Leave it (Nederlands/Dutch)

Yala

'Yala.' Ik steek mijn hand uit. 'Hoe heet jij?'
'Jarod.' Zegt de jongen. 'Leuke naam heb je.'
'Dankjewel.' Ik glimlach verlegen. 'Jij klinkt niet echt Duits. Waar kom je vandaan?'
'Wil je nou beweren dat het accent waar ik zo aan heb gewerkt, niet werkt.' Pruilt Jarod. Ik moet lachen om hem.
'Zo bedoel ik het niet.' Zeg ik snel als Jarod teleurgesteld blijft kijken.
'Weet ik, ik haalde een grap met je uit.' Lacht Jarod. 'Maar om je antwoord te beantwoorden, ik kom uit Nederland.'
'Wat doe je hier?'
'School. Ik moet een baantje zoeken in het buitenland en zeker een week doen.' Zegt Jarod. 'Ik had geen zin om helemaal naar Australië te gaan voor zo'n schoolopdracht.' Grijnst Jarod.
'Snap ik. En, heb je al een baantje?'
Jarod schudt zijn hoofd. 'Nope. Ken jij iemand waar ik kan proberen?'
Ik denk na. 'Ik geloof dat mijn vader nog een parttime hulp op de boerderij zoekt. Misschien kan je met mij mee.'
Jarod grijnst. 'Dankjewel. Dat zou echt fantastisch zijn Yala.'
Ik bloos. 'Graag gedaan hoor.' Zeg ik snel. 'Ik help mensen graag.'
Jarod knikt lachend.
Ik klap m'n mond dicht en voel mijn wangen rood worden. Ik kan maar beter mijn mond houden, anders zeg ik zo nog iets doms.
'Zullen we dan maar? Of moet je nog iets halen in de stad?'
'Shit!' Ik sla mijn handen voor mijn mond. 'Ik moest brood hebben!' Ik wijs naar de bakker. De lichten zijn uit en er hangt een bordje met "gesloten".
'Oeps. Mijn schuld.' Zegt Jarod. 'Sorry Yala.'
Ik haal diep adem. 'Geeft niks.' Maar in werkelijkheid raak ik in paniek. Mijn moeder is ziek, die kan niet koken en mijn vader is druk! Daarom wilde ik brood en eieren kopen. Dan konden mijn broertje en ik alsnog eten.
'He, rustig maar. Je mag mijn brood wel hebben.' Zegt Jarod.
Ik kijk Jarod in de ogen. 'Dat is lief, maar dat kan ik niet doen.'
'Waarom niet?'
'Jij hebt dat brood toch niet voor niks gekocht?'
'Ik ken een bakker die langer open is, ik koop zo een nieuwe.'
Ik voel me opgelaten terwijl ik brood aanpak. 'Bedankt.'
'Alsjeblieft. Maar voor ik met je mee kan, moet ik wel nieuw brood hebben, wacht je hier?' Jarod kijkt me bezorgd aan. 'Of geef je me je adres? Dan kom ik zo direct naar je toe.'
Ik aarzel.
'Je kan ook mee als je wilt.'
Ik knik. 'Tuurlijk. 'Dan mag jij dit brood houden en koop ik zelf wat ik moest hebben.' Ik geef hem zijn brood terug. 'Waar moeten we heen?'
'Deze straat links.' Zegt Jarod. We beginnen te lopen. 'Zo naar rechts.' Zegt Jarod.
'Hoe weet jij dat? Je komt hier toch nooit?'
'Mijn vriend werkt daar.' Zegt Jarod. 'Voor die schoolopdracht weet je nog?'
Ik knik. 'Oh ja. Kon jij daar ook niet werken?'
Jarod schudt nee. 'Ze hadden maar een iemand nodig. Als ik echt niks kan vinden ga ik Jodie opvolgen. Die werkt daar dan precies een week en dan ga ik daarna de bakker gebruiken voor een hoog cijfer.'
Ik moet lachen. 'Slim. Maar niet nodig, nu kan je bij mij op de boerderij werken.'
'Oh? Doe jij ook klusjes?'
Ik knik. 'Mijn broertje en ik krijgen thuis van onze moeder les, dus ik heb tijd genoeg.'
'Home scholing? Cool.' Zegt Jarod. 'Is het dan niet moeilijk om vrienden te maken?'
'Nee, er zijn speciale dagen om mensen te ontmoeten. Vaak andere mensen die om allerlei redenen thuis les krijgen.' Vertel ik.
'Wat is de reden dat jij thuis les krijgt?'
'Mijn broertje is zwaar autistisch.' Zeg ik. 'Hij kan niet tegen drukte, dus een vol klaslokaal kan hij echt niet aan. Mijn ouders hebben besloten dat het leuk voor hem zou zijn als hij niet als enige thuis zou zijn. Ze houden mij ook thuis.'
'En wat vind jij daarvan?'
Ik haal m'n schouders op. 'Het maakt me niet zoveel uit.'
'Hier links.' Zegt Jarod voor de zoveelste keer. De straten worden donkerder. Ik voel me ongemakkelijk.
'Hoever is het nog? Ik ben hier nog nooit geweest.'
'Niet ver.'
Ik ben een beetje bang. Ik vertrouw het niet. Ik denk na of ik moet gaan gillen of dat ik Jarod moet vertrouwen.

Ik denk dat het compleet onverwachts was. Ik denk dat Yala het niet eens heeft gevoeld. Ik kijk schichtig om me heen, maar er is niemand op de straten. Toen Yala vragen begon te stellen wist ik dat ik iets moest doen, ze is niet dom en als ik nog verder het donker in was gelopen had ze het zeker verdacht gevonden.
Ik heb haar nog niet gedood, maar ze ligt bewusteloos op de grond. Ze ademt regelmatig en het lijkt alsof ze slaapt. Alleen de schram op haar wang verraad dat ze niet gewoon is gaan liggen alsof de grond haar bed is.
Ik voel in mijn zakken. Moet ik haar gaan wurgen of heb ik nog kogels over?
Ik voel precies een kogel. Die kan ik beter bewaren voor mezelf. Ik wil niet wegslijten in de gevangenis als mijn werk volbracht is. Ik wil ook niet in een rolstoel terecht komen. Ik buig me over Yala heen. Ik vouw mijn handen bijna eerbiedig om haar nek. Dan begin ik te knijpen. Yala sputtert niet tegen. Waarschijnlijk slaapt ze zo diep dat ze het niet eens door heeft.
Yala maakt een paar stuiptrekkingen, maar ze wordt niet wakker.
Ik knijp harder. Het is moeilijk om te bepalen of het Yala al fataal is geworden. Ik blijf mijn handen om haar nek klemmen. Na een kwartier leg ik haar rustig op de grond. Ik voel bij haar pols. Ik voel niks. Ik controleer haar ademhaling maar ze ademt niet meer. Ik denk dat ze weg is.
'Dag Yala.' Fluister ik naar haar gesloten ogen. 'Dankjewel dat je me wilde helpen. Dankjewel dat je me bijna hebt verlost van mijn taak.' Ik krabbel overeind. Ik begin weer te rennen. Ik voel me duizelig en de adrenaline trekt weg uit mijn lichaam. Ik wordt weer mijn zieke, breekbare zelf.
Ik denk aan de duizend euro van Xandra. Ik heb al zo'n 100 euro gebruikt voor eten en drinken. Ik pak weer 100 euro en bestel met Xandra's telefoon een taxi voor een paar straten verderop.
'Hallo meneer. Bent u Jarod?'
'Ja. Ik heb deze taxi bestelt.' Zeg ik. Ik zwaai met het geld. 'Breng me weg. Het liefst zo ver mogelijk.'
'Natuurlijk.'
Ik stap in en probeer de taxi chauffeur te negeren. Als ik na een paar minuten toch niet reageer mompelt de chauffeur een Duits scheldwoord en houdt hij op.

Hoi.
Ik hoop dat jullie het leuk vinden. 😱
Please vind het leuk ik wil het zo graag😔😭
Be nice to each other and stay safe, I love you al sooooo much❤️❤️❤️😘