İstenmeyene Aşık Olma Sorunsalı (TAMAMLANDI)

38.Bölüm (Sağdıç Denilen Adam) FİNAL

LUCY

Mavis'in düğünü için fazla heyecanlıydım çünkü Natsu'nun anne ve babası da orda olacaktı. Gerçi beni onlarla tanıştırıp tanıştırmayacağı da koca bir sorun işaretiydi ama illa ki karşılaşacaktık sonuçta.

Düğüne tam olarak bir saat vardı ama biz çoktan yerlerimizi alıp bir sağa bir sola koşuşturmaya başlamıştık bile. Bu yoğun tempo fazlasıyla hoşuma gitmişti doğrusu.

En sonunda Natsu salona teşrif ettiğinde beni baştan sona süzüp suratına çarpık bir ifade yerleştirmişti. "Vay canına." Dedi dudaklarıma adeta yapışarak. "Büyüleyici görünüyorsun."

Gözlerini kırpıştırıp "Bu Mavis'e bir hakarettir." diye de ekledi. "Düğünde kimse gelinden güzel olmamalı." Koluna vurarak "O senin bakış açın." dedim. "Ama hoşuma gitti."

Gergin gülümsemesine karşılık "Düzgün dur." diyip oynayıp iyice bozmuş olduğu kravatını düzeltip "İşte oldu." dedim ellerimi göğsünden çekmeden.

Tekrar dudaklarıma uzandığında parmağımı araya koyup onu durdurdum ve "İnsanlar gelmeye başlıyor, düzgün davran." dedim.

Omuz silkip "Olay da o zaten." dedi. "İnsanlar gelmeye başlıyor ve insanların gözlerini senden uzak tutması gerek."

Anlamayarak bakan yüzüme karşılık göz devirmişti. "Düğün dediğin yaşlı insanların oğullarına ve torunlarına gelin beğendiği bir izdivaç programı çoğunlukla!"

"Ha, şimdi anlaşıldı senin derdin." Koluna destek tutuşu yapıp "Merak etme, Dragneel." dedim. "Kimsenin gelini olmak gibi bir niyetim yok."

Tek kaşını kaldırarak baktığındaysa "Annen hariç." açıklamasını yapmıştım ve o da kocaman gülümseyerek dudağıma bir öpücük bırakmıştı.

"Seni seviyorum ama abim bekliyor."

"Bekletme o zaman!"

Düğün başladığında konuklarla ilgilenip işlerin yolunda gittiğinden emin olduktan sonra Natsu'yu ailesi olduğunu düşündüğüm insanların yanında görünce hızlanan kalp atışlarıma engel olamamıştım.

Bana el salladığında ise önce sağıma ve sonra soluma bakıp kaçacak yer, saklanacak delik aradım ama ikisini de bulamadığım için gergince gülümsemekle yetindim.

Onların ayağıma gelmesini beklemek gibi bir saygısızlık yapmayı planlamadığım için gülümseyerek yanlarına giden ben olmuştum.

Fazla gergindim ta ki babası "Sen Lucy olmalısın. Seninle sonunda tanışabildiğime çok sevindim." diyene kadar.

Yüzüme yayılan hoşnut ifadeden sonra "Memnun oldum, Natsu sizden çok bahsederdi." dedim tamamen yalan söyleyerek. Zerre bir şey söylediyse ne olayım.

"Ah, öyle mi?" Demişti annesi aynı güler yüzle. Bense içimden lütfen neler anlattığını sorma diye adeta yalvarıyordum çünkü verecek bir cevabım yoktu bu soruya.

Konuyu değiştirmek için "Natsu bugün için çok heyecanlı çünkü bir konuşma yazdı." dedim ve topu ona paslayıp işin içinden çıktım.

"Evet!"

Kocaman gülümsemişti Natsu. "Sağdıç konuşması nasıl yazılırmış herkese göstereceğim."

"Göstersen iyi edersin, abinin senden beklentisi büyük."

"Sen kimin tarafındasın?!"

Göz devirip "Abinin." dediğimde huysuzca "Çok kötüsün!" demişti. "Azıcık güvenin olsun bana."