Leave it (Nederlands/Dutch)

Dania

Nee! Nee please, dit moet een nachtmerrie zijn! Ik wrijf met mijn hand over het kleine schermpje met de twee rode streepjes alsof ik de waarheid kan wegvegen.
'O my gosh...' mijn stem weergalmt in de lege fabrieksgang die ik speciaal heb uitgekozen om deze test te doen. Ik veeg een verdwaalde traan weg. Met grote ogen staar ik nog steeds naar de slecht nieuws brenger. Ik doe mijn ogen dicht en tel tot tien. Maar als ik mijn ogen open doe zie ik de streepjes nog steeds staan.
'Ik ben niet zwanger, echt niet.' Mijn stem trilt. 'Ik ben geen hoer. Het kan niet.' Ik breng mijn hand naar mijn nu nog platte buik. Hier groeit geen baby in, toch? Het moet een vergissing zijn. Ik gooi de zwangerschaps test op de grond en verpletter hem met mijn hiel. Ik ben 16! Ik hoef geen kind! Woedend trap ik tegen de resten van de test. Ik pak mijn jas en loop met grote, harde stappen naar de uitgang. Ik pak mijn fiets en rij snel het fietspad op. Ik moet nu naar de huisarts! It has to be a mistake!

In een record tijd ben ik bij het gebouw van de huisarts. Ik neem niet de moeite om mijn fiets op slot te zetten en ik duw met een ruw gebaar de deur open.
'Hallo juffrouw. Waar kan ik u mee helpen?' Zegt de vrouw achter de balie met een grote enthousiaste lach. 'Heeft u een afspraak met een van onze artsen?'
Ik schud mijn hoofd. 'Ik wil graag een eh... zwangerschapstest van Clearblue.'
De grote glimlach verdwijnt en ze kijkt me nu serieus aan. 'Naam en leeftijd?'
'Dania Bruggen, 16. Maar mijn ouders mogen het niet weten.'
De vrouw bijt op haar lip. 'Geboorte datum?'
'Zeven mei 2002.' Ik tik zenuwachtig op het hout van de balie.
de vrouw tikt iets in op haar computer en glimlacht weer. 'Ik zal er een voor u halen.'
Ik forceer een glimlach. 'Graag.'
De vrouw komt binnen no-time terug ze legt een doosje neer die ik meteen naar me toe schuif. 'Kan ik pinnen?'
De vrouw geeft me het pinapparaat. 'Alstublieft. Volg de instructies op het scherm.'
Als ik klaar ben ontwijk ik haar blik en laat ik de test in mijn jaszak glijden. Snel pak ik mijn fiets en rij ik naar huis. Ik ben alleen thuis. Godzijdank.
Ik haast me naar de badkamer, draai de deur op slot en doe de test. Ongeduldig wacht ik af op het resultaat. Als ik na een tijdje ga kijken zie ik dat ik 2-3 weken zwanger ben. Ik haal diep adem. O mijn god. Wie is het?! Is het Patrick die ik een week geleden ontmoette? De jongen die ik later met een ander meisje door de stad zag lopen. Het meisje die later die dag is overreden en aan de verwondingen in het ziekenhuis overleden. Die daarna plots weer contact met mij wilde terwijl zijn vriendin die hij kennelijk had net was dood gegaan! No way dat ik zijn kind wil dragen. HET KLOPT WEL PRECIES MET DE TIJDEN!
Raspend haal ik adem. Terwijl ik langzaam op de grond van de badkamer zak. Met mijn vuisten timmer ik tegen de muur terwijl de tranen over mijn wangen stromen. Hoe kon ik zo onvoorzichtig zijn!
'Dania lieverd?' Mama tikt op de deur. 'Gaat alles goed daar?'
'Ja alles is oké!' Pers ik eruit terwijl ik vlug op sta en mijn traansporen weg boen. Ik fatsoeneer mijn haar en doe nieuwe mascara op waarna ik snel de deur open maak. Mama kijkt me bedenkelijk aan. 'Wat heb je in je hand?'
'Niks.' Snel gooi ik het doosje in de prullenbak. 'Gewoon maandverband.'
Mama knikt. 'Hm. Oké.' Ze pakt wat vuile kleren uit de wasmand en loopt weer weg. Ik doe de deur achter haar dicht en laat me helemaal gaan. Met lange uithalen snik ik om mijn lot als jonge moeder. Na zo'n 10 minuten sta ik weer op en kijk ik recht in de spiegel. Ik moet Patrick bellen. Het is ook zijn schuld!
Ik loop naar mijn kamer en plof op bed. Ik pak mijn telefoon en open de app met Patrick. Hopelijk gaat hij me niet negeren.

Ik: Hoi Patrick...😔
Partick: Hoi
Ik: Ik moet je iets vertellen...
Partick: O dat klinkt serieus
Ik: Is het ook.
Ik: ik ben zwanger. Van jou
Partick: ?????
Partick: grapje zeker?
Patrick: Dania, what the fuck?
Patrick: hallo!
Ik: ik weet ook niet meer wat ik moet doen Pat😭
Patrick: ben je al naar een dokter geweest?
Ik: nee ik heb een thuis test gedaan
Patrick: hoe zeker is het dat je echt zwanger bent?
Ik: ik heb twee keer met verschillende merken getest. Het is vrij zeker....
Patrick: shit
Ik: wat moet ik doen Patrick!
Patrick: weet ik veel, ik wil geen kind
Ik: je laat me toch niet in de steek???
Patrick: nee. Ontmoet me morgenochtend in het park.
Ik: dankjewel Patrick. Dankjewel.
Patrick: my ❤️ still beats for you
Ik: en dat meisje die is doodgegaan?
Patrick: gewoon een vriendin, geen liefdesvriendin
Ik: gelukkig, want ik vind je stiekem nog wel leuk
Patrick: 😍😍😍😍
Ik: 😘🤫 don't tell anybody about the pregnancy
Patrick: het is ons kleine geheimpje