İstenmeyene Aşık Olma Sorunsalı (TAMAMLANDI)

18.Bölüm (Kalbin Acı Eşiği)

LUCY

Onun bu çaresiz halini görünce ağlamak istemiştim. Gerçekten avazım çıktığı kadar bağırıp ağlamak.

Bana yaptığı şey ne kadar canımı yaksa da hala onu seviyordum. Acı çekmesini izlemek hoşuma gitmiyordu.

"Laxus-"

"Sen karışma!" abimin bana yükselen ciddi sesiyle olduğum yerde kalmıştım. Daha önce bana hiç sesini yükseltmemişti ve bu hali beni korkutuyordu.

"Ne yaptın sen? Onu ağlatacak kadar ne yaptın?!"

Natsu'nun korktuğu her halinden belli oluyordu ama yine de abimin karşısına dikilmiş, öylece duruyordu.

"Ben bir pislik yaptım, gerçekten büyük bir pislik. Onun güvenini sarstım ama bunu telafi etmek istiyorum."

Gerizekalı mı bu çocuk?! Ölmek mi istiyor, telafi edecek ne kaldı? Kaç git işte.

"Öyle mi?" abim yavaşça Natsu'nun yanına yürüyünce, sakinliğinden onu dinleyeceğini düşünmüştüm ama onun yerine sakura saçlımın karnına hızlı bir yumruk atmıştı.

"Bu kız çok uzun bir zamandır ağlamıyordu. Üstelik çok kötü şeyler yaşamasına rağmen, onu ağlatan kişi olduğun için sana madalya takmamı falan mı bekliyordun?"

Natsu acıyla yere çökünce ağzından damlayan kanlar beni korkutmuştu. İleri atılıp ona yardım etmek istedim ama Laxus bana o kadar sert bir bakış atmıştı ki adım dahi atamamıştım.

"Ben serserinin biri gelip üzsün diye abisi değilim bu kızın!" Natsu ayağa kalkarken "Biliyorum ve haklısın." demişti.

Zorla ayağa kalktıktan sonra "Beni istediğin kadar döv, bunu hak ettim ama lütfen sonra onunla konuşmama izin ver." Laxus daha büyük bir sinirle "Seni pislik!" diye bağırarak ona yumruk atınca Natsu tekrar geri düşmüştü.

Ne karşılık veriyordu, ne de kendini savunuyordu. Acıyı tamamen kabullenmiş gibi bir hali vardı.

"Lütfen, Laxus... Bırak onunla konuşayım."

"Abi... Lütfen dur artık. Bu kadarına gerek yok."

Laxus beni duymuyor gibiydi. Natsu'yu yakasından tutarak kaldırdı ve dudaklarının arasında "Sana onu ağlatacak kadar ne yaptığını sordum?!" diye tısladı.

Natsu cevap vermeyince bu kez Laxus'un ona attığı kafayla karşılaşmıştı. Tekrar sendeledi ve öksürdü. Her öksürüğünde ağzından yere damlayan kanlar içimi acıtıyordu.

"Seni öldürmeden önce git burdan."

"Hayır."

"Hayır mı? Hayır mı?! Sana yaşaman için bir şans veriyorum ve sen hayır mı diyorsun?"

"Hayır, Lucy'le konuşmadan hiçbir yere gitmiyorum."

Laxus, onu tekrar yakasından tutup kaldırdı ve tane tane "Sana evine gitmeni söylüyorum." dedi.

Yüzünün her yerinden kan akan sakura saçlımdan yine "Hayır." cevabını alınca tekrar Natsu'nun karnına bir yumruk atmıştı.

"Natsu, git artık!" bağırışlarım ikisine de ulaşmıyordu sanki. Ne abim ona vurmayı kesiyordu, ne de Natsu o keçi inadını bırakıp gitmeye yelteniyordu.

"Sana evine git, dedim! Neden hala burdasın?!" Laxus bu soruyu sorarken ona vurmayı bir an olsun bırakmamıştı. En sonunda Natsu'nun bir şeyler gevelediğini duyunca bekler gibi oldu.

"Çünkü... Şimdi gidersem onu tamamen kaybederim, onu kaybetmek istemiyorum." Abim bu kez konuşmasına izin vermiş gibi görünüyordu çünkü Natsu'nun gücünü toplayıp ayağa kalkmasına izin vermiş ve ona vurmayı bırakmıştı.