-Mutluluk-

520 23 0
                                    

2 gün sonra....

Kaza nedeniyle bir hafta okuldan geri kalmıştım ve bir çok konuyu kaçırmıştım. Okul çıkışı kütüphaneye gidip masalardan birine oturdum ve kitaplarımı çıkarıp çalışmaya başlamıştım ki karşımdaki sandalyenin çekilmesi ve masanın üstüne kitap konulmasıyla kafamı kaldırdım. Bu Burak'tı yanağının üçte biri içeri çökmüş gülümsüyordu ,o gamzelerde yaşardım ki . "Şuraya oturup kitap okuyacağım sorun olmaz dimi?" "Sen ne zamandan beri kitap okumaya başladın Burak?"  Azcık düşündükten sonra konuştu "şu an itibariyle " bende gülümsedim "sorun yok otur, hem oturma desem sanki oturmıycaksın" "doğru yine oturucam"

Yarım saat geçmişti arada kafamı kaldırıp Burağa bakıyordum ve her seferinde bana bakışını yakalıyodum "kitap okuduğuna emin misin?" "Evet okuyorum işte" "hıhı peki"  bi süre sonra bir çok konuya çalışmıştım kitapları çantaya koyup ayağa kalktım "benim işim bitti " "ben de çok okudum hem zaten saçma bi kitap , sarmadı beni" elinde duran kitaba baktım hala aynı sayfadaydı "tek bir şey sorucam, okuduğun kitabın adı ne Burak?" Cevap vermedi,güldüm "bende öyle düşünmüştüm" dedim ve devam ettim "hadi kalk gidelim" ayağa kalktı ve yanıma geldi "kitabı yerine koymıycak mısın Burak?" "Ha o mu şey bir okuyan olur diye bıraktım ya" "hıı  kesin öyledir " kitabı bıraktıktan sonra okuldan çıktık . "Ben eve gidiyorum" "Eslem hemen  eve gitme biraz dolaşalım mı hem sonra seni eve bırakırım ben" "nereye gidicez ki" "sahile gidelim istersen " "tamam olur"

Burak her zamankinden daha kibar ve nazik davranıyodu yada davranmaya çalışıyordu ve bunları yaparken çok tatlı gözüküyordu. Sahile geldiğimizde arabadan indik ve kayalıklara doğru yürüdük , Burak indi ama ben bi türlü inememiştim "atla hadi tutucam " "saçmalama Burak, ya düşersem" "tutucam dedim Eslem " "söz mü?" "Söz" "erkek sözü mü " "erkek sözü eslem hadi artık " "ölümü gör bak" "ya sabır atlasana kızım" "of iyi tamam sıkı tut ama"
3...2...1..
Gözlerimi sıkıca yumup atladım "Eslem aç artık gözlerini " önce tek gözümü açıp hayatta olup olmadığımı kontrol ettim ardından diğerini de açtım , Burak bu halime gülüyordu , gülmek ona ne kadar çok yakışıyordu bir bilse , gülmeye muhtaçtı o ve ben onu hep mutlu edicektim.
"Tamam indir artık beni " "bu kolların arasında olmak kaç kızın hayali biliyomusun sen" "aa git o zaman onlara ,tutan mı var , indir hemen beni" ellerinden kurtulmak için çırpındım sonra bir kayanın üstüne oturtu beni. "Yok ben burda iyiyim ,senin yanında " başka şeylerle ilgilenmeye başladım şu an aşırı utanıyordum ve bunu anlamasını istemiyordum kayalıkların arasından küçük taşlar bulup denize fırlatıyordum "Eslem ,yüzüme bak " kafamı çevirip baktım "Sana yaşattıklarım için köpek gibi pişmanım ,ben ilk defa böyle hissediyorum önce geçer sandım seni kendimden uzaklaştırmak istedim ama olmadı geçmedi. Seni başka birine gülerken görünce bile çıldırıyorum , hep yanımda ol istiyorum beni bırakma istiyorum, benim ol istiyorum. Baştan başlayalım mı?" Hiç bir şey demedim , evet bana yaşattıkları için çok kızgındım ona hatta ondan nefret bile etmem gerekiyordu ama ona olan sevgim bunların hepsini geri plana sürüklüyordu . Bir şey demeden kollarımı boynuna doladım , buna şaşırmış olacak ki tepki vermedi ama sonra oda kollarını belime sardı "seni seviyorum" dedi kısık sesle şu an zaman dursun istiyordum hep burda kalalım . "Seni seviyorum" diyip onu tekrar ettim . "Hadi gel seni eve bırakıyım geç oldu sabah gelip alırım seni" kafamı sallayıp ayağa kalktım zorda olsa kayalıklardan çıkıp araba doğru yürüdük . Yol boyunca onu izlemiştim ,umarım her şey dediği gibi güzel olurdu ,bir şansı daha hakediyordu .

Evin önüne geldiğimizde teşekkür edip inecekken kolumdan tutup kendine çekti ve sarıldı . Bende ona sıkıca sarıldım "herşey güzel olucak" "umarım" diyebildim sadece geri çekildim . Şu an o kadar tatlı gözüküyordu ki öpmemek için kendimi zor tutuyordum . En sonunda yanağına küçük bir buse kondurup indim . Anahtarı çantadan çıkarıp kapıyı açtım içeri girecekken Burak camdan sarktı "bir dahakine daha fazlasını isterim bu öpücükle kandıramazsın beni" güldü bende güldüm ve içeri girdim.

