lang ako ng pamilya ko sa kaniya. Akala ko totoong ina ko siya nun.

"Naintindihan ko naman po kayo mommy."