Hayatını Sinan Egemen'le birleştirmeyi yeğlemiş Hazan Çamkıran'ın hayatı, bir anda umulmadık şekilde değişti. Zira geçmişin karanlığından biri, ona gerçek olduğunu sandıklarının yalan olduğunu öğretti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doğru cevapları veren @cigdem247 ve @afra54 ün istek sahnelerini almış hatta birinin bir kısmını bu bölüme yerleştirmiş bulunmaktayım.
Keyifli okumalar!
O sabah doğan güneş, Yağız'ın doğum gününün üzerinden bir hafta geçtiğinin habercisiydi.
6 Nisan sabahı gün, malum insanların alnında parlıyordu. Her şey, sakin ve huzurluydu.
Yağız, doğum gününden sonraki gün sabah uçağıyla Londra'ya gitmiş ve o güne dek dönmemişti.
An itibariyle Atatürk Havalimanı'nda bekleyen Hazan, ilişkilerinin ilk ayında onun askerdekinin yolunu gözleyen nişanlı moduna girmenin doğru olup olmadığını tartıyordu. Yağız'a haber vermemişti onu beklemeye karar verdiğinde.
Ki başında lacivert fötr şapkası, omuzlarında güzel pardösüsüyle sevgilisini beklerken öyle özgüvenli gözüküyordu ki Yağız onu gördüğüne şaşıracaksa da gülmeyecekti.
Hazan, yaklaşık bir buçuk saattir havalimanında olmanın sıkıntısıyla kucağındaki dergiyi üçüncüye okuyorken Yağız'ın uçağının anons edildiğini duydu.
Yağız uçağa binmeden hemen önce telefonda konuştuklarında Hazan, onun hangi anda havaalanının neresinde olacağı bilgisini detaylıca almış ve aklına not etmişti. Bu da, uçaktan inen Yağız'ın tabiri caizse Hazan'ın kucağına düşeceği anlamına gelirdi.
Hazan, hince gülümsedi.
Bu fazla korumacı sevgili profili ona tahmin ettiğinden eğlenceli gelmişti. Yağız'ın şikayetçi olmayacağını düşünmek keyfini bozsa da onu orada kıskıvrak yakalayacağı düşüncesi ve onun yüzünde göreceği o şaşkınlık ifadesinin ona vereceği haz onu heyecanlandırıyordu.
Ellerini birbirine sürttü ve dakikalar sonra önündeki uzun yolun bir ucunda belirecek Yağız'ın yorgun yüzüne yerleşecek şaşkın gülümsemeyi hayal etmeye çalıştı.
Yine oluyordu işte. Yüreğinin altındaki incecik battaniyenin üzerine yatmış ateş böcekleri ışıldayarak içini yakıyordu. Eriyordu sanki kalbi, onu hayal ederken bile.
Ne ara bu raddeye geldiğini bilememekse ona mayhoş bir tat veriyordu. O gizem... O gizem bile yeni ve capcanlıydı.
Hazan, düşüncelerinin tadında eşsiz bir yolculuğa çıkmışken Yağız, Hazan'ın karşısında hayal ettiği noktada belirdi.
Lakin Hazan'ın tasavvur ettiği gibi değil.
Yanında, Yağız'ın evinde gördüğü çerçevelerden birinin içindeki kadın vardı. Hazan'ın kim olduğunu bilmediği kadın.
Kısa saçları dalga dalga omuzlarının üzerinde dans eden güzel kadın Yağız'ın beline sarmıştı kolunu. Yağız'sa onu kendine yaslamış kıkırdayarak ilerliyordu.
![Ruh Sarmalı [YağHaz]](https://img.wattpad.com/cover/141861943-64-k441088.jpg)