Bitch For A Purpose

CHAPTER 7

CHAPTER 7

THIRD PERSON’S POV

 

            “Have you sent it already?” Tanong niya. Hindi niya maiwasang hindi maexcite. Malapit na.

“Yeah. You know you can count on me.” Sagot ng kausap niya.

“Darating kaya siya?” Worried na tanong niya ulit.

“I know darating siya. Hindi ka niya matitiis. Sigurado ako dun.” Assurance ng kausap niya.

“I hope so...” Yumuko lang siya. Sana nga...

 

 

CHASTENE’S POV

 

            “OMG! Why do I look so pretty—again?!” That’s Reina. What’s with her today? Ngayon lang nakapagsuot ng gown? Oh, edi siya ng masaya.

Well, maganda naman talaga siya sa gown na suot niya. Sinama niya kasi akong mamili ng gown na susuotin niya para sa debut ko next week. But if I know, sinama lang talaga niya ako para pakinabangan na naman ako dahil dala ko ang kotse ko. Hmp. Kulay red ang gown niya. It’s haltered and it’s elegant kahit backless. Lalo siyang pumuti.

“Yeah. You look gorgeous sa gown na ‘yan.” I looked at the gown and rubbed my palm on it. “Thanks to you gown! My bitchy finally leveled on my beauty. Harhar!” Kunwari kausap ko talaga yung gown. Then I checked out Reina, her face was—pffft! Her face is like natatae! Harharhar!

“Thanks bitchy. Really thanks! Ikaw ng maganda!” Then she rolled her eyes on me. I know she’s just kiddin’.

“Wew! You don’t have to remind me bitchy. Alam kong maganda ako.” Me. Then I winked at her.

“Whatever! Tara na nga, treat mo nalang ako sa Starbucks.” Her with matching hawak sa sexy wrists ko.

“What? Ano, you don’t have plans on changing? Titreat kita ng nakagown ka? Hiyang-hiya naman ako sayo ha. Ikaw itong nagpapalibre tapos ikaw pang nakagown?” Me.

“Duh!Tanga ka talaga bitchy! Syempre magbibihis muna ako.” Her. Oh really? I looked at her hand holding my wrist then raised my eyebrow.

“Whatever. Go change na, baka magbago pa isip ko at sayo ako magpalibre.” With that she entered the dressing room to change. Natawa ako. Kung magpalibre sakin parang walang pera. Well, this is us.

Sometimes, people say kami na nga lang dalawa nagpaplastikan pa kami. But we’re not. Totoo lang kami sa isa’t-isa. We bitch with each other but we don’t consider each other as witches. Gets niyo ba? If not, ito nalang: birds of the same feather, flocks together.

Lumabas na siya sa dressing room at hinila ako agad-agad palabas. The eff? So PG (patay-gutom) lang?

“So PG lang bitchy? Excited pumunta sa Starbucks? Ngayon ka lang ba makakapunta dun?” Bigla niya akong binitawan. Muntik na akong nasubsob. “Wag kang sasakay sa car ko! Mag-taxi ka nalang! Hmp.”

“You’re kiddin’ right, bitchy?” Her. Disblief in her eyes.

“Do I look like I’m kiddin’?” I raised my eyebrow at her. I can see panic forming in her eyes. Harhar. Typical Reina.

“What?! You’ll let me ride a taxi bitchy? Baka ma-rape ako!! Huhu.” OA lang?

“Duh? As if naman may mawawala pa sayo bitchy.” I rolled my eyes. HARD!

“You’re so hard bitchy! Edi ikaw na! Ikaw ng virgin!” Medyo napalakas ang boses niya kaya napatingin yung mga tao samin. What the? For real? Nakakahiya talaga ‘tong bitch na ‘to! Pangalandakan ba namang virgin pa ako? So what naman?

“You heard that? Mukha pa bang virgin yung girl?”

“Yan, virgin pa? Check ko, baka virgin pa din ako.”

“Ano ba naman ang mga kabataan ngayon, kung pag-usapan ang ganiyan eh parang wala sa labas.”

“Pare, diba yan yung endorser ng ghdfbjdskhcuic? Virgin pa pala eh pre!”

“Tara lapitan natin pre!”

Maka-react? Last time I checked, model, supermodel at endorser parin naman ako despite the fact na virgin pa ako. Requirement bang di na virgin sa career ko? D-U-H!

Hinila ko siya pasakay sa car ko nung makita ko yung dalawang lalaki na palapit. Magsasalita na sana ako kaya lang naunahan niya ako. “YES! I knew it will be effective!” Eh? (pronounce as “eyh”) Ang smile niya? Miles ang haba! Abot sa ears eh. Ano daw?

Nakita naman niyang nagtataka ako kaya nagsalita siya ulit. “Tara na bitchy.” In-start ko sa yung car ko then lumabas na sa parking. “I did that because I knew you would pull me here in your car. OMG I’m so brilliant! Harhar.”

“You know what, mas maganda idea ko.” Me.

“What is it? Make sure ha!” Her.

“Yeah. I’m sure. What if ibaba kaya kita dito mismo? Diba mas brilliant yun? Harhar.” Me then I glared at her. She motioned like zipping her mouth. Hah! Kala niya siguro naisahan na niya ako.

            Pagdating namin sa Starbucks sa pinakamalapit na mall na naabutan namin, agad kaming umorder. Ang haba nga ng pila eh and walang vacant table. But in less than ten minutes nakapag-order kami and nagkatable. How? Duh! We’re not models—takenote—famous models for nothing. Harhar. Pinaupo kami nung fans namin kanina sa table nila in exchange for a picture with us. At dahil mabait kami ni bitchy, pumayag na kami. No choice eh.

Habang nagkukwentuhan kami ni Reina, bigla siyang napatulala sa likod ko at tumahimik. “Bitchy? Are you listening?!” Hindi siya sumagot. Nakatingin lang siya sa likod ko. “Bitch, nasa harap mo ako. Earth to Reina? Alien ka talaga!”

“B-bitchy...” Her mouth was slightly open. Ano bang meron sa likod ko?! Tumingin ako sa likod ko and... the eff. Shock was an understatement of what I’m feeling right now.

“Long time no see. Gretel...” I am speechless.

I looked at him. Poker faced.