İstenmeyene Aşık Olma Sorunsalı (TAMAMLANDI)

29.Bölüm (Ölü Bir Ruha Ağıt)

LUCY

Küçük yemek yarışımızdan sonra Natsu beni eve bırakmak istediğini söyleyince aklıma ilk zamanlarımız gelmişti ve bir türlü hayır diyememiştim.

"Bıraktığın için teşekkür ederim."

Garip bir şekilde gergin görünüyordu. "Sorun nedir?"

"Laxus yok, öyle değil mi?"

"Evet, bir kaç gün önce iş için gitti. Nerden biliyorsun?" İmalı bir şekilde güldüm. "Benden umudu kesince abimin peşine mi düştün yoksa?"

"Mira'nın beni öldürmeyeceğini bilsem seni kazanmak için o yolu bile denerdim." Dediğinde küçük bir kahkaha attıktan sonra evin kapısını açtım.

"Haklısın, Mira seni parçalardı."

Benim kapıyı açmamla Natsu'nun"Aah, yine acıktım ben." diyip içeri dalması bir olunca peşine takılmıştım.

"Ne yapıyorsun sen?"

"Belli olmuyor mu?"

Tek kaşımı kaldırıp kollarımı göğsümde birleştirerek ona bakarken belli olmadığını anlatmaya çalışmıştım. O da sağolsun beni tekrar sorma derdinden kurtarıp açıklama yapmaya karar vermişti.

"Yatıya kalıyorum."

"Ne??"

Ne demek yatıya kalmak falan? Laxus gider gitmez evime çöreklendiğine göre bayağı bir fırsatçı olmalı ki öyle de zaten.

"Kim sana izin verdi? Dışarı! Hemen."

Onu kapıya doğru ittirmeye başladığımda ayaklarını yere sürterek sırtını bana doğru geriye attı ve onu ilerletirlen zorlanmama sebep oldu.

Tıpkı bir çocuk gibi oluşunu alehine kullanıp sürekli nazını geçiriyor olmasına inanamıyordum gerçekten. Bence ona bu huyu yüzünden bir madalya verilmeli.

Bir madalya versinler de Laxus gelip onu boğazından içeri tepsin, sonra onu cinayet silahı saysınlar, harika plan gerçekten. Başarıya ulaşırsa Natsu mezara Laxus hapise bende artık ev hapsine falan girerim.

Herkesin bir yere girmesi bence kesinlikle bir sübliminal mesaj olduğundan, yazar burda hayat size bir güzel girecek demek istemiş olsa gerek ama neyse.

Ben yine hayal gücümün sınırlarını zorlarken ittirip durduğum şeyin askılık olduğunu fark etmiştim. Natsu dalgınlığımı kullanıp kendi yerine orayı koymuş olsa gerek.

Zaten ittirdiğim diyorsam tamamen tek taraflı bir ilişki ben ittiriyorum ama o asla gitmiyor. Sanırım askılık bana aşık. Ya da Natsu yüzünden benim devrelerim iyice yandı ki bu seçenek çok daha mantıklı.

Ben yine kendimi kaptırmışken Natsu çoktan film seçmişti ve televiyonu ayarlıyordu. Gülerek "Acele et ve bize atıştırmalık bir şeyler bul." dedikten sonra dudak büzüp kendini acındırdı.

"Bir şeyler izlerken yemeden duramıyorum!"

İç çektikten sonra mutfağa gidiyorum ki jetonum yeni düştü "Neden bunu yapmak zorundayım ki?! Evine git!"

"Olmaz. İstemiyorum."

Koltuğa çöktükten sonra onu azarlamak üzereydim ki bana ciddi bir şekilde bakıp "Duygusal bir film seçtim. Sanırım biraz ağlamaktan zarar gelmez." dediğinde gerçekten ağlamak istediğimi fark etmiştim.

Filmin buna bahane olması harika bir fikir olurdu benim için. Omuz silkip "Gerçekten ağlatsa iyi olur." demem onu gülümsetmişti.

Televizyonu ayarladıktan sonra bana yardıma geldi ve bir kaç atıştırmalık hazırladık. Yanımda olması garip bir şekilde içimi rahatlatıyordu. Özellikle de bugün çünkü annemin ölümünü düşününce bu boş ev birden soğumuştu ve yalnızlık iliklerime kadar işlemişti.