KAÇIŞ!

KAÇIŞ-"34.Bölüm"

"Bazı şeyler gizli kalsa daha iyi değil midir? Çünkü gerçekler her zaman acıtır."

*****

Beni duvar ile arasına almıştı. Kollarımı onu itmek için kullandığımda resmen debeleniyordum. İki kolumu da tuttu. Kendine biraz daha yaklaştırdı beni.Nefesimi tuttum.

" Nerden başlasak? Hangi yalanından?"

" Ne yalanı ya? Siz kimsiniz de beni sürekli sıkıştırıyorsunuz?"

" Benim kim olduğumu bilmiyorsun yani?"

" Ordan bakınca biliyor gibi mi duruyorum?"

" İyi,peki. O zaman ben senin kim olduğunu söylediğimde bu kadar rahat olabilecek misin bakalım?"

" Kimmişim ben? Ayrıca ben size ismimi söyledim. Daha doğrusu söylemek zorunda kaldım."
Kollarımı bağlayarak kaşlarımı çattım. Gerçekten bu kadar hızlı anlamış olabilir miydi?
Boğazını temizledi. Bir şeyler düşünüyor gibiydi.

" Önce şunu açıkla. Hakan gibi bir abin varken neden o gece garson kılığındaydın? Garsonluk yapmaya ihtiyacın mı var senin?"
Buz gibi çıkan sesiyle anladığım tek bir şey vardı. Benim Vera olduğumu gösteren çok sağlam kanıtları vardı ancak bunu gelip direkt yüzüme söylemek yerine bilmiyormuşa yatıyordu. Ne yapacaktı acaba? Karşılıklı oyun mu oynuyorduk şimdi de?

" Abimden para almak zorunda değilim! Okuyorum ayrıca ben. Kendi paramı kendim kazanmak istemem çok mu garip?"

" Öyle bir toplantı da kazanmak istemen çok garip."

" Abimin arkadaşı ayarladı. Ne yapsaydım? Olmaz mı deseydim? Ayrıca ben size niye açıklama yapıyorum ki! Sana ne kardeşim istediğim yerde çalışırım."
Sonda çok yükselmiştim. Ama hak etmişti. Bir genç kızı böyle sıkıştırmak akıl kârı mıydı?

" Kim o arkadaşı?"
Kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

" Size ne?"

" Abinin o gece orada olduğunu öğrenmesini ister misin?"
Yuh! Tehdit ediyor bir de!

" Benimle derdiniz ne tam olarak?"

" Seninle niye bir derdimin olacağını düşündün ki?"

" Sürekli sıkıştırıyorsunuz! Bana saçma sapan sizi ilgilendirmeyen sorular soruyorsunuz. Daha ne olsun?"

"Sürekli çevremde dolaşan sen mi söylüyor bunu? Çevremde yabancı istemem ufaklık."
Ufaklık? Eskiye mi dönüyoruz birader?

" O zaman çevremde dolaşma demeniz yeterli. Ben sizin olduğunuz ortamlardan itinayla ayrılırım zaten."

" Soruma hala cevap vermedin."

" Kuzey."
Ofladım. Bu adamdan kurtuluş yoktu.

" Kuzey?"
Tek kaşını kaldırmış yüzümü inceliyordu. Devamını getirmemi bekliyordu.

" Kuzey Öztürk."
Güzel yalan söylemiştim yine. Kuzey'i ikna etsem iyi olacaktı.

" Artık gidebilir miyim?"

" A-"
Asude'nin sesiyle olduğum yere yapıştım. Eski eşim-onun da yeni sevgilisi ile- kabinde dip dibeydim. Ve Asude bizi görürse planladığım her şeyi bozacaktı Poyraz!

" Milena! Çıksana artık."

Aşırı rahat bir tavırla kabinden çıkacaktı ki kolundan yakaladım. Fısıldayarak konuşmaya başladım.