KAÇIŞ-"8.Bölüm"

9.9K 288 108
                                    

*BU BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR*
*-*-*-*-*-*

-1 ay sonra-

Elimdeki dosyaları düşürmemeye çalışarak Demir'in odasına doğru yürüdüm. Kapıyı çalıp içeri girdim.

" İstediğin dosyalar. Ayrıca ihale bilgileri de ben de değil Erhan Bey de. Özellikle istemişti benden. İnceleyip sana getirecekmiş."

" Anladım Vera. Çıkabilirsin. Ha bir dakika. Seninle bir şey konuşmalıyım."

" Tabii ki söyle."

" Üniversiteye devam etmek ister misin?"

" Tabii ki isterim ama nasıl olacak ki? Yatay geçiş için sınava girilmiyor mu ?"

" Yatay geçişe gerek kalmayacak. Tanıdığım arkadaşlarım var. İstanbula gitmene gerek kalmadan burdan bir okula kaydını aldıracağız."

" Sen ciddi misin? Beni inanılmaz mutlu ettin Demir. Sana nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum. Benim için o kadar çok şey yaptın ki!"

" Lafı olmaz. Hem artık teşekkür edip durma. Mehir nasıl kuzenimse sende benim kuzenim sayılırsın."

" Peki. Şey birde kiralık ev araştırmaya başladım ama yakınlarda yok. Ne yapacağım bilmiyorum."
Gülümsedim.

" Ben sana eve gerek yok demiştim ama sende haklısın. Ben yer buldum. Buraya 1 saatlik bir mesafesi var. Ama evin çevresi güzel ve nezih bir yerde. Aslında biraz daha araştırsak daha iyi yerler bulabiliriz. Ama yine de istersen bugün gidip bakabilirsin. Ben emlakçıya haber veririm."

" Ama saat daha 3 bile değil. Mesai bitimine daha çok var. "

" Önemli değil. Çıkabilirsin."

" Görüşürüz o zaman."

" Görüşürüz."
Demire gülümsedim ve odadan çıktım. Demir beni 1 ay önce asistanı olarak işe almıştı. Ne kadar maaş istemesem de hesabıma her ay para yatırıyordu. Gerçi daha 1 ay olmuştu ama işi kavramıştım. Aslında kiralık ev olayı da böyle ortaya çıkmıştı. Maaş aldığım için kiralık bir evde yaşayabilirdim. Hem de daha fazla Demire rahatsızlık vermezdim. Bütün bunlar yetmiyormuş gibi birde bana telefon almıştı. Demir gerçekten çok iyi bir adamdı.

&&&&&&

Eve adımımı atar atmaz rutubet kokusu burun deliklerimi yakmıştı.
Bayadır temizlenmediğinden olabilirdi. Rutubet olayını takmayarak etrafıma göz gezdirdim. Çift kişilik 2 tane koltuk onların tam karşısında küçük bir lcd televizyon vardı. Salondan dışarı çıkınca uzun bir koridor karşılıyordu. Salonla bitişik yapılmış oda yatak odasıydı. Yatak odası dediğimiz yer bomboştu. Sadece bir tane koltuk vardı o da sanki oda dolu gözüksün diye konulmuş gibiydi. Banyo kapısına doğru ilerledim. Odamda banyo olması iyiye işaretti. Banyo büyüktü. Beyaz zemin banyoya ışıltı katmıştı. Şuana kadar gördüklerim için iyi diyebilirdik. Yanımda duran emlakçı adam konuşmaya başladığında yatak odasından çıktım.

" Koridorun sonunda mutfak ve bir oda daha var. Onları da görmek ister misiniz?"

" Tabii ki. Banyo nerde peki? Göremedim de."

" Banyo odalarda var. Onun dışında bir banyo yok."

" Biraz saçma sanki?"

" Yapacak bir şey yok."
Bu adama gıcık oldum. Tamam belki misafir gelmeyecekti bana ama sonuçta ayrı bir tuvaletin olması gerekmez miydi?

" Mutfak"
Dedi ve eliyle siyah kapılı odayı gösterdi. Burası mutfak mı? Eğer burası mutfaksa inekler kesin uçuyor.
Büyük siyah bir dolap üzerinde piknik tüpü onların hemen yanında buzdolabı gibi duran ama aslında evrimleşmiş dolaba baktım. Hayır her şeyi geçtim kardeşim bu nasıl parke? Ya da bu bir parke mi? Siyahlıktan gözükmüyor da! Zaten diğer odaların en küçüğü buydu galiba. Banyo daha mı büyüktü bana mı öyle geldi?

KAÇIŞ! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin