KAÇIŞ-"19.Bölüm"

5.6K 185 43
                                    

İyi okumalar...

*DÜZENLENMİŞTİR*

*-*-*-*-*-*-*

Vera▪

Telefonu hızla çantama attım.

" Kıvanç bana yardım etmen gerekiyor.Şimdi!"

" Ne yardımı?Noluyor Vera? "

" Poyraz konusund-"

" Siz evlenmediniz mi?"

" İsteğim dahilinde gerçekleşmedi."
Sıkıntıyla nefesini verdi.

" Nasıl bir yardımdan bahsediyorsun?"

" Kalacak bir yer ve yeni bir kimlik."

" Ne?"

Oturduğu sandalyeden hızla kalkıp yanıma geldi.

" Evden kaçmayı düşünüyorum. Özellikle de bir daha asla bulunmamayı istiyorum.Poyraz nereye gidersem gideyim beni bir şekilde buluyor. Artık kurtulmak ve özgür olmak istiyorum. Çok kısıtlı bir zamanım var. Yardım edecek misin etmeyecek mısın?"

" Tabii ki edeceğim. Düşünelim bakalım ne yapabiliriz."
Odada volta atmaya başladığında stresten dudaklarımı kemirmeye başlamıştım.

" Ülke dışına çıkman imkansız. O adamın çevresi çok geniş. Bu ülkeden ayrıldığın an nereye gidersen git bulunursun. Burada kalman lazım. Ondan önce bir daha ne zaman haber alacağım senden? İletişim kurmamız gerekiyor Vera."

" Ben bir yolunu bulup tekrar geleceğim buraya."

" Böyle bir tehlikeye girme. Sana ulaşmanın başka bir yolunu bulmak lazım."
Sessiz kaldım ve onun diyeceği şeyleri beklemeye başladım.

" Aslınd-"
Telefonu bağırırcasına çalıyordu.

" Söyle?"

"........"

" Kim geldi dedin?"
Telaşla bana baktı. Neler oluyordu? Kim gelmişti?

" ........"

" İyi tamam."
Başını ovarak bana baktı.

" Vera,Poyraz burada ve şimdi yanıma geliyor."

" Ne?!"

" Hemen çıkman lazım burad-"
Bugün herkesin lafı kesiliyordu. Ne bu evrenden bir işaret falan mı?

Beni içeri alan siyah takım elbiseli koruma kapıyı çalarak içeri girdi.

" Kıvanç Bey, Poyraz Koraltan geldi. İçerde biri var demedim ama isterseniz söyleyeyim."

" Yok sen bir şey söyleme. Tamam al içeri."

"NE?!"
Fısıldayarak Kıvanç'ın kolunu çekiştirdim.

" Gir şuraya Vera. "

" Nereye?"
Eliyle ahşap dolabı işaret ediyordu. Hadi ama ciddi misin? Gerçekten filmdeyiz galiba.

" Yok artık ya."
Dolabı açarak içine girdiğim gibi odanın kapısı açıldı.

" Alsancak?"
Poyraz'ın tok sesi odayı doldurduğunda nefesimi tutmuş olacakları bekliyordum. Adam bir yerlerime GPS taksa anca bu kadar eliyle koymuş gibi bulabilirdi.

" Koraltan. Buraya gelmeni beklemiyordum."

" Hayırlı olsun Alsancak."

" Sağ ol."

Kıvanç'ın gergin çıkan sesiyle gözlerimi kapattım.

" Hayırdır ne bu telaş?"
Sesindeki alay beni daha da fazla korkutmuştu. Burada olduğumu anlamaması gerekiyordu. Yoksa biterdim.

KAÇIŞ! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin