FISILTI

-KAVGA -

BURAK'TAN:

Arabadan aşağı inip yan koltuğun kapısını açtım , içerde uyuyan meleğimi kucağıma alıp ayağımla kapıyı kapattım ve evden içeri girdim.

Üst kata çıkıp odamın kapısını açtım, Eslem'i yatağa yatırıp odadan çıktım . Bu akşam yaptığı saçmalıktı. Biliyorum beni korumaya çalışıyordu, başıma bir şey gelmesinden korkuyordu .
Ama ya orda onun başına daha kötü bir şey gelseydi, o zaman napardım ben onsuz . Bu yaptığının bir bedeli olmalıydı ve bunu ödeyecekti. Telefon çaldı, ekranına baktığımda bu gece iş yaptığım adamlardan biri arıyordu.

.........
Telefonu kapatıp koltuğa fırlattım. Adamlar bizimle çalışmaktan vazgeçmişti, babama ne diyecektim şimdi , onunla bir anlaşma yapmıştık ve o anlaşma şu an bozulmuştu . Yarına kadar çoktan haber giderdi ona .Saate baktığımda 4.00'e gelmişti. Vitrinden bir bardak alıp yanında duran içki şişesini doldurdum.

....

ESLEM'DEN:

Sabah
Sabah kalktığımda başım resmen çatlıyordu. Etrafa baktığımda Burağın evinde olduğumu anladım iyi de buraya nasıl gelmiştim ki ben ,of dün acaba ne tür saçmalıklar yaptım . Yanıma baktığımda onu göremedim . Yataktan çıkıp kapıya yöneldim.
Şu an hesap vermek gibi daha önemli işlerim vardı, eminim Burak bana çok kızgındı.

Kapıyı açıp aşağı indim , Burak salonda uyuyakalmıştı , hemen odaya geri çıkıp bir pike aldım ve aşağı inip üstünü örttüm. Burağa yaklaşınca ağır alkol kokusu gelmişti burnuma , masaya baktığımda boş bir içki şişesi vardı . O kadar kızdırmış mıydım ki?

Kendimi affettirmek için güzel bir kahvaltı hazırlamaya başladım , biliyorum hemen affetmezdi ama en azından belki birazda olsa yumuşardı.

Kahvaltıyı hazırladıktan sonra salona gidip Burağı dürttüm. Gözünü açıp sert bir şekilde yüzüme baktı sonra ayağa kalktı , ayakta zor duruyordu, çok içmişti .
Koluna giricektim ki izin vermedi ve yukarı çıktı sanırım elini yüzünü yıkayacaktı .

Bi süre sonra aşağı indi. "Kahvaltı hazırladım, hadi gel" bi anda masadaki herseyi yere fırlatıp attı. "Ne kahvaltısı ya ! Hiçbir şey olmamış gibi mi davranıcaksın ? Sen nasıl gelirsin peşimden , ya başına daha büyük bir şey gelseydi . Sen bana hiç mi güvenmiyorsun!!"

İstemsizce gözlerimden yaşlar akıyordu. Hızla yukarı çıkıp odaya girdim, yatağın yanına oturup dizlerimi kendime çektim . Peşimden Burak'ta gelmişti . "Bak , özür dilerim , dün gece sizin yüzünüzden iş yaptığımız adamlar bizimle çalışmaktan vazgeçti ."

Ayağa kalkıp karşısına dikildim , "Sen benden habersiz işler yapmasaydın, bende gelmezdim . Şimdi suçlu ben mi oldum !" Şimdi ise ben ona bağırıyordum. "Anlamıyor musun bazı şeyleri bilmemen senin için en iyisi?" Elimin tersiyle gözümden akan yaşı sildim "bırakta benim için neyin iyi olup olmadığına ben karar veriyim!" Koltukta duran çantamla, kürkümü alıp aşağı indim . Burak ise hemen arkamdaydı "ben bırakırım bekle beni" kapıya geldiğimde arkamı döndüm "en iyisi bi süre karşıma çıkma Burak " ayakkabılarımı da giydikten sonra kapıyı çarpıp çıktım.

Bi süre öylece bekledim, içerden gelen gürültüleri dinledim . Burak yine bir şeyler dağıtıp , fırlatıyordu. Daha fazla beklemeden caddeye doğru ilerledim , az önce yaptıklarını asla unutmayacaktım , tamam yaptığım yanlıştı ama en azından hatamı telafi etmeye çalışıyordum . O ise bunların hiçbirini görmüyordu , onun için hazırladığım sofrayı yere saçmıştı.

Caddeye doğru ilerleyip bir taksi çevirdim. Burak yol boyunca aramıştı ben kapattıkça arıyordu , en sonunda dayanamayıp telefonu kapattım. Evin önüne geldiğimde ücreti ödeyip arabadan n indim.

İçeri girdiğimde ablam etrafta dört dönüyordu. Beni görünce hızlı adımlarla yanıma geldi. "Telefonun niye kapalı ? Saat kaç oldu nerdesin Eslem sen?" Şuan çok sinirli ve endişeli gözüktüğü için çok fazla bir şey demedim " özür dilerim şarjım bitmiş" "dün gece nerde kaldın?" "Evdeydim abla " "Bana yalan söyleme Eslem, dün gece eve geldim sen yoktun. Dünden beri sana ulaşmaya çalışıyorum , Deniz de telefonlarını açmadı . Nasıl merak ettim seni haberin varmı?" Gözlerinin altı mosmordu, dün geceden beri uyumadığı çok belliydi.

"Abla bak tamam çok haklısın bir daha olmayacak söz veriyorum"
"Sana bi kere sorucam Eslem , o Burak denen çocukta mı kaldın?"
Daha fazla yalan söylemek istemiyordum ona . Elinden tutup koltuğa oturttum "evet onunlaydım" "neden bana haber vermedin?" "Abla söyleseydim izin verir miydin ki?" Hiçbir şey demedi , şuan birşeyler düşündüğü çok belliydi. "Eslem babamın yanına geri dön , olmuyor yani bakamıyorum sana !" O an ikimizde konuşmadık, dediği şeyi idrak etmeye çalıştım , aslında her şey çok açıktı . Haklıydı beni istememekte, kim benim hayatıma girse , kısa bir süre sonra çıkıp gitmek istiyordu.

Hiçbir şey demedim , konuşursam ağlardım çünkü. Kafa sallayıp odama ilerledim.

Yatağıma yatıp yorganı kafama çektim bi süre öylece bekledim.

..........
"Anne" Burası zifiri karanlık ve ben hiçbir şey görmüyorum. Sadece annemin  sesine gidiyorum. "Tatlım bana gel" "anne nerdesin?"
"Her zaman senin ve ablanın yanındayım kızım korkma , sadece birbirinizi bırakmayın , birbirinizden kopmayın"

Ses bir anda kesildi , artık annemide duyamıyorum , tek duyduğum deli gibi atan kalbim . Biraz ilerlemeye karar verdim. Öne doğru bir adım attım

Ve bamm!!

Yorganı kafamdan atıp hızla ayağa kalktım. Tamam sadece bir rüyaydı geçti gitti.

Yok yok hayır bu sadece bir rüya olamaz , bu Tanrının bana verdiği bir mesaj aynı zamanda annemin de . Ablam ne derse desin gitmeyecektim, onu asla bırakmayacaktım.
Kapıya doğru ilerleyip açtım. Karşımda ablamı gördüm ağlıyordu. "Eslem özür dilerim , hiçbir yere gitme bi anlık sinirle söyledim hepsini"  ablama biraz daha yaklaşıp sımsıkı sarıldım "asıl ben özür dilerim abla , söz veriyorum bir daha senden habersiz bir şey yapmıycam, hem sen istemesen de ben seni bırakmam ki" gülümseyip oda bana sarıldı.

"Biraz konuşalım mı ? Kimmiş bakalım şu Burak daha yakından tanıyalım ." Aklıma bugün Burak'la yaşadıklarım geldi "Olur ama önce banyo yapmam lazım , baksana şu halime " dünden beri üstümde bara giderken giydiğim kıyafetler vardı ve ağlamaktan  makyajım akmış pandaya dönmüştüm. "Tamam canım bekliyorum."

..........

Saçlarımı da kuruttuktan sonra salona geçip ablamın yanına oturdum. " e hadi bakalım dökül "
Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım...

BÖLÜM SONU🌹