5 Ways To Fall In Love With My Best Friend

Chapter 24

Blue's POV

Nakaupo lang ako sa may sofa habang nasa harapan ko ang laptop at nakabukas ang tv dahil nanonood si Mao ng movie. Dalawang linggo na rin noong nangyari iyon sa amin. Masakit para sa akin ang nangyari pero para kay Mao ay kailangan ko maging matatag. Umiiyak ako kapag wala sa harapan ko si Mao o sa labas ako ng kwarto namin. Minsan pa nga nahuhuli ako ni mamang na umiiyak.

"Blue, bakasyon naman tayo. Maayado ka na kasi busy diyan sa trabaho mo." Tumingin ako kay Mao. Hinalikan mo siya sa pisngi.

"Sige, magbabakasyon tayo. Saan mo ba gusto pumunta?"

"Kahit saan. As long as makapagbakasyon tayo."

"Okay, I know a place." Nakangiting sagot ko sa kanya. May bahay kami sa Baguio kaya doon na lang kami pupunta.

"Gusto ko ngayon na."

"Ngayon na? Eh, magiimpake na tayo."

Gagawin ko ang lahat na makakaya ko para maging masaya lang si Mao. Maging okay ang samahan naming dalawa kahit hindi pa kami kasal. Hindi natuloy ang pagpropose ko sa kanya sa nangyari noon sa anak namin. Dapat sa araw noon mismo ako magpropose sa kanya. Pumunta pa ako ng jewelry shop para bumili ng singsing.

Sumakay na kaming lahat sa kotse, kasama rin si manang Carlota.

"Saan tayo pupunta, Blue?"

"Baguio. May bahay kami doon kaya doon na lang tayo pupunta." Sagot ko kay Mao.

Ilang oras ang nakalipas ay nakarating na kami sa bahay namin rito. Nagulat ang mga tauhan namin na pupunta kami rito.

"Sir Blue."

Tinulungan na ako ng iba na ilabas ang mga gamit namin para ilagay sa kwarto.

"Hon, magpahinga ka na. Alam kong pagod ka sa biyahe natin." Sabi ko kay Mao.

"Ikaw din. Wala ka pang tulog simulang umalis tayo ng Manila."

Kinabihan...

Nagising ako na wala sa tabi ko si Mao kaya agad ako napabangon para hanapin siya pero nakita ko siyang kausap ang isang maid namin rito na mas bata lang sa amin ng isang taon.

"Gising ka na pala, hijo." Napatingin ako kay manang habang karga niya si Mei.

"Yes po." Ngumiti ako kay manang at nagpaalam na siya sa akin. Napatingin ako sa maliit na box na palagi kong dala. Kahit anong oras pwede ako magpropose kay Mao. Ang tanong handa na ba siya?

Binalik ko na ang box sa bulsa ko bago pinuntahan si Mao sa kusina. Hinalikan ko na siya sa pisngi.

"Gising ka na pala, Blue."

"Wala ka kasi sa tabi ko kanina kaya nagising ako."

"Sorry. Narinig ko kasing umiiyak si Mei kanina kaya pinainom ko siya ng gatas. Ayaw ko rin isturbuhin si manang Carlota dahil alam kong pagod rin siya."

Nagsimula na kumain ng dinner kaya sabay-sabay na kaming lahat kumain. Ang dami nilang niluto para sa amin. Inaamin kong matakaw ako pero hindi naman namin ito mauubos ni Mao na kaming dalawa lang. Niyaya ko na rin ang iba na sabayan nila kami. Nagulat nga ang iba.

Pagkatapos kumain ay pumasyal kami ni Mao. Sobrang lamig talaga rito sa Baguio at mabuti na lang may dala kaming jacket.

Iniisip ko tuloy kung paano ako magpropose ngayon kay Mao. Nandito kami ngayon sa Burnham Park habang naglalakad hanggang sa nagpasya na kami umuwi dahil gusto na daw niyang umuwi sa bahay.

Pagkabalik namin ay naguusap ang mga tauhan namin kasama si manang. Sumali na rin sa kanila ni Mao kaya pumanik na ako sa taas.

Ang alam ko nandito lang yung gitara ko noon, eh.

Hinanap ko kung saan ko nilagay noon ang lumang gitara ko hanggang sa nakita ko na. Tiningnan ko kung maayos pa ba ang tune nito. Napangiti ako dahil okay pa ang gitara.

Bumaba na ako ng hagdanan habang nagpapatugtog ng gitara kaya huminto sila sa pagkwentuhan at tumingin sa direksyon ko.

When your legs don't work like they used to before
And I can't sweep you off of your feet
Will your mouth still remember the taste of my love
Will your eyes still smile from your cheeks

Tumitili yung mga batang maid namin dahil siguro kinikilig sila sa gingawa ko para kay Mao.

And darling I will be loving you 'till we're 70
And baby my heart could still fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Oh me I fall in love with uou every single day
And I just wanna tell you I am

So honey now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Place your hear on my beating heart
I'm thinking out loud
Maybe we found love right where we are

Nakita kong lumalapit sa akin si Mao kaya ngumiti lang ako sa kanya habang kumakanta.

When my hair's all but gone and my memory fades
And the crowds don't remember my name
When my hands don't play the strings the same way, mm
I know you will still love me the same
'Cause honey your soul can never grow old, it's evergreen
Baby your smile's forever in my mind and memory
I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe it's all part of a plan
I'll just keep on making the same mistakes

Hoping that you'll understand
But baby now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
That maybe we found love right where we are, oh

So baby now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Oh darling, place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
That maybe we found love right where we are

Oh maybe we found love right where we are
And we found love right where we are

Nilagay ko na yung gitara sa may hagdanan at humarap ulit kay Mao.

"Mao." Tawag ko sa kanya sabay luhod sa harapan. Nilabas ko na rin ang maliit na box sa bulsa ko. "Mao Arata, I want you be my wife, mother of our children, woman I want to be with. Will you marry me?"

Wala pa akong nakukuhang sagot mula may Mao pero nakita kong tumango siya.

"Yes, I will marry you." Ngumiti na ako at sinuot na sa daliri niya ang singsing bago tumayo. Hinalikan ko siya sa noo.

"Thank you, hon."