Ablam salonda uzanmış uyuyordu sessizce ayakkabılarımı çıkarıp anahtarı komidinin üstüne bıraktım ve odama girdim üstümü değiştirdim. Çizgili mavi pijamalarımı giydikten sonra salona geri döndüm ablam uyanmıştı "nerde kaldın Eslem okul çoktan bitti?" "Abla kütüphaneye gidip ders çalıştım kaçırdığım bir sürü konu vardı " "anladım tatlım ,tek mi geldin?"
"Şey, Burak bıraktı abla" "Burak? Şu geçen gün bizi eve bırakan çocuk mu?" "Evet abla o " "Eslem aranızda bir şey mi var?" İstemsizce gözlerimi kaçırdım "yooo" "Eslem!" Uyarı dolu sesiyle konuştu , "galiba ,yani bende tam bilmiyorum sanırım bugün sevgili olduk" "sevgili olup olmadığını bilmiyor musun yani?" "Ya abla biliyorum tuhaf ama ani gelişen bir şeydi" "tamam iyi bir çocuğa benziyor , ama kendini fazla kaptırma derslerini aksatma tamam mı güzelim?" "Tamam teşekkür ederim abla" yanına oturup sarıldım , gerçekten çok anlayışlı bir ablam vardı.

"Sen nasılsın ağrın falan var mı?" "Biraz , ama daha iyiyim . Neyse hadi gel yemek yiyelim"
Yemek yedik ve ben de sofrayı topladıktan sonra yattık ablam yorgundu ve dinlenmeye ihtiyacı vardı.
.......
Sabah alarm sesiyle uyandım ,banyoya girip kısa bir duş aldıktan sonra saçlarımı kuruttum ve düzleştirdim . Mutfağa gidip kahvaltı hazırladım ve ablamı uyandırdım .
"Abla nasıl hissediyorsun ?" "Eslem daha dün sordun ablacım iyiyim ben hatta hastaneye gidip çalışmaya devam edicem sanırım" "abla saçmalama daha yeni çıktın hastaneden , dinlenmen gerek " "tamam tatlım hadi yemek ye de giyin okula geç kalma" kafa sallayıp kahvaltımı etmeye devam ettim ..

Telefonumun çalmasıyla Burağın geldiğini anladım üstümü giyinmiştim çantamı alıp kapıya yöneldim "abla ben çıkıyorum!" "Tamam iyi dersler " komidinin üstünden anahtarı da alıp çıktım. Aşağı indiğimde Burak arabanın önünde durmuş beni bekliyordu. Gülümseyip yanına gittim oda beni görünce gülümsedi ama yavaş yavaş gülümsemesi yerini sinire bıraktı "o etek boyu ne Eslem?" "Her zamanki boyunda Burak" "kızım o etek küçük sana gidip yenisini daha uzununu alalım" "Burak saçmalama küçük falan değil kıskançlık yapma, hadi gidelim ." Yanağını öpüp ön koltuğa gittim kapıyı açıp oturdum. Oda binip arabayı çalıştırdı "öperek kandıramazsın beni Eslem hanım " gülümsedim .

Okula yaklaşmıştık "Burak istersen ben burada iniyim ,şimdi o kadar olayın ardından bizi birlikte görmesinler" "saçmalama Eslem , kimsenin dediği umrumda değil ,hem zaten kimse bir şey diyemez " kafa sallayıp tekrar yola baktım kalbim hızlı atıyordu ,galiba insanların bize tuhaf bakmalarını istemiyordum. Okulun önüne geldiğimizde Burak arabayı park etti ve indik. Kapıdan girdiğimizde Burak elimi tuttu dönüp ona baktım sakin ol dercesine bakıyordu kafa sallayıp önüme döndüm .
İnsanlar oldukları yerde durmuş bize bakıyorlardı Burak ise hiç aldırmadan yürüyordu bende ona ayak uydurdum .

Sınıfın önene geldiğimde içeri girdim Burak'ta arkamdan girdi "Burak senin sınıfın karşıda " "artık değil " "nasıl yani?" "Artık bu sınıftayım güzelim , her zaman yanındayım demiştim dimi" gülümsedim tamam sana yer bulalım o zaman "ne yeri ya birlikte şurda oturucaz işte" Gösterdiği yere baktım cam kenarında en arka sıraydı "iyi de ben Denizle oturuyorum onu yanlız bırakamam ki" "yalnız değil ki" Burağın dediği şeyle dönüp Deniz'e baktım Canla birlikte sırada oturmuş flörtleşiyorlardı . Melis ise arkada tek başına oturmuş bize bakıyordu "tamam hadi gel oturalım. Arkaya doğru yürüdük Melis hemen ayağa kalkıp Burağın yanına gitti "benim için mi geldin? Yanım boş hadi gel " o heycanla konuşurken ben sinirle onlara bakıyordum en sonunda dayanamayıp konuştum  "hayır canım benim için geldi ve benimle oturucak" Burağın elinden tutup arkaya doğru ilerledim önce Burağın oturmasını bekledim ardından ben de yanına oturdum.
Burak ise benim bu halime gülüyordu "ya gülmesene " "kıskandın mı?" "Hayır canım niye kıskanıyım ki?" "Bilmem acaba niye kıskanasın ki?" Hala gülüyordu "Burak!" "Tamam sustum" 

Hocanın içeri girmesiyle Melis de yerine oturdu Denize baktığımda Canla birlikte bize bakıp gülüyorlardı , anlamışlar mıydı ki?. Ne olursa olsun şu an çok mutluydum.

BÖLÜM SONU🌹
UMARIM ÇOK BEKLETMEMİŞİMDİR VE UMARIM BÖLÜMÜ SEVMİŞSİNİZDİR🤗

FISILTIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin