Karşımda ki adama duyduğum öfke hiçbir şeye benzemezdi. Ondan kaçtıkça sanki kucağına geri düşüyordum. Nefret ettiğim gözlerine tekrar çıkardım bakışlarımı.
" Benden ne istiyorsun? Artık yeter! "
Boğazımı yırtarcasına bağırdım. Artık ne ondan ne de...
Demir hastahaneden taburcu olalı 2 gün olmuştu. Hepimiz evdeydik. Resmen 4 kızın tek odak noktası olmuştu. Arada Ateş denen çocuk uğruyordu ama her geldiğinde Mehirle kavga ettiği için fazla durmadan gidiyordu.
Bugün ise Yaren, Mehiri aramış ve gelmek istediğini söylemişti. Bu kız kesinlikle iyilik meleği falan olmalıydı. Adamın birinden kaçarken beni evine almıştı. Yerimi söylemediğini zaten biliyordum. Bir de kimliğimi göndermişti. Şimdi ise Demiri ziyarete geliyordu. 'Çok düşünceli bir kız' diye düşünmeden edemedim. Zaten yılların vermiş olduğu bir dostluğumuz vardı. Yıllar geçtikçe aramızdaki bağ daha da güçleniyordu. Demir'in sesiyle düşüncelerimden arındım .
" Vera maça var mısın? Bazıları boyunun ölçüsünü aldı da oynamak istemedi tekrar." Gülerek Edaya laf atmıştı.
" Benim yanımda hiç şansın yok Demir Karan."
" Göreceğiz bücür. " Diğer oyun konsolunu bana fırladığında hızla kaptım ve yanına oturdum. Pes oynuyorduk. Demir bu oyunda çok iyiydi ama bir ben değildi sonuçta değil mi?
10 dakika olmadan 2 gol atmıştı. Ve her seferinde ' Efsaneyim' demekten yorulmuyordu. Ama maç 90 dakika değil mi gençler? Sinsice sırıtırken boşluğumdan yararlanan Demir yine bir gol atmıştı.
Son dakikalardayken ne kadar şaşırtıcı da olsa berabereydik. Ve herhangi birimizin atacağı gölü bekliyorduk. Elimdeki konsolu parçalayacakmış gibi tutuyordum. Top oyuncumun ayağına geldiğinde topu sürerek kaleye yaklaştım. Demir sinirle ayağa kalktığında oyunun heyecanı devam ediyordu. Kaleye en yakın yerden fırlattım topu. Demir o ara yerine oturmuş olacakları bekliyordu. Ve sevgili izleyiciler...
GOL.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elindeki konsolu diğer kanepeye atarken dalga geçmek için hazırlanıyordum.
" Eee Demir Abiciğim. Nasıldı maç? Biraz yenilmiş gibisin."
" Lan sen 2 senede yemedin içmedin bu ana mı çalıştın?"
" Aynen işim gücüm yok buna çalışacağım. Kabul et güzel oynadım."
" Ben yaralı olmasaydım alırdım boyunun ölçüsünü."
" Aynen alırdın. " Kahkaha atarak yerimden kalktım. Demir daha çok sinirlenirken elindeki yastığı kafama doğru attı. Ama ben ne yaptım? Miray'ın arkasına geçtim ve yastık doğruca Mirayın kafasına geldi.
" Lan!" Demirin hızla ayağa kalkmasıyla olduğum yerden kaçarak uzaklaştım. Uzaktan onları izliyordum.
" Bir yerin acıdı mı? Ulan Vera elime geçince seni bir güzel döveceğim."
