1 hafta sonra...
Bugün ablam taburcu oluyordu. Bir hafta boyunca Burak sürekli gelip benimle birlikte beklemişti tabi Deniz'le Can'da gelmişti. Kerem ise ablam normal odaya alındıktan iki gün sonra İzmir'e geri dönmüştü. Burada kaldığı süre boyunca Burak Kerem'i yanıma bile yaklaştırmamıştı. Ablam yavaş yavaş ayaklanmıştı . Eşyaları topladıktan sonra çıkış işlemleri için görevlinin yanına gidip formu doldurdum. Tekrar odaya gidip ablamı aldım ve çıkışa doğru ilerledik,bir taksi bulup eve öyle gidecektik . Önümüzde siyah bir araba durdu bu Burak'ın arabasıydı "isterseniz sizi ben bırakırım eve" "gerek yok taksiye binip gideriz biz" "Eslem hadi ama bak ablan daha yeni ayaklandı ,biran önce eve gidip dinlensin " kafamı çevirip ablama baktım 'kim bu çocuk?' Der gibi bakıyordu "okuldan bir arkadaşım" dedim o sormadan.
"Peki öyle olsun hadi bin" arka kapıyı açıp ablamı bindirdikten sonra ön kapıyı açtım eşyaları bırakıp geri kapadım ve arkaya ablamın yanına oturdum , Burak yanına oturucam sandığı için fena bozulmuştu dikiz aynasından bana bakıyordu. "Tekrar geçmiş olsun " "teşekkür ederim , adın neydi?" "Burak" "Eslem'in okuldan arkadaşısın demek Burak" dikiz aynasından tekrar baktıktan sonra konuşmaya devam etti "evet" "aynı sınıfta mısınız?" "Hayır" "evet" ikimiz de aynı andan cevap verdik, iyi de aynı sınıfta değildik ki neden öyle demişti?
"Yani önceden aynı sınıftaydık sonra Eslem sınıf değiştirdi" ablam kafasını sallamakla yetindi.
Evin önüne gelmiştik ,aşağı indik Burak da bizimle birlikte indi. "Tekrar teşekkür ederiz Burakcım ,tanıştığımıza sevindim" "bende efendim" ben şaşkın şaşkın onları izliyordum , Burağı tanımasam bu efendi ve iyi hallerine inanırdım keşke hep böyle olsa. "Bir şey sorucam" ablam Burağa bakarak konuştu "sen evin yolunu nerden biliyorsun?" "Daha önce gelmiştim" dedi Burak bana bakarak "onu anladım zaten" eyvah şimdi bitmiştim "yani Eslem'den ders notlarını almak için gelmiştim" "ha öyle desenize" ablam tekrar yumuşamıştı, ucuz kurtulmuştum yoksa bir türlü kurtulamazdım ablamın sorularından derin bir nefes verdim , Burak bana bakıp güldü. Ön koltuktan eşyaları aldıktan sonra kapıya doğru yürüdük son kez Burağa baktım arabaya yaslanmış içeri girmemizi bekliyordu gülümseyip içeri girdim.
BÖLÜM SONU🌹🌹❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FISILTI
Teen Fiction"Neden bu kadar kötüsün,içindeki buzları erit artık bu kadar soğuk ve acımasız olma!!" "Buyum kızım ben aşık olmam ben acı çektiririm ben böyle büyüdüm sevgi nedir bilmem " "Hayır sen bu değisin içindeki çocuğa kulak ver onun fısıltılarını din...
