Bitch For A Purpose

CHAPTER 17

 

CHASTENE’S POV

            Tonight’s the night. This is it! As I walk down the grand staircase, I scanned my guests. And as I expected, lahat nandito. I know a few from the business world and a lot from showbiz since majority sa mga artista ay models din.

Nakakatawa lang, may mga bagay na kahit gaano ka kayaman, hindi mo kayang ipilit. Tinignan ko ang may edad ng babae na nasa pinaunang table. If I’m not mistaken, pinsan siya ng late mom ko, yeah, my mom died when I was three years old. Anyway, habang tinitignan ko siya, I can’t help but to smile bitterly. When she smiled back at me, mas natawa pa ako. Kahit kasi anong gawin niyang pagpapa-botox sa mukha niya, halata parin ang edad niya. Hindi man sa mukha, pero sa neck naman. Minsan kahit anong pilit mo, hindi mo talaga kayang ipilit lahat.

Tumingin naman ako sa kabilang side at nakita ko ang isang cute guy. Nakikita ko siya sa billboards at muntik ko na rin siyang makatrabaho. Nag-smile siya sakin at kumindat. The eff? Who would have thought that this man is gay? Nalaman ko yun nung minsang nahuli ko siya na may kahalikang lalaking crew sa set ng supposed-to-be photoshoot namin pero nag-back out ako.

Lastly, I looked down. Sa lalaking malaki ang ngiti na naghihintay sakin sa paanan  ng staircase. Tumigil ako sa pagbaba nung nasa gitna na ako at nag-smile ng matamis.

“Looks like our debutant fell in love with her escort.” I heard the emcee. Then I saw him looked at my dad na milagro namang nakarating. “Daddy, pwede na bang mag-boyfriend ang dalaga mo?” Upon saying that, I heard our guests laugh. Nakatawa lang din si dad at nag-shrug. Yeah, I know he care less.

I continued walking down at nung malapit na ako sa escort ko, inabot naman niya ang kamay niya sakin. I stopped a few steps mula sakanya and just stared at his hands. After a while of staying in that position, nakarinig na ako ng bulungan, as I expected.

Hindi ko pinansin ang mga bulungan at nilagpasan lang si Hansel. Instead, nilapitan ko si Troy na palapit na sakin at inabot ang kamay niya. I gave him a sweet smile, a real sweet smile. I’m so thankful to have him. I don’t know why pero habang naglalakad siya kanina palapit sakin, parang siya lang ang nakikita ko. Parang mas lalo pa siyang gumwapo sa paningin ko kanina habang naka-smile siya sakin. I don’t know why I’m starting to feel this way for him but I’m happy. Whatever I’m feeling, I’ll just go with it. It’s time to forget the “past”.

After this night, kakalimutan ko na siya. What he did to me is enough. Twice is enough.

“You look gorgeous tonight.” Bulong sakin ni Troy. I looked at him in the eyes and smiled again. Kinikilig ako, gahd! Hihi. Hangang sa bone marrow ko nanunuot. Harhar.

“I know right?” I answered with matching rolling eyes pero naka-smile parin. Inalalayan  niya ako paakyat sa stage kung nasaan ang emcee.

Kahit nakaakyat na kami, nakatingin lang samin ang emcee. Tumikhim ako ng mahina para matauhan yung emcee. Mukha namang na-realize na niyang kailangan na niyang sulitin ang binabayad  namin sakanya kaya humarap na siya ulit sa mga guests